Fiona Mandos
‘In het Verenigd Koninkrijk vieren we het voorkomen van een staatsgreep met de ontploffing van vuurwerk’
Deze week in de rubriek ‘Wereldburgers’ een column van Fiona Mandos. Zij werkt in Londen voor het carrièretransformatiebedrijf General Assembly.
Het is donker. Het valt me dit jaar harder op dan vorige jaren. Komt het omdat we na elf maanden nog altijd geen gordijnen in ons nieuwe huis hebben? Of omdat de wereld extra koud en donker voelt door, ik zeg maar wat, oorlogen, politieke puinhopen en economische dieptepunten?
De eerste week van november wentelde ik me in nieuwe en oude folklore. Dingen die ik andere jaren eerder klasseer als noodzakelijk kwaad van het ouderschap, brachten dit jaar licht en verbinding.
Halloween is best wholesome hier in onze Oost-Londense cul-de-sac. Het had iets weg van een straatfeest met gloeiende pompoenen, blije kinderen en buren die stiekem slurpten van de cocktails die Ruth en Max van nummer 81 uitdeelden. Maar de klap op de vuurpijl wat betreft lichtjes en feestjes valt in het Verenigd Koninkrijk op 5 november. Nog voor het suikergehalte in onze kinderen zich heeft kunnen herstellen, vieren we hier Bonfire Night, officieel Guy Fawkes Night. Een weekend van kampvuren, vuurwerk en lichtshows.
‘Misschien hadden de heidenen toch gelijk met hun lichtfeest op kerstdag’
Op 5 november 1605 probeerde een bende katholieken Westminster op te blazen waar op dat moment het parlementaire jaar geopend werd door de koning. Want de betovergrootvader van de huidige koning had het katholicisme verboden omdat de paus hem niet liet hertrouwen. Ze wilden dus een soort coup plegen om Engeland opnieuw katholiek te maken. Ze verstopten een lading buskruit in de kelder en Guy Fawkes moest die aansteken. De ordehandhavers vonden buskruit en konden Fawkes op tijd arresteren en later samen met zijn maten vierendelen. We vieren dus het voorkomen van een staatsgreep met de ontploffing van, jawel, vuurwerk!
Na meer dan 400 jaar heeft Guy Fawkes Night deze betekenis en zelfs de naam verloren. Het is nu Bonfire Night en zo vlak na het verzetten van de klok voelt het als de officiële start van de winter. We wandelden van kampvuur tot kampvuur. We zagen een formidabele lichtshow geprojecteerd op ons stadhuis. Er was stil kindervuurwerk, wat tegen alle verwachtingen in niet met een sisser afliep maar eigenlijk best spectaculair was. En uiteraard bleven de kinderen ook op voor het echte vuurwerk. Tussendoor gleden ze door de modder met hun vrienden, aten we vegetarische hotdogs en appels op een stokje. Het was gemoedelijk en gezellig. Er was geen stress. Misschien hadden de heidenen toch gelijk met hun lichtfeest op kerstdag. In plaats van al dat gedoe en verwachtingen en gangen en zitten, laten we gewoon met z’n allen buiten komen en licht brengen in die diepe donkere duisternis.
Volgende week: Patrick Vandenrhijn in Duitsland
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier