‘In Denemarken is er meer ruimte om jouw leven te leiden zoals jij dat wil’

Wanneer ga je trouwen? Wanneer ga je aan kinderen beginnen? Heb je al een huis gekocht? In Denemarken heb ik die vragen nog niet moeten beantwoorden.

Januari voelt voor mij altijd als een schone lei. Het is de maand waarin iedereen start met goede voornemens en die zo goed en zo kwaad als kan probeert vol te houden. Dat is voor mij niet anders. Dit jaar voelt die frisse start misschien nog wat extra bijzonder, want 2025 is het jaar waarin ik dertig word. Een leeftijd die voor velen symbool staat voor volwassenheid en mijlpalen, vaak bepaald door wat anderen van je verwachten. Maar in mijn geval loopt dat net een beetje anders.

Toen ik een aantal jaar geleden naar het buitenland verhuisde, liet ik niet alleen mijn vertrouwde omgeving achter, maar ook een heel pakket aan verwachtingen. Iedere keer als ik terug naar België reis, krijg ik die alom bekende vragen te horen. Wanneer ga je trouwen? Wanneer ga je aan kinderen beginnen? Heb je al een huis gekocht? In Denemarken heb ik die vragen nog niet moeten beantwoorden. Het is alsof er meer ruimte is om jouw leven te leiden zoals jij dat wil, zonder dat je voortdurend moet voldoen aan een onzichtbare maatschappelijke checklist.

Het feit dat ik een succesvol leven in het buitenland heb opgebouwd, een goede job heb, vloeiend Deens spreek, de wereld kan ontdekken en een goede vriendengroep heb opgebouwd, is iets om trots op te zijn. In België lijken zulke dingen vaak minder belangrijk. Daar tellen een eigen huis, een gezin en een ring om je vinger vaak meer mee. Alsof je pas echt geslaagd bent in het leven als je aan die maatschappelijke verwachtingen voldoet.

Voor mij staat succes voor persoonlijke groei, geluk en de vrijheid om mijn eigen pad te kiezen zonder mij daarvoor te moeten verantwoorden in een maatschappij waar ik maar een klein deel van uitmaak. Daarom is januari voor mij een maand van reflectie en nieuwe doelen stellen, zowel professioneel, als persoonlijk en sportief.

Natuurlijk heb ik al een paar concrete doelen opgeschreven die ik wil bereiken. Sportief wil ik mezelf uitdagen en kijken of de runners’ high mij kan blijven motiveren om op termijn een halve marathon te lopen. Professioneel ligt mijn focus op het vinden van nieuwe uitdagingen en op het blijven leren en groeien. En persoonlijk? Ik wil meer tijd besteden aan dingen die mij energie geven: reizen, tijd met vrienden en die kleine momenten van hygge, waar Denemarken zo bekend om staat.

Het vooruitzicht van dertig worden voelt niet als een grens waarvoor ik iets bereikt moet hebben, maar eerder als een nieuwe fase waarin ik mijn verhaal kan blijven schrijven. Het is een kans om los te laten wat niet meer werkt, om me te omringen met mensen die me inspireren, en om keuzes te maken die echt bij mij passen. Dat is misschien wel het grootste cadeau dat mijn tijd in Denemarken me heeft gegeven: de vrijheid om mijn leven op mijn manier in te vullen, zonder de druk van verwachtingen die niet de mijne zijn.

Als ik aan het einde van 2025 terugkijk, hoop ik vooral dat ik trots kan zijn op de stappen die ik heb gezet – groot of klein. Niet omdat iemand anders dat van mij verwacht, maar omdat het mij gelukkig maakt. Want uiteindelijk is dat het enige dat telt.

De auteur werkt in Kopenhagen als marketingmanagervoor GreenMobility