‘Invoertarieven zijn een windmolengevecht’

Donald Trump is Don Quichot als hij het Amerikaanse handelstekort te lijf wil gaan met torenhoge importtarieven. Een protectionistisch handelsbeleid kan dat tekort misschien verminderen, maar nooit elimineren omdat het vooral te wijten is aan een sterke binnenlandse vraag. De Amerikanen voeren meer in dan uit, omdat de Amerikaanse gezinnen en de overheid te weinig sparen. Als Trump het Amerikaanse handelstekort echt wil aanpakken, is het verminderen van het tekort op de Amerikaanse federale begroting een goed begin.

Handelstekorten zijn op zich geen ramp. De voorbije jaren groeide de Amerikaanse economie, ondanks een tekort van 3 procent van het bbp, dubbel zo snel als de Europese. Het buitenland financierde het Amerikaanse groeimirakel goedkoop. Wat wil je nog meer? Maar Trump heeft daar weinig oren naar. Hij denkt dat de VS opgelicht worden door China en Europa.

Voor een stuk is die achterdocht terecht. China subsidieert zijn industrie zwaar, wat resulteert in een groot handelsoverschot tegenover de VS. Ook Europa stapelde de voorbije jaren handelsoverschotten op. China en Europa kunnen de spanningen verminderen door de binnenlandse bestedingen, en dus ook de import uit de VS, aan te zwengelen.

Een meer evenwichtige wereldhandel vraagt een aangepast macrobeleid in de VS, Europa en China. Dezelfde uitkomst afdwingen met handelstarieven, zoals Trump wil, impliceert een ontmanteling van de globalisering, wat gepaard zou gaan met een zware wereldwijde recessie. De VS kunnen hun import niet zomaar vervangen met binnenlandse productie. Voor veel cruciale componenten is geen Amerikaanse productiecapaciteit. Trump wil straks fabrieken en banen oogsten, maar zaait enkel recessie en inflatie.