‘Het cv mag niet passé zijn’

Ik ken best veel mensen die werken in human resources. Ze hebben vaak heel wat interessante dingen te zeggen en te posten. Deze week stuitte ik echter op een artikel dat mij de wenkbrauwen deed fronsen. ‘Weg met het cv. Het cv is passé.’ Daar zit je dan, als student die de examens tot een goed einde poogt te brengen. Het maakt blijkbaar niet meer uit wat je studeert of welke ervaring je opbouwt.

Het enige wat je nodig hebt om een baan te vinden als afgestudeerde, is een mailadres en telefoonnummer. Dat vertelde ook Anouk Lagae, de CEO van Accent Jobs, eerder deze maand in Trends. Voor klanten werkt Accent Jobs nog met een geanonimiseerd curriculum, voor de eigen rekrutering is dat niet langer nodig. Enkel contactgegevens volstaan.

Ik sloeg aan het googelen. Wat blijkt: de uitspraak dat het CV verleden tijd is, wordt al veel langer gebezigd. Ik vond artikels terug uit 2014 waarin niet alleen het curriculum vitae maar ook de motivatiebrief ten grave werd gedragen.

Ik heb daar vragen bij. Volgens mij is het onwenselijk om het curriculum vitae af te voeren. Ik vind het een uitwas van een samenleving waarin de krapte op de arbeidsmarkt welig tiert. De war on talent woedt hevig, en dus stellen we de gevestigde waarden als het cv en de motivatiebrief ter discussie. Dat lijkt mij een verkeerde aanpak. Het is niet omdat een situatie verandert, dat de tools uit het verleden achterhaald zijn. Bovendien wil je als bedrijf toch nog altijd een zekere kwaliteit? Waarom bestaan er anders rekruteringskantoren?

Hr-professionals halen diverse redenen aan om het cv te negeren. Het zou hen de kans geven meer naar de persoonlijkheid te kijken als ze een sollicitant over de vloer krijgen. Ligt het probleem dan bij het cv of bij de recruiters, die blijkbaar gewoon minder moeite doen? Ook zouden dan minder mensen uit de boot vallen die toch geschikt zijn voor de job. Want cv’s worden vandaag blijkbaar gewoon gescand op trefwoorden en op basis daarvan wordt geselecteerd wie ‘de moeite waard’ is om op gesprek te komen. Opnieuw: is het probleem bij de tool, of hoe we ermee omgaan? De sollicitant zou ook met minder vooroordelen te kampen krijgen. Dat argument begrijp ik. Discriminatie op de arbeidsmarkt is nog altijd een probleem. Alleen vraag ik me af of het cv afschaffen de juiste remedie is. Vroeg of laat wordt toch een levensloop en een gezicht op een potentiële werknemer geplakt.

Dreigen we niet het kind met het badwater weg te gooien? Tegenwoordig hoor je wel vaker uitspraken als ‘niet het verleden, maar de toekomst telt’. Natuurlijk is het voor een werkgever belangrijk te weten waar een sollicitant naartoe wil in een bepaalde job, maar dat daarom je achtergrond er niet meer toe doet, vind ik quatsch. Ervaringen, skills en studies vormen een integraal deel van je persoonlijkheid. Je weet wel, die persoonlijkheid die recruiters niet uit het oog mogen verliezen. Het is populair om te zeggen dat enkel het nu telt. Maar het nu is kind van het verleden.

Bovendien ligt er een saus van meewarigheid ten aanzien van excelleren over dit debat. Is het zo erg dat iemand met een rijkgevuld cv nu hoger wordt ingeschat dan iemand met een minder rijk cv? Ik zou tegen zo iemand net zeggen: proficiat! Het lijkt ook wel alsof opleiding irrelevant is geworden. De wetenschap spreekt dat in elk geval tegen. Diploma’s en curriculum doen er nog altijd toe, want ze bepalen een groot deel van je carrière, leren arbeidseconomen ons.

Is het cv dood? Ik denk het niet. Op de begrafenis is het in elk geval nog wachten, hoewel de rouwbrief al meermaals werd verstuurd.