Vorig weekend keerden we terug naar Camp Kindling. Terug naar de magische plek waar we exact een jaar eerder tickets voor deze editie moesten kopen, omdat onze twee dochters anders niet in de auto wilden stappen om naar huis te gaan na de volgens hen beste vier dagen van hun leven.
Camp Kindling is moeilijk in woorden te vatten. Het is een zomerkamp voor families in een prachtig oerbos. Overdag avontuur en ’s avonds muziek. Het is een beetje scoutskamp en een beetje festival, op een magische locatie.
We maakten toverdrankjes, bakten brood over vuur, raceten van heuvels op een grasslee en via een gigantische waterglijbaan. We vlogen in een kajak door boomtoppen, leerden om bubbels in bubbels in bubbels te blazen, en hingen aan elastieken voor een bungee-dansklas. We speelden zoveel spelletjes en lagen op de bosbodem naar boomtoppen te staren.
Het hele weekend behoor je tot een patrouille. Onze kinderen kozen voor de eekhoorns, want die zijn geel. De andere teams zijn de vossen, de haviken en de dassen. Overdag kun je patrouillepunten verzamelen door uitdagingen aan te gaan met de patrouilleleiders, die bijna altijd te maken hebben met voor de natuur zorgen of vrienden maken.
En vrienden dat er gemaakt werden! Zelfs mijn driejarige schaarde op de eerste avond een clan samen. De avonden beginnen met de patrouillespelen in een arena met heuse tribunes. Honderden kinderen en volwassenen die elkaar aanmoedigen en teamkreten zingen. Je moet er bij zijn. Het is machtig!
De muziek is een mix van van alles, en telkens met ballonnen en confetti om ook de kinderen aan het feesten te krijgen. Naarmate de avond vordert, vind je steeds minder kinderen op de dansvloer en groeit de ‘parking’ met festivalwagons met slapende kinderen. Onze tienjarige kregen we enkel mee naar de neonparty en het improvisatietheater. Voor de rest zagen we haar ’s avonds niet, want ze had het te druk met haar vrienden. Rond middernacht trokken we naar onze tent om de dag erna weer van voren af aan te beginnen.
Het is zo vermoeiend en op zich doe je er als volwassenen niet meteen iets wat je als ontspannend zou bestempelen (tenzij je de boutique-camping met sauna boekt). Het draait heel erg om je kinderen, maar misschien nog meer rond mét je kinderen. Je doet de activiteiten en spelletjes samen. En ik denk dat een groot deel van de magie daarin zit. Iedereen is zo blij en tevreden. Kinderen zeuren er niet.
Of we al tickets voor volgend jaar hebben? Uiteraard! Het verkoopt razendsnel uit. Festivals met kinderen zijn een ding in het Verenigd Koninkrijk. Festivals als Lattitude en Glastonbury hebben familiecampings en een aparte wei voor families met bijvoorbeeld een touwenparcours van Greenpeace, een tent met een theater en tal van workshops. Ik vind het wel fijn dat we die liefde voor festivals kunnen delen met onze kinderen.