Elke ondernemer die handel wil drijven met de Verenigde Staten moet de case van het Deense Ørsted op de voet volgen. Ørsted is een pionier in groene energie die grote windparken voor de Amerikaanse Oostkust wil bouwen. Donald Trump probeert met alle mogelijke middelen nieuwe windmolenparken tegen te houden, zelfs als de bouw al is gestart. Ørsted kijkt door de stopzetting van de Amerikaanse projecten tegen een miljardenstrop aan en vecht juridisch terug. Het leek een ongelijke strijd, maar Ørsted kan profiteren van een fout. De advocaten van Ørsted konden aantonen dat de Amerikaanse regering cruciale feiten verzweeg.
De case wordt een belangrijke test voor de rechtszekerheid van ondernemen in de VS. Als Trump en zijn kompanen in de juridische procedureslag feiten mogen negeren, dan is dat alweer een alarmsignaal voor elk buitenlands bedrijf dat in de VS wil investeren. Er was al de massale arrestatie van Zuid-Koreaanse werknemers die kwamen helpen om een batterijfabriek op te zetten. En er was de chaos rond speciale H1B-werkvisa, waarbij Trump persoonlijk kan beslissen welke bedrijven de hogere kostprijs van 100.000 dollar per visum niet meer hoeven te betalen, een recept voor corruptie. Het is een ongelooflijke verspilling van energie en tijd die de VS alleen maar armer maakt. Maar de een zijn dood is de ander zijn brood. Dit is een kans voor Europese bedrijven en voor de EU.
De Ørsted-case wordt een belangrijke test voor de rechtszekerheid van ondernemen in de Verenigde Staten.
Trumps gevecht tegen windmolens of andere hernieuwbare energie is niet ingegeven omdat ze het uitzicht van zijn golfterreinen verpesten. Hij heeft een simpele, maar hopeloos verouderde economische visie: de VS moeten het tankstation van de wereld zijn. Vandaar ook zijn eisen in de handelsgesprekken met de EU om Amerikaanse gas en olie te kopen. Elke windmolen of elk zonnepark dat erbij komt, is een bedreiging voor dat plan. De Amerikaanse olie- en gassector zit echter met een groot probleem. De huidige prijzen maken ontginning in schaliegronden onrendabel, de investeringen vallen grotendeels stil. Tegelijk investeren zelfs de olierijke staten, zoals Texas, massaal in hernieuwbare energie, omdat die nu eenmaal goedkoper is en meer rendement oplevert. Trump wil de markt niet laten spelen omdat hij de export van fossiele brandstoffen als de beste manier ziet om het tekort op de handelsbalans weg te werken.
Tegelijk is Trump volledig ingenomen door de koortsdroom van de techgiganten die massaal datacenters voor artificiële intelligentie bouwen. Het bedrag aan geplande investeringen is veel te groot. Tel alles samen en je komt al gauw uit op een paar duizend miljard dollar voor de komende jaren. Amerikaanse investeerders hebben gewoonweg niet genoeg cash beschikbaar, zelfs als ze in alle andere sectoren stoppen met investeren. De hype rond artificiële intelligentie zuigt te veel geld op dat elders in de VS beter zou renderen, en bedreigt de rest van de industriële agenda van Trump. Dat creëert een kans voor Europese bedrijven, die ongestoord blijven investeren. Met de focus op fossiele brandstoffen en AI kan de VS nooit zelfvoorzienend worden zoals Trump dat voorheeft. Het land zal in veel sectoren afhankelijk blijven van Europese hoogkwalitatieve goederen, zoals de Nederlandse chipmachines van ASML.
De EU kan de Ørsted-case en andere willekeur van Trumps beleid ook nog op een andere manier uitbuiten. De broodnodige stroomlijning van de Europese regelgeving zal een nog groter rendement krijgen door de machtshonger van Trump. Straks is Europa van de drie grote machtsblokken de enige economie waar politici slechts een beetje planeconoom spelen. Waar er effectief nog rechtszekerheid is en waar er geen heksenjacht is omdat een CEO of medewerkers de foute nationaliteit of politieke voorkeur hebben. Laat Trump maar tegen letterlijke en figuurlijke windmolens vechten, wij doen gewoon voort.