‘Beste politici, laat ons in uw hoofd kijken’

Het parlementaire reces is voorbij. Laat het ons eens hebben over een bijwerking van dat lange zomerreces, die me steeds meer opvalt: hoe verder in het reces, hoe dieper elk nieuw dieptepunt in de politieke communicatie. Ondanks het gebrek aan parlementair werk vieren de parlementsleden de teugels niet op de sociale media.

Politici kijken koortsachtig hun ogen uit hun kassen om onderwerpen te vinden om over te berichten. Nog maar eens een foto van het pleintje op de hoek? Zeker. Auto laten repareren in de garage? Let’s Instagram.

Anderen pakken het flitsender aan. Ze showen hun hippe vakantiebestemmingen in zeventien afzonderlijke posts met in de beschrijving prachtige filosofische beschouwingen. #QuoteOfTheDay. Tot dusver verschenen dit jaar nog geen al te absurde beelden van wat we de ‘Speedo’s van de Senaat’ zouden kunnen noemen. Doorzoek maar eens die politieke pagina’s op Facebook.

We hebben geen politieke vedetten nodig. Daarom, beste politici, gebruik deze nieuwsluwe maanden om uw achterban te vertellen waar u écht voor staat.

Ieder doet natuurlijk online wat hij of zij wil. De boog hoeft niet altijd gespannen te staan. Ik trek het dan ook wat op flessen. Hoe meer positiviteit en plezier, hoe beter. Wat ik wel hekel, is het gebrek aan balans. Want is het niet disproportioneel veel lichtheid de jongste tijd?

Ik wil een suggestie doen: heb het ook eens over uw gedachtegoed, beste politici. Want over uw ideologische onderbouw hoor ik u weinig. Laat me dat even verduidelijken.

De jongste jaren werd communicatie almaar belangrijker in het politieke speelveld. Sociale media zijn erg democratisch en je kunt er gemakkelijk een publiek op uitbouwen. Geen gatekeepende programmadirecteurs of hoofdredacties meer. Geen lastige en listige journalisten. Gradueel werd de human interest echter belangrijker dan de boodschap. De inhoud raakte alsmaar meer ondergesneeuwd. Dan kom je uiteindelijk uit bij een situatie waarin mensen politici slechts herkennen als ‘die van TikTok’ en ze geen benul hebben van waar de kersverse TikTok- of Instagramvedette voor staat.

Hoe belangrijker de personencultus en hoe minder aandacht voor de inhoud, hoe meer verzuring er in de politieke arena is. Immers, als er geen inhoud is om op in te hakken, dan zet dat toch de deur open naar aanvallen ad hominem allerhande. En wanneer er dan toch schoorvoetend over de inhoud wordt bericht, is het veelal via Twitter en lees je de debatfiches er vaak zo doorheen. De partijen lezen mee. Men kiest de dingen waarover men communiceert heel zorgvuldig uit en breng allesbehalve het volledige verhaal. Alles moet simpel en hapklaar te berde worden gebracht.

Dat is een gevaarlijke trend. Niet alleen omdat je als politicus op die manier de burger onderschat, maar ook omdat die oversimplificatie ertoe leidt dat mensen op den duur gaan geloven dat politieke maatregelen in realiteit ook simpel zijn. Als de dingen dan toch complexer in elkaar zitten dan werd voorgesteld, is dat vaak een bron van teleurstelling. Teleurstelling die de diepe kloof tussen burger en politiek steeds verder doet opensplijten.

We hebben geen politieke vedetten nodig. Het is niet de taak van politici om hun werk sexy te maken, laat staan een idool of een diva te zijn. Het is wél hun taak beleid te voeren. Akkoord, ze moeten stemmen ronselen, maar ervan uitgaan dat dat niet ook met inhoud kan, getuigt van weinig respect voor de kiezer. Daarom, beste politici, gebruik deze nieuwsluwe maanden om uw achterban te vertellen waar u écht voor staat. Welke afwegingen u maakt en waar u wakker van ligt. Predik ons uw geloof en laat ons kijken in uw hoofd. Misschien is het tijd om de draad weer op te pikken en opnieuw te worden wat u ooit was: een makelaar in ideeën.