‘Zeuren helpt ons geen meter vooruit’

Barco is niet bang voor een recessie. Doelbewust hebben we die woorden op de cover van deze Trends gezet. Het is een geluid dat je maar zelden hoort. Pessimisme regeert. Slecht nieuws scoort in onze opgefokte, digitale wereld van nieuwswebsites en sociale media. Mogen we daar toch een beetje tegen ingaan?

Het optimistische geluid komt van Charles Beauduin en An Steegen, de co-CEO’s van Barco. Ze zijn een goed jaar aan de slag en nu komen ze voor het eerst naar buiten, voor een exclusief interview met Trends. Tijdens de coronapandemie heeft Barco zwaar afgezien. Wereldwijd ging er geen kat meer naar de bioscoop en fysiek vergaderen deden we al evenmin. Aangezien Barco voor die twee activiteiten hoogtechnologische oplossingen verkoopt, waren de gevolgen voorspelbaar. Maar het bedrijf heeft de luwe periode gebruikt om orde op zaken te stellen. De bedrijfsstructuur is vereenvoudigd, producten werden aangepast en onderzoeksdoelstellingen op scherp gezet. Nu de pandemie is geluwd, heeft de klassieke business zich herpakt en is er uitzicht op nieuwe, gezonde groei. Dat mag eens gezegd worden.

Nog in deze Trends leest u het succesverhaal van Pascal Vanhalst. Keihard meegewerkt aan de groei van TVH Parts, een wereldspeler in vervangstukken voor industriële machines en heftrucks. Zijn aandeel van 40 procent heeft hij aan D’Ieteren verkocht en sindsdien is hij letterlijk miljardair. Tijd om op de lauweren te rusten? Geenszins. In de luwte bouwt de West-Vlaming al twintig jaar aan een eigen imperium, onlangs nog met de overname en beursexit van de pet-producent Resilux. Vanhalst focust op industriële bedrijven en stapt iedere keer in voor de lange termijn. De business beter maken, gerichte overnames doen, duurzaam groeien. Dat is de rode draad en die leidt naar succes. Ook dat mag eens gezegd worden, al heeft hij dat niet graag, want hij staat liever niet in de schijnwerpers.

Ondernemerschap houdt ons recht. Het creëert welvaart, en het zorgt voor een ander geluid dan de zwartgalligheid die ons overal omringt. Pessimisme is funest. Wie vreest voor een zware orkaan, graaft zich in, stopt met consumeren en investeren. Dat zit diep. Toen Solvay eerder deze week met uitstekende resultaten uitpakte en de jaarprognoses andermaal naar boven bijstelde, las je toch speculaties over hoe diep de kraters de komende kwartalen wel niet kunnen worden. Het is niet het eerste bedrijf dat dit overkomt. Je kunt dat ‘realisme’ noemen. Je kunt het ook zien als een gebrek aan vertrouwen in de mensen die bij zulke steengoede bedrijven aan de knoppen zitten.

Het is opvallend dat veel Vlaamse ondernemers minder pessimistisch zijn dan de meeste economen, de media en het grote publiek. Ze gaan natuurlijk niet fluitend naar het werk. Ze zijn bezorgd en ze nemen maatregelen. De impact van de automatische loonindexering op onze concurrentiepositie mag niet onderschat worden. Trends heeft al vaak geschreven over de wankele toekomst van onze energie-intensieve industrie. Maar de huidige crisis komt in veel gedaanten, en de impact is voor geen twee bedrijven en sectoren dezelfde. Lang niet iedereen zit op dezelfde glijbaan richting afgrond.

Alleen hoeden sommigen zich ervoor om dat al te luid te zeggen. Niet alleen pessimisme, maar ook afgunst regeert. “Afromen.” “Het geld halen waar het zit.” “We hebben de bedrijven tijdens corona genoeg gesteund.” Het zijn uitspraken waarmee je in dit negatieve klimaat allicht verkiezingen wint en waarmee ook de vakbonden hun achterban proberen te mobiliseren. Terwijl ondernemen, investeren en welvaart creëren de natuurlijke reactie zou moeten zijn. Daarom deze cover en de algemene basishouding van Trends. Niemand zegt dat het makkelijk is. Wie afziet, moeten we helpen. Maar al dat gezeur helpt ons geen meter vooruit.