Walter Buydens (CEO Turbulent) gaat naar zijn 30ste Bob Dylan-concert

Walter Buydens, CEO Turbulent
Benny Debruyne
Benny Debruyne Redacteur van Trends

Het Bob Dylan-concert in Antwerpen wordt het dertigste concert dat Walter Buydens, de CEO van Turbulent, van Bob Dylan zal zien. De ondernemer vertelt welke flarden tekst hebben inspireren bij het zakendoen, maakte speciaal voor Trends een Spotify-lijst en vertelt over zijn passie voor de artistieke kameleon.

“Luister, hoor je het?”, vraagt Walter Buydens wanneer hij met Bob Dylan-hoed en boek onder de arm het Mechelse cafeetje binnenstapt waar we hebben afgesproken om het over Bob Dylan te hebben. Toeval of niet – de wegen van de Amerikaanse song and dance man zijn ondoorgrondelijk -, maar Dylans nummer Lay Lady Lay speelt er net. Het concert in Antwerpen op dinsdag 29 oktober wordt het dertigste Bob Dylan-concert van Walter Buydens, de CEO van het cleantechbedrijf Turbulent. “Ik kocht al zijn platen vanaf mijn zestiende. Het eerste concert was in Rotterdam in 1984, ik studeerde toen in Delft. Het was geen superconcert, want den Bob was verkouden. Hij had nochtans schoon volk met zich meegebracht, onder meer Santana en Joan Baez. Twee maand later vertrok ik naar Afrika.”

De uit Brakel afkomstige bio-ingenieur die zich aan IHE Delft heeft gespecialiseerd in waterbouwkunde, werkte in de jaren tachtig in Niger, de VS en India. In de jaren negentig richtte hij in België mee het milieuadviesbureau ERM op, dat hij als managing partner leidde in België, Frankrijk en Nederland. Latere jobs brachten hem naar het Midden-Oosten, tot hij in 2021 als CEO werd binnengehaald in het Leuvense cleantechbedrijf Turbulent.

De oprichters van Turbulent hadden briljante technologie gebouwd, een mini-waterkrachtcentrale die werkt op rivieren of beken met een klein hoogteverschil. De turbines van anderhalve meter zorgen voor schone, groene energie die de biodiversiteit niet schaadt, ideaal om elektriciteit op te wekken in afgelegen gebieden. De nieuwe CEO – die wereldwijd persoonlijk gaat onderhandelen met klanten, tot de Zambiaanse president toe – zorgde voor een commerciële versnelling. De omzet groeide in 2022 tot 700.000 euro, in 2023 tot 1,2 miljoen en dit jaar gaat het richting 3 miljoen.

Rotterdam

De zestiger kan door zijn drukke agenda nu enkel in Antwerpen gaan kijken naar Dylan. Vroeger pikte hij drie concerten per jaar mee wanneer Bob Dylan optrad in Amsterdam of Rotterdam, Parijs of Rijsel. “In het Verenigd Koninkrijk, zeker in Londen, durft hij nog al eens speciallekes te spelen omdat hij een bijzondere relatie heeft met die stad, al van in de tijd dat hij overschakelde op elektrisch spelen en door een deel van het publiek werd uitgejouwd”, zegt Walter Buydens. “Ik vind Bob Dylan een kunstenaar met woorden, zijn muziek past bij zijn teksten. De manier waarop hij zingt, de frasering, de nadruk die hij legt op bepaalde woorden, sommige lettergrepen die hij uiiiit-rekt om er de nadruk op te leggen. Sommige zangers zingen live nummers net zoals op hun plaat, tot op de seconde. Bij Bob Dylan kan een nummer half of dubbel zo lang zijn als op plaat. Hij zingt ook nooit twee keer dezelfde versie van een song. Je zou het kunnen vergelijken met Vincent Van Gogh, die verschillende keren zonnebloemen heeft geschilderd, maar altijd anders. Ook in Japan speelt hij graag. Japanners weten hem te waarderen, net zoals ze Van Gogh weten te waarderen.”

‘Bob Dylan heeft mee onze tijdgeest gecreëerd’

Walter Buydens omschrijft Bob Dylan als een ‘artistieke kameleon,’. Hoe hij een nummer zingt, hangt ook af van hoe hij zich voelt: “Wat ik fascinerend vind, is dat hij op zijn 83ste die vele lange teksten gewoon kan onthouden, ik zou daar niet aan moeten beginnen (lacht).”

Concerten van Bob Dylan zijn altijd anders. Hij kan fantastisch in vorm zijn, of net niet. Hij kan plots nummers spelen die hij zelden gebruikt. “In de jaren negentig kwam hij met de fiets naar Vorst Nationaal”, herinnert Walter Buydens zich. “Aan het begin van de jaren 2000 heeft hij in Vorst songs gezongen die hij anders nooit zingt. Onder meer When I paint my masterpiece. Daarin zit een zin waarin hij van Rome naar Brussel vliegt, die heeft hij tweemaal herhaald met veel nadruk op Brrrussels. Hij was toen echt in vorm, en heeft veel songs gespeeld die op mijn favorietenlijst stonden.”

Live muziek spelen staat centraal voor Bob Dylan, studioalbums probeert hij vaak zo dicht mogelijk bij een live optreden te houden, er zijn zoveel verschillende liveversies van zijn nummers dat de stroom van liveplaten en bootlegs nauwelijks te overzien is.

Tijdgeest

“Als bedrijf moet je je aanpassen aan de tijdgeest. Als je dat niet doet, heb je na verloop van tijd geen klanten meer die geïnteresseerd zijn in je product”, zegt Walter Buydens. “Bob Dylan heeft mee de tijdgeest gecreëerd. Met zijn teksten heeft hij in de jaren zestig voor een groot deel de hippiebeweging in New York gestimuleerd, zonder dat hij dat wou. Hij was de grote protestzanger en speelde op de mars van Martin Luther King, maar hij ging ook wel een countryalbum opnemen in Nashville – countryfans zijn geen hippies. Het is een beetje darwiniaans. Als je je telkens aanpast, is je kans om te overleven en een nieuw publiek te vinden groter. Hij is de enige artiest die in elk van de zes decennia de top haalde van Billboard (de Amerikaanse hitlijst, nvdr). Mijn zoon Marius is voor het eerst mee naar een concert geweest toen hij zestien was – in Vorst. Nu is hij dertig en hij gaat weer mee.”

‘Ik heb thuis een grote kast, mijn ‘schrijn’ noem ik het. Alles zit daarin, ook bootlegs die uit 15 tot 20 cd’s bestaan. Is dat gezond? Ik weet het niet’

Walter Buydens toont de binnenkant van zijn hoed, er staat een Bob Dylan-etiket op: “Het is een hoed gemaakt door de kleermaker van Bob Dylan. Net voor corona kwam er een limited edition van uit, tja wat doe je dan? Hij droeg dit type hoed halverwege de jaren zeventig tijdens de Rolling Thunder Revue-toernee. Hij schminkte zich toen wit, en trad op met fantastische artiesten als Joan Baez en Joni Mitchell.”

Dylan heeft goed verdiend aan hem, zegt hij lachend. “Eerst kocht ik alle elpees, maar die kon ik moeilijk meenemen toen ik naar het buitenland verhuisde. Ik kocht daarom ook de cassettes, en daarna kwamen de cd’s. Vervolgens zijn er upgrades gemaakt van bepaalde cd’s. Die ik heb ook allemaal gekocht.” Buydens woont in Schoten. “Ik heb thuis een grote kast, mijn ‘schrijn’ noem ik het. Alles zit daarin, ook bootlegs die uit 15 tot 20 cd’s bestaan. Is dat gezond? Ik weet het niet.” (lacht)

Ensor

Buydens heeft een boek meegebracht dat hij in de VS heeft gekocht, dat wel toepasselijk is voor dit James Ensor-jaar. The Superhuman Crew met als ondertitel Painting by James Ensor, Lyric by Bob Dylan. Het boek bestaat uit close-ups van Ensors beroemde schilderij De intrede van Christus in Brussel in 1889, dat in het Getty Museum in Los Angeles hangt. Op elke close-up zijn teksten van het nummer Desolation Row gedrukt. “Volgens de mensen die dit boek hebben gemaakt is die song van Dylan gebaseerd op het schilderij van Ensor, maar bewijzen daarvan zijn er niet”, zegt Walter Buydens. “Het zou zeker kunnen, Dylan gaat vaak naar musea.”

Toen de schuchtere Dylan in 2015 tot ieders verrassing – vooral ook de zijne – de Nobelprijs voor literatuur won voor zijn poëtische songteksten, gold dat als de ultieme erkenning voor zijn kunstenaarsziel. Hij was zo onder de indruk dat hij zijn zielsverwante Patti Smith vroeg om de prijs in zijn naam in ontvangst te nemen – de beelden van een al even door de omstandigheden ontroerde Smith die even de tekst van een Dylan-nummer vergeet, zijn legendarisch.

Schrik dat zijn dertigste concert ook het laatste wordt, gezien de gezegende leeftijd van de Amerikaanse artiest, heeft Buydens niet. “Dat werd al in de jaren 2000 gezegd, maar er zijn geruchten over een nieuw album. Tijdens corona heeft hij (na meer dan tien jaar zonder nieuwe plaat, nvdr) Rough and Rowdy Ways gechreven. Daar staat een fantastisch lang nummer op over de moord op John F. Kennedy (Murder Most Foul, met 16 minuten 56 seconden het langste nummer ooit van Dylan, nvdr). Daarin verwijst hij naar verschillende artiesten uit die tijd, maar hij haalt er ook de dramatiek van het Amerika van toen bij. Je moet het maar doen, de moord op Kennedy dateert al uit 1963.”

Verwacht op het Dylan-concert in Antwerpen geen greatest hits-show, zoals artiesten van zijn leeftijd wel eens doen. Dylan speelt veel nummers uit zijn laatste plaat, en is nog steeds op zoek naar vernieuwing. Walter Buydens: “Het is iemand met vijf of zes gezichten, je kan hem niet in een kader vatten, hij glipt daartussen, morgen is hij weer anders.”

Af en toe ontmoet Walter Buydens een sollicitant of klant die fan is van Dylan. “Ik werf ze daarom nog niet aan, maar het geeft een prettiger gesprek. Ik herinner me meerdere businesscontacten in Frankrijk die fan waren. Het creëert vertrouwen, je voelt de ander aan op een zekere artistieke hoogte. Als je op dezelfde golflengte komt met iemand, is het altijd makkelijker om zaken te doen.”

‘In Frankrijk had ik meerdere businesscontacten in Frankrijk die ook fan waren. Het creëert vertrouwen, je voelt de ander aan op een zekere artistieke hoogte’

De CEO van Turbulent selecteerde enkele tekstflarden die hem vaak wat steun of inzicht geven bij het zakendoen en in het leven (zie kader). “Wijs” wil hij Dylan zeker niet noemen, eerder “profetisch”. “Een profeet zegt wijze dingen, maar is daarom geen heilige (een verwijzing naar het drugs- en drankgebruik van de jongere Dylan, nvdr). Hij verwerkt veel apocalyptische beelden in zijn songs. Hij is van Oekraïens-Joodse afkomst, en kent de tora (de eerste vijf boeken van het Oude Testament, nvdr) van binnen en van buiten. Hij heeft altijd geloofd in de God van de bijbel, maar aan het einde van de jaren zeventig is hij zich sterker gaan concentreren op de figuur van Jezus Christus en heeft hij zich bekeerd tot het christendom, hij heeft daar toen drie platen over gemaakt. Hij preekte toen echt tijdens zijn concerten. Achteraf heeft hij dat laten schieten, maar hij speelt nog regelmatig songs uit die tijd. De manier waarop hij heeft geleefd, was zeker geen voorbeeld voor anderen. De meeste mensen moeten wennen aan Dylan, maar toen ik zestien was en zijn eerste plaat kocht, was ik meteen verkocht.”

Zakelijke adviezen in de songs van Bob Dylan

Walter Buyden grasduinde op vraag van Trends in de teksten van Bob Dylan, die hij al op zijn zestiende begon te bestuderen – “zo heb ik Engels geleerd” – op zoek naar zinnen die nuttig kunnen zijn voor ondernemers. Je vindt alle nummers, en nog enkele favorieten van Walter Buydnes, in de Spotify-lijst die hij voor Trends maakte.

Je eigen koers volgen. “Het is niet dat hij songs geschreven heeft voor businessmen, maar je haalt het er zo uit. It’s Allright Ma leert je door de schijnbewegingen van concurrenten moet navigeren, maar ook door de onverwachte manipulaties van je eigen medestanders en stakeholders. Though the rules of the road have been lodged, it is peoples games you have to dodge. Sommige mensen proberen je te manipuleren, dat zit in mensen, zeker in de businesswereld. Het moeilijkste is die manipulatie te onderkennen, hoe lang is het al bezig voor je door hebt dat mensen je proberen mee te nemen op hun pad?” Eén van Buydens’ favoriete Dylan-songs is Maggie’s Farm. “Fantastische song, waarop hij It is a shame the way she makes me scrub the floor, I aint gonna work on Maggie’s Farm no more zingt. Hij wil niet meer werken voor haar, en ook niet voor de broer, niet voor de vader, niet voor de zoon, omdat ze hem eigenlijk aan het koeioneren en misbruiken zijn. Laat je niet voor iemands anders kar laten spannen, maar blijf je eigen koers volgen. Enige grenzeloze ambitie is daarbij vaak nodig om de massa te overstijgen, ‘When I paint my masterpiece’”.

De juiste beslissing nemen. “Een fantastische song die weinig gespeeld wordt is What good am I? Hoe goed ben je als je weet wat je moet doen en je doet het niet? Dat gebeurt vaak en dat vind ik een zonde. Als je aanvoelt dat je het talent hebt om iets te doen, maar het nalaat? Dat je iemand had kunnen helpen of zus of zo had kunnen doen voor je job, maar je doet het niet? What good am I, if I know and don’t do? If I turn a deaf ear to the thunder in the sky? What good am I? Er zijn businessmen die vaak alleen aan zichzelf denken en bang zijn dat zakendoen een nulsomspel is. Die denken dat als je iets geeft, het weg is en je niets extra krijgt. Maar het leven is geen nulsomspel. Tegelijk moet je opletten dat je niet te veel leunt op je eigen geweten en dat als moreel kompas gaat zien. Die boodschap haal ik uit Man in the Long Black Coat. Every man’s conscience is vile and deprived. You cannot depend on it to be your guide when it’s you who must keep it satisfied.

Je limieten kennen en op tijd veranderen. “Dat je je limieten moet kennen, zie ik in Up To Me. When you bite off more than you can chew, you got to pay the penalty. Je moet ook niet naar iedereen luisteren of iedereen pleasen. You can’t open your mind, boys to every conceivable point of view zingt hij in High Water (for Charley Patton). Zodra het tijd is om te veranderen, moet je dat gewoon ook doen, anders verpruts je jouw tijd en die van andere mensen. Dat zie ik in It’s All over now Baby Blue. The highway is for gamblers, better use your sense. Ik ga niet zeggen dat iedereen kan veranderen, maar je moet op tijd ageren als je kunt. Als er een kans om te veranderen passeert, komt die nooit meer terug. Een andere zin uit Baby Blue is Strike another match go start anew. De cover van Marianne Faithfull op de Spotify-lijst vind ik schitterend.”

Over leiders en bazen. Don’t follow leaders, watch the parking meter zingt Bob Dylan op Subterranean Homesick Blues. (lacht) Plezante tekst, je moet inderdaad opletten van sommige leiders -zoals we nu ook weer zien in de wereldpolitiek. Sommige leiders zijn goed natuurlijk, maar er zijn anderen die mensen manipuleren. Realiseer je ook altijd dat je als baas steeds een bovenbaas hebt (de klanten, je aandeelhouders, nvdr) They may call you doctor or they may call you chief, but you’re gonna have to serve somebody uit Gotta serve somebody.”

De zin over de parkeermeter toont volgens Walter Buydens ook het gevoel voor humor van Dylan. Een ander voorbeeld is het nummer WigWam. “Met de overgetelijke tekst La-da-da-da-di-da, Ta-da-da-da. Neem af en toe een zenmoment,” ziet Walter Buydens erin, en neem jezelf niet altijd te serieus.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content