Voormalig CEO Leon Van Rompay: ‘Mithra verdient veel beter’

Leon Van Rompay kwam als CEO ad interim van het beursgenoteerde farmabedrijf Mithra in een Luiks wespennest terecht. Voor het eerst sinds zijn vertrek wil hij meer klaarheid scheppen. “Ik weet dat er veel kritiek is, maar iedereen in het bedrijf zegt dat Mithra er nu veel beter aan toe is dan voor mijn komst.”

Het gesprek ten huize Van Rompay, het kasteel Ambroos in Zemst, werd plots onderbroken voor de anonieme levering van een uit de kluiten gewassen Louis Vuitton-reistas. Pas later zou de begeleidende brief in de bus vallen. Die was van de hand van Christian Moretti, tot voor kort de voorzitter van Mithra, om Van Rompay te bedanken en te loven voor zijn werk als CEO van de getroebleerde Luikse specialist in vrouwelijke gezondheid. De brief staat in schril contrast met de heisa en de kritiek waarmee Van Rompay werd geconfronteerd, sinds hij begin 2021 door toenmalig voorzitter Ajit Shetty werd gevraagd orde op zaken te stellen bij Mithra. De flamboyante co-oprichter en voormalige CEO François Fornieri was in moeilijkheden gekomen door een gerechtelijk onderzoek naar zijn betrokkenheid bij de fraude bij de Luikse intercommunale Nethys. Van Rompay, die vroeger de specialist in generische geneesmiddelen Docpharma had opgericht en geleid, leek met zijn rijke ervaring de geknipte man voor de job. Bovendien was hij al lang een goede vriend van Fornieri. Maar al snel na zijn benoeming verzuurde die relatie, onder meer omdat Van Rompay het mes probeerde te zetten in de vergoedingen voor Fornieri, die met een belang van ongeveer 20 procent nog altijd de grootste aandeelhouder is. Van Rompay sluit zelfs niet uit dat Fornieri hem of Mithra voor de rechtbank zal dagen, om de volledige uitbetaling van alle vergoedingen af te dwingen.

Ik was de juiste man op de juiste plaats. Niemand anders kon François Fornieri in bedwang houden

Van Rompay zou Mithra een jaar leiden, maar werd meermaals door Shetty, Moretti, bestuurders en aandeelhouders als Marc Coucke en Bart Versluys, gevraagd door te gaan. Intussen groeide de kritiek. Mithra werd omschreven als het beursfiasco van 2022, met een koersdaling van 82 procent. Er was ook veel ongenoegen over dure kredietlijnen bij aasgierfondsen, die een forse verwatering voor de aandeelhouders veroorzaakten. Een eerste deal voor de commercialisering van het kroonjuweel Donesta, een toekomstig medicijn tegen opvliegers in de menopauze, werd haast weggehoond. Een tweede licentiedeal voor Donesta, ditmaal voor de cruciale Amerikaanse markt, laat dan weer op zich wachten. Bovendien eist het Franse PCAS 31 miljoen euro van Mithra, omdat facturen onbetaald bleven. En dat terwijl PCAS de leverancier is van estetrol, het natuurlijke oestrogeen dat de basis is van Donesta en van Mithra’s anticonceptiepil Estelle. Ook Mithra-bestuurder Gaëtan Servais, de topman van de Luikse investeringsmaatschappij Noshaq en een kompaan van Fornieri, liet zich niet onbetuigd. Hij omschreef Mithra openlijk als een commerciële en financiële mislukking. Midden april werd de 73-jarige Van Rompay opgevolgd door de ervaren Amerikaanse Canadees David Solomon, en acht hij de tijd rijp om terug te bijten. “Ik heb er miserie op mijn bord gekregen, maar ik zou het zo opnieuw doen.”

Niet alleen het imago van Mithra is beschadigd, maar ook het uwe.

LEON VAN ROMPAY. “De vraag is wat er gebeurd zou zijn als ik er niet was geweest. Ik denk dat het verschrikkelijk zou zijn geweest. Niet dat ik de allerbeste manager ben, maar ik was wel de juiste man op de juiste plaats. Niemand anders kon François in bedwang houden. Als u de mensen in het bedrijf nu vraagt hoe het met Mithra gaat, geven ze allemaal exact hetzelfde antwoord: the company is in a much better shape than two years ago. Ondanks de beurs. Die geeft mij uiteraard ongelijk. Maar iedereen hier weet dat we er veel beter voorstaan dan toen ik begon. Ik heb de boel opgekuist, de meeste excessen eruit gehaald. Mithra verdient veel beter dan dit, maar zit opnieuw op het juiste spoor. Ik ben ook heel zeker dat men mij heel graag heeft in alle geledingen. Met uitzondering van François en Servais allicht (lacht), want die twee hebben altijd aan één zeel getrokken en zullen dat blijven doen, en één vakbondsafgevaardigde die de chauffeur was van François. Anderen hebben mij bij mijn afscheid een staande ovatie gegeven. Ik was erdoor bewogen, moet ik eerlijk zeggen. Als men dan zegt dat ik persoonlijke imagoschade heb geleden, lach ik in mijn vuistje.”

Waarom gooide u niet vroeger de handdoek in de ring?

VAN ROMPAY. “Ik heb meermaals mijn ontslag voorgesteld, maar ze zeiden dat François niemand anders zou aanvaarden, en later heette het dat hij niet kon terugkomen zolang die juridische problemen niet van de baan zijn. Bovendien was er nog te veel op te kuisen. Maar ik wist ook wel dat de markt vroeg naar een dynamisch, jong iemand. CEO blijven op mijn leeftijd is geen gezonde situatie. Al kunnen weinigen mij volgen. Ik was alle dagen voor zeven uur op weg, en na het avondeten werkte ik door tot 1 uur, half twee ’s nachts. (cynisch) Maar de markt denkt daar dus anders over. Onze partners voor de verkoop van Estelle (Gedeon Richter voor Europa en Mayne Pharma voor de VS, nvdr) waren al lang gekozen voor ik arriveerde, maar toen de verkoopresultaten in de VS niet goed werden bevonden, lag het aan Leon. Dat is kortzichtig.”

Bent u blij dat u ervan af bent?

VAN ROMPAY. “Ik heb dat graag gedaan, er soms zelfs van genoten. Maar ik kwam in een onverwachte omgeving terecht. Het was niet normaal. François moest een stap opzij zetten, maar zou maandelijks 20.000 euro krijgen, plus vergoedingen telkens als hij door mij gevraagd werd. Dat was niet beheersbaar, en ik wou die vergoedingen stopzetten, omdat hij niets meer bijdroeg. De cashsituatie van Mithra en de toestand waarin François het bedrijf had achtergelaten, maakten een beslissing gemakkelijker. Maar zijn gage werd door enkelingen fanatiek verdedigd. De totale som die François gefactureerd heeft over die jaren, is opgelopen tot boven 980.000 euro. Voor niets te doen. Nul komma nul. Onbegrijpelijk. Hij neemt mij dat erg kwalijk en zal halsstarrig doorgaan. Ik ken hem ondertussen beter.”

Er was geen managementstructuur. Nul! Niemand had handtekenrecht

U hebt een lange gezamenlijke voorgeschiedenis.

VAN ROMPAY. “Vooral mijn zoon Stijn (nu CEO van het beursgenoteerde farmabedrijf Hyloris, nvdr). François en Stijn zijn nog samen co-CEO geweest van Uteron Pharma, dat cruciaal was in de evolutie van Mithra. François zegt trouwens dat Stijn een trouwe vriend is.”

Mithra moet nog veel geld betalen aan Uteron, dat tien jaar geleden werd verkocht aan het Amerikaanse Actavis.

VAN ROMPAY. “Er staat nog 175 miljoen open, die enkel kan worden betaald als op de rekening van Mithra voldoende cash staat. Een donkere wolk? Ja, maar Uteron zal Mithra nooit verkeerd bejegenen. Zolang Mithra zijn best doet, is de enige manier voor Uteron om iets terug te krijgen, er mee voor te zorgen dat Mithra het goed doet.”

Zit u nog in het kapitaal van Uteron?

VAN ROMPAY. “Ik heb niks meer, al lang niet meer. Maar Stijn en mijn andere zoon Pieter hebben samen ongeveer 40 procent.”

Welke lijken zijn uit de kast gevallen bij Mithra?

VAN ROMPAY. “Mithra had gigantische problemen. Ik heb de harde waarheid onverbloemd verteld aan de raad van bestuur. Die is meer dan flink geschrokken. Een van de problemen was dat het onvoldoende grondstoffen had. PCAS kon slechts mondjesmaat leveren, én wilde leveren tegen een prijs die drie à vier keer hoger was dan overeengekomen. Dat is misbruik maken van de economische situatie. We konden niet anders dan afnemen. Maar hun product moest wel goedgekeurd zijn door de Amerikaanse FDA en het Europese geneesmiddelenagentschap EMA, om ons product te kunnen verkopen. Dat was toen het geval niet. Ik kan me niet inbeelden dat Mithra die zaak niet kan winnen. Ik heb trouwens van in het begin aan PCAS gezegd, dat we met alle plezier de afgesproken prijs zouden betalen zodra de goederen goedgekeurd zouden zijn en gebruikt konden worden.”

PCAS eist nu wel 31 miljoen.

VAN ROMPAY. “Excentriek en utopisch, volgens mij. Dat is een bedrag dat niets met de markt te maken heeft. Zij hebben handig gebruik gemaakt van het feit dat Mithra er niet aan had gedacht van in het begin met verschillende grondstoffenleveranciers te werken. Ik heb zelf generische geneesmiddelen ontwikkeld, maar had in mijn carrière nooit eerder gezien dat je op één paard wedt. Je werkt altijd met minstens twee of drie leveranciers. Ik wijt het aan een gebrek aan ervaring, of aan koppigheid bij het ontwikkelen van een geneesmiddel. Het was een dramatische situatie. Ik ben onmiddellijk naar Gedeon Richter in Boedapest gevlogen. Dat is onze Europese verkooppartner voor Estelle, maar het kan ook estetrol, het basisproduct, produceren en leveren. We hebben een zeer goede deal gesloten, die op termijn voor beide partijen geweldig lucratief kan zijn.”

Dat was niet het enige lijk.

VAN ROMPAY. “Voor de mooie buitenwereld was alles prima georganiseerd. Voor de rest was er geen managementstructuur. Nul! Niemand had handtekenrecht. Alles ging over François, die zelf enkele vertrouwelingen had. Zo had hij iemand die zowel de aankoop deed als controller was. Die werkt er niet meer. Ik heb er structuur ingestoken en samen met de raad van bestuur de managers verantwoordelijkheid gegeven. En er zijn heel goede mensen. Chapeau wel aan François, dat hij die heeft gevonden.”

Mithra heeft 75 miljoen geïnvesteerd in een eigen productiefaciliteit in Flémalle, die zwaar verlieslatend is. Die is vooral actief als CDMO, een leverancier van diensten voor de ontwikkeling van geneesmiddelen aan andere bedrijven. Een miskleun?

VAN ROMPAY. “Die fabriek is goed genoeg. Dat is niet mijn verdienste, maar die van Renaat Baes, de plant manager. Maar of het een miskleun was om ze te willen bouwen? Je kunt niet zeggen dat ze strategisch belangrijk was voor Mithra. Zelfs de eigen tabletten van Mithra worden er niet gemaakt. Hoe komt dat? Ik had ze graag afgestoten. Mithra is volgens mij een blok aan het been van de CDMO, en de CDMO is een blok aan het been van Mithra. Dat beseffen de vakbonden ook wel. Nu, binnenkort heeft die CDMO dankzij Baes en nieuwe business developers voldoende klanten om het bloeden te stelpen, en zal ze break-even draaien. In heel die CDMO vond ik geen enkel contract waar winst op zat. Nu zijn er bijna geen waar nog verlies op wordt gemaakt. Een enorme prestatie. De fabriek heeft ook het gigantische voordeel dat een paar zeer grote farmaspelers speuren naar dergelijke productiecapaciteit voor hun nieuwe medicijnen. Dus is de kans behoorlijk groot dat een sterke partner, financieel maar hoogstwaarschijnlijk industrieel, kan worden gevonden.”

Om erin te investeren of om ze over te nemen?

VAN ROMPAY. “Ik denk dat alles te bespreken valt, maar dat is iets voor mijn opvolger, David Solomon, een zeer goede keuze als CEO.”

En nu moet een sterke partner worden gevonden voor de verkoop van Donesta in de VS, goed voor 60 procent van de markt. Zeker na de ontgoocheling van de markt over de Donesta-deal met Gedeon Richter voor Europa, Latijns-Amerika en delen van Azië.

VAN ROMPAY. “Donesta slijten was ingewikkelder dan ik had gedacht. Een van de problemen is dat heel weinig bedrijven nog geïnteresseerd zijn in vrouwengeneeskunde. Een van de grote, AbbVie, is ermee gestopt. Net als Pfizer. Een ander probleem is dat een goede partner vinden in Amerika niet gemakkelijk is, wegens François. Om een topdeal te bekomen voor Donesta, doet Mithra er volgens mij goed aan nog even de kat uit de boom te kijken en te wachten op fase 3-data. Maar de deal moet er dit jaar komen. Het voordeel van een heel grote speler als partner is dat Donesta al na een paar maanden een groot product zou zijn. Met een kleinere partner zal eraan gewerkt moeten worden.”

De totale som die François Fornieri gefactureerd heeft over die jaren, is opgelopen tot boven 980.000 euro. Voor niets te doen. Nul komma nul. Onbegrijpelijk

Intussen verwijten aandeelhouders u dat u door een deal te sluiten met aasgierfondsen als Highbridge en Whitebox een forse verwatering van het aandeel hebt veroorzaakt. Die fondsen legden 100 miljoen euro op tafel in ruil voor spotgoedkope, nieuwe aandelen.

VAN ROMPAY. “Ze hebben allemaal overschot van gelijk, maar wat was het alternatief? Geen cash! Het was dat of niets. Een klassieke kapitaalverhoging met 24,5 miljoen euro was een tijdje voordien al maar op het nippertje gelukt. Daarna was het vrijwel onmogelijk nog geld op te halen. Die converteerbare obligatie bij Highbridge was de enige optie. Iedereen zegt dan ‘heel slecht gewerkt’, ook over mijn CFO (Christophe Maréchal, nvdr), terwijl die schitterend werk heeft geleverd. We zaten twee keer dicht bij een zeer goede oplossing, veel beter dan die met Highbridge en co. Maar twee keer is die afgeketst op François. Ze zeiden: “Die heeft nog 20 procent. Iemand die nog zo’n impact kan hebben op het bedrijf en die een aanvaring heeft met de overheid? Daar doen we niet aan mee.” Amerikanen zijn daarin bikkelhard. Spijtig. Ook voor mij is dat een groot verdriet, want ook vrienden en kennissen hebben geïnvesteerd in Mithra.”

Om terug te komen op Fornieri. Hij is grootaandeelhouder, dus waarom zou hij Mithra een stok in het wiel steken?

VAN ROMPAY. “Nu redeneer je zoals ik ook zou redeneren, maar ik heb stellig de indruk dat hij in zijn eigen wereld leeft, en daarbij niets ontziet. François is ook de man die drie blockbusters (medicijnen die jaarlijks meer dan 1 miljard dollar omzet opbrengen, nvdr) heeft aangekondigd. Waarmee zijn we dan bezig? De ontwikkeling van een eerste, PeriNesta, heb ik in 2021 moeten stopzetten, onder meer omdat de markt te klein was. Estelle moet goedkoper geproduceerd worden, maar heeft een mooie toekomst. Een blockbuster wordt het evenwel niet. Donesta heeft dat potentieel wél, maar er is tijd verloren gegaan. Ik had zelf ook gehoopt van Donesta een oplossing te maken voor de menopauze, niet alleen voor opvliegers. Een vrouw in de menopauze kan tot 27 à 30 symptomen hebben. Daarmee hadden we zeker een grote farmaspeler kunnen verleiden.”

Spreekt u eigenlijk nog met Fornieri?

VAN ROMPAY. “François zegt: ‘Leon is een goede vriend, maar niet in business’ (lacht). Hij heeft me trouwens uitgenodigd, maar ik ga er niet op in.”

Tot slot, wenkt nu het zwarte gat?

VAN ROMPAY. “(tot zijn vrouw Linda, die net even komt groeten) Hij vraagt of ik in een zwart gat ga vallen.”

LINDA VAN ROMPAY. “Leon mist zo’n beetje de ambiance van midden in dat leven te staan, maar dat zwarte gat is hij al goed aan het opvullen (lacht).”

VAN ROMPAY. “Ik start bijvoorbeeld alweer een nieuw bedrijf op. Ik heb bij mijn beste kameraden gezien dat je niet mag stoppen. De hele generatie in farma rondom mij ging met pensioen, leefde zich uit, en werd al snel geplaagd door gezondheidsproblemen of erger… Ik lach met die pensioenleeftijd en doe voort.”