‘Voor de geloofwaardigheid van de Belgische competitie is de verkoop van Standard een goede zaak’

Roland Duchâtelet verkoopt zijn voetbalclub Standard Luik aan vicevoorzitter Bruno Venanzi. Volgens Trends-redacteur Luc Huysmans is dat om meerdere redenen een goede beslissing.

Als een van zijn motieven, haalt de Limburgse zakenman de levenskwaliteit aan in de 350 mentaal en fysiek gezonde weken die hij nog voor zich heeft. Ethiek, eerlijkheid en normbesef zijn niet de meest populaire waarden in het voetbalwereldje.

Financieel is het avontuur in elk geval een rendabele operatie geweest. In juni 2011 kocht Duchâtelet de club voor 41 miljoen euro. Hoewel de overnamesom niet werd bekendgemaakt, zou er volgens onbevestigde bronnen ditmaal sprake zijn van 70 miljoen euro. Tussendoor werd de aankoopsom terugbetaald door de verkoop van sterspelers als Steven Dufour, Axel Witsel, Eliaquim Mangala en Mehdi Carcela, en het uitkeren van 20 miljoen euro dividend. Ook de – in de deal inbegrepen- vastgoedprojecten die Duchâtelet rond het stadion van Sclessin initieerde, zijn nu meer waard dan vier jaar geleden.

Bovendien betekent de verkoop niet dat de topondernemer uit het voetbal verdwijnt. Standard mag in België een bekendere naam zijn, in het rijtje clubs waar Duchâtelet een hand in heeft, is het Engelse Charlton veel belangrijker. Al zal de jackpot pas echt binnen zijn als de club erin slaagt te promoveren naar de Premier League. Maar ook nu al zagen veel van de betere Standard-spelers een verhuis naar de andere zijde van het Kanaal niet als een stap terug. En passant werden zo de forse makelaarsvergoedingen vermeden.

De samenwerking voortzetten kan voordelig zijn voor iedereen. Dat geldt wellicht ook voor de andere clubs in het netwerk: het Duitse Carl Zeiss Jena, het Spaanse Alcorcon, het Hongaarse Ujpest, waar zoon Roderick voorzitter en eigenaar is, én het net gepromoveerde STVV, waar Duchâtelets levensgezellin Marijke Höfte eigenaar is van het stadion. Dat het nieuwe format van de competitie _slechts één degradant_ de Kanaries meer zekerheid biedt, heefty wellicht op de achtergrond meegespeeld in de beslissing, al ontkende Duchâtelet dat.

Ook voor de club is de overname een goede zaak. Hoewel de bijna-titel van twee jaar geleden _ Standard verloor pas in de play-offs de leidersplaats _ even anders deed verhopen, is er nooit een echte klik geweest tussen Duchâtelet en de vurige Luikse supporters. Die hekelden zijn trainerswissels en transferbeleid. In een onrustig klimaat is het moeilijk resultaten te behalen.

Als Luikenaar hoopt Venanzi op een betere relatie met het publiek. Hij opperde een deel van het kapitaal te willen openstellen voor de supporters, al zal dat wellicht ook helpen om de leningen voor de overnamesom gedeeltelijk af te betalen

Ten slotte kan ook het Belgische voetbal profiteren van de deal. Want hoewel Duchâtelet gisteren nogmaals ontkende een voet te hebben in twee clubs, waarbij hij verwees naar Anderlecht als bron van die “kwaadaardige roddels”, creëert de verkoop ook op dat vlak duidelijkheid. De geloofwaardigheid van de Belgische competitie zou nog verder ondergraven zijn geweest indien een duel tussen Standard en STVV had moeten beslissen over bijvoorbeeld degradatie of het behalen van Europees voetbal. Al beseft Duchâtelet wellicht als geen ander dat de voetbalbond hem niet nodig heeft om de geloofwaardigheid van de competitie te ondergraven.