Veel jongeren kennen ­­de ­café­cultuur niet

Je kunt het zien in ons straatbeeld: het aantal cafés daalt. Wat zijn de redenen? En wat vinden de nummers één en twee in onze lijst van meest rendabele cafés van die tendens?

Hoewel de cijfers voor interpretatie ­vatbaar zijn, is het duidelijk dat het aantal cafés daalt. Half september ging ons zusterblad Le Vif L’Express op zoek naar een verklaring. In Wallonië hebben tien gemeenten zelfs geen enkel café meer. Vijftien gemeenten, ook allemaal in Wallonië, hebben nog slechts één café.

De opkomst van het klassieke café hing samen met die van de arbeidersklasse. Het café was de sociale ontmoetingsplaats. Maar in industriezones vind je ­tegenwoordig geen cafés meer, en werkdagen van 9 tot 17 uur worden schaarser. Telewerken doe je niet met de collega’s. Ook het rookverbod sinds 2010 gaf een knik. Er zijn al langer strengere alcoholcontroles op de weg. Dat is niet te overschatten is de prijsstijging. Een doorsneepils werd 69 procent duurder sinds 2011 (zie grafiek). Al blijft Statbel, het Belgische statistiekbureau, voorzichtig met die cijfers. “Voor de consumptie-index volgen we het algemene prijspeil in restaurants en cafés en de prijsevolutie van ‘lichte bieren’ in de winkel. Dus niet de prijzen van pintjes op cafés”, duidt woordvoerder Erik Vloeberghs. “De categorie ‘lichte bieren’ omvat standaard pilsbieren zoals Jupiler en Stella Artois. Ook de huismerken zitten daarin verwerkt. De zwaardere bieren zitten in een andere productgroep. Die worden dus niet meegeteld bij deze berekening.”

‘Alcohol is niet meer zo vanzelfsprekend’

Jongeren gaan ook minder op café. ­Covid is daar mee verantwoordelijk voor. Heel wat jongeren maakten geen kennis met de ‘cafécultuur’, door de maandenlange sluiting van de horeca. De consumptie verschoof naar thuis en/of in kleinere kring. Jongeren drinken ook minder alcohol, want dat is slecht voor de gezondheid. Al bezoeken ze dan weer wel vaker fastfoodzaken.

Jules Gahide, de uitbater van het meest rendabele Café ’t Kanon, nuanceert dat beeld. “Zowat iedereen drinkt hier ­alcohol, jongeren en ouderen. Dat is vandaag niet zo vanzelfsprekend. ­Mensen leven steeds gezonder, ze zijn zich bewust van het gevaar van alcohol. Maar in Café ’t Kanon drinken ze alcohol. De consument wil kwalitatieve ­alcohol op een welgekozen moment. Op onze kaart staan nogal wat wijnen van kleinere wijnboeren, die zorg dragen voor mens en natuur. Onze klanten weten wat ze drinken en wie het gemaakt heeft. We werken ook samen met de Gentse brouwer Dok Brewing Company. We hebben de bierselectie geproefd, het is onze keuze.” Het bier van de lokale brouwerij is opgeslagen in de kelder van het café in twee biertanks van elk 250 liter. Het voordeel is de versere smaak. Aan het bier wordt geen extra koolzuurgas toegevoegd. Maandelijks worden de tanks opnieuw gevuld.

Ook Maarten De Smet, de eigenaar van het nummer twee op de lijst, café Trollekelder, merkt niet noodzakelijk dat de jeugd afhaakt. “We hebben uiteraard ook alcoholvrij bier, al dertien varianten. Maar wat vooral wijzigde is de continue vraag naar nieuwe bieren. Brouwerijen maken zelfs eenmalige reeksen met een merknaam. Ook als die goed verkopen, wordt de productie na twee tot drie maanden stopgezet. Bier in blik is vandaag hip. Vroeger was bier in blik voor in de frituur.” De koelkast van café Trollekelder puilt uit van de blikken met namen als Eating is Cheating, Bon Bloem, Tommeke’- en Kiss my neighbour’s wife.

Lees meer

Gent telt er 5: dit zijn de meest rendabele cafés van Vlaanderen

…of beluister de podcast