Van een plaag naar een grondstof: In-Between gebruikt waterhyacint als isolatiemateriaal

Het Brusselse impactbedrijf In-Between maakt van de invasieve waterhyacint een interessante grondstof met industriële toepassingen. Oprichter en CEO Rebeka Bahadorani kijkt na de opening van een proeffabriek in Louisiana naar investeerders om te groeien.

“Ik werkte in 2010 in Burkina Faso aan een waterzuiveringsproject”, legt Rebeka Bahadorani uit. “Het meest fundamentele probleem was dat het water onbereikbaar was. Het was volledig overwoekerd door de waterhyacint.” De waterhyacint is een wolf in schapenvacht. De plant ziet er sierlijk uit, maar verdubbelt in minder dan twee weken in oppervlakte. Zo versmacht ze alle leven in het water.

“De overwoekering door waterhyacint zorgt ervoor dat er noch licht, noch lucht in het water is. Sommige gebieden die leefden van de visvangst moeten daardoor vis invoeren”, schetst Bahadorani het probleem. “De plant kan zo’n grote dichtheid hebben dat je over het water kunt stappen. De hyacinten zorgen ook voor grote problemen bij waterkrachtcentrales. En muggen vinden er een ideale broedplaats om hun eitjes te leggen. Je ziet dan ook een opstoot van malaria en dengue in de getroffen gebieden.”

De bestrijding van de waterhyacint, die in meer dan honderd landen tot problemen leidt, gebeurt op veel plekken met herbiciden, wat ook problematisch is.

Verschillende toepassingen

“Ik was zo geïntrigeerd door het probleem, dat ik op zoek ging naar een businessmodel waarmee we die plaag tot een grondstof konden omvormen”, zegt Rebeka Bahadorani, een Franstalige Belgische die in Iran is geboren. “Ik ben daarbij geholpen door een geweldig team. Ons project zou niet zo ver gevorderd zijn zonder de steun van twee voormalige kaderleden van de Solvay-groep.”

“Onze innovatieve benadering combineert de technische eigenschappen van de waterhyacint met de groeiende vraag naar biogebaseerde producten”, aldus de CEO van In-Between. Het resultaat is Cynthia Fiber, een natuurlijk inert materiaal dat kan worden aangepast aan verschillende toepassingen, van isolatie tot composiet van hout en kunststof.

“Nadat we samen met de Universiteit van Gembloers het nodige onderzoek hadden gedaan, gingen we samen met een Frans bedrijf aan de slag”, verduidelijkt Philippe Detheux, de operationeel manager van In-Between. Hij verdiende zijn strepen als adviseur internationale handel bij Waalse en federale ministeries. “Dankzij het pionierswerk van onze directeur R&D Richard Thommeret drogen we de hyacint op zonne-energie. We willen ons productieproces zo ecologisch mogelijk maken. Dat de waterhyacint eigenlijk een plaag is die we bestrijden, is in dat opzicht interessant. We nemen geen oppervlakte in die anders bijvoorbeeld voor landbouw kan worden gebruikt. We zijn dan ook bijzonder trots met de erkenning door de Solar Impulse Foundation, de stichting van Bertrand Piccard die ons erkent als een van de duizend economisch rendabele en meest effectieve oplossingen om de klimaatverandering te bestrijden.”

“De absorptiekwaliteiten van onze vezel zijn spectaculair”, aldus Rebeka Bahadorani. “De Cynthia-vezel kan tot achttien keer haar gewicht absorberen. Zo is ze bijzonder geschikt als basis voor kattenbakvulling. De vezel is ook uitermate geschikt als isolatiemateriaal, al dan niet vermengd met hout. Voor die toepassingen zoeken we partners. Een productiefabriek voor isolatiepanelen vraagt al gauw een investering van 20 tot 40 miljoen euro.”

“Tot slot hebben we, in samenwerking met een Duitse groep, een product ontwikkeld dat we intern produceren”, voegt Philippe Detheux toe. “Met de Cynthia-vezel kunnen we biologisch afbreekbare bloempotten maken, een perfect alternatief voor de plastic potten die worden gebruikt voor kruiden die in de supermarkt worden gekocht of voor planten in kwekerijen.”

Louisiana

De waterhyacint bracht Bahadorani naar de Amerikaanse staat Louisiana, waar direct veel interesse was vanuit de Kamer van Koophandel van Lafayette. “Het probleem in Louisiana en in het zuiden van de Verenigde Staten is enorm”, zegt de oprichter van In-Between. “In Louisiana zou de plant zo’n 65.000 hectare bestrijken. De Amerikanen waren dan ook zeer gemotiveerd om onze proefsite mogelijk te maken. Twee weken nadat de lockdown in de VS was opgeheven, zijn we naar daar gevlogen. We hebben een intentieverklaring ondertekend met het Louisiana Department of Wildlife and Fisheries. Onze proeffabriek werd half mei geopend.”

In Louisiana wil In-Between aantonen dat het mogelijk is de waterhyacint op industriële schaal te oogsten, te drogen en te verwerken, en op een CO2-arme manier. “Daarnaast willen we zien wat de effecten zijn van het industrieel oogsten van de hyacint”, zegt Rebeka Bahadorani. “Komen getroffen waterlopen weer tot leven, is er een regeneratie van bepaalde soorten?”

Per lokale unit kan In-Between dertig tot veertig mensen tewerkstellen. “De hoofdzetel van ons bedrijf is in Brussel”, legt Detheux uit. “Dat is wat contradictorisch, want de waterhyacint heeft België nog niet bereikt. Hier zit het management, de marketing, onderzoek en ontwikkeling. We hopen op termijn zo’n vijftien mensen tewerk te stellen in België.”

Financiering

Tot nu toe werd de groei van In-Between vooral mogelijk gemaakt door de traditionele friends, fools and family. “De eerste fool ben ik”, lacht Rebeka Bahadorani. “Maar we hebben heel wat industriële expertise onder onze aandeelhouders en bestuursleden, zoals Henri-Jean Velghe, bestuurder bij Bekaert.”

Een andere opmerkelijke naam is die van de voorzitter van de raad van bestuur, Bessel Kok, de grondlegger van Swift en de voormalige topman van Belgacom. “Ik ken Bessel al jaren”, verduidelijkt Bahadorani. “Hij was mijn eerste klant toen ik nog aan de slag was als binnenhuisarchitect. Hij heeft me gedurende mijn hele carrière bijgestaan, hij is mijn mentor. Toen ik mijn plannen met In-Between uit de doeken deed, was hij meteen enthousiast.”

Om de verdere groei te financieren is In-Between op zoek naar nieuwe investeerders. “We mikken op zo’n 15 miljoen euro”, aldus Detheux. “Om vanaf 2025 te kunnen groeien in de Verenigde Staten, want met één site gaan we het probleem in Louisiana niet oplossen. Zodra dat achter de rug is, willen we vanaf 2026 onze activiteiten ontplooien in Europa. Ook Portugal en Spanje kampen met de plaag.”

“Dat alles zorgt voor een zekere drempel”, geeft Bahadorani toe. “We pakken een probleem aan dat in België niet bestaat. We zorgen ook niet voor grote tewerkstelling in België en richten ons niet specifiek op de Belgische markt. Maar we zijn op zoek naar impactinvesteerders, die geloven in onze missie en verder kijken dan de landsgrenzen. Ik weet zeker dat ons verhaal mensen kan overtuigen.”