Uitzendbureau Kameo Jobs: ‘De witte raaf is niet meer van deze tijd’

Bo Vandervondelen en Hakimi Farihi
Melanie De Vrieze Freelance

Kameo Jobs wil de zaken anders aanpakken dan de andere uitzendkantoren. Meer diversiteit bij het personeel is niet altijd makkelijk, vinden de oprichters, maar in de war for talent is het een must. “Ik begrijp niet dat je subsidies ontvangt omdat je divers bent Daar doen wij niet aan mee.”

Veel bedrijven hebben de mond vol van diversiteit en inclusie, maar hoe zit het in de praktijk? “Het is de laatste tijd verbeterd”, zegt Bo Vandervondelen, die vier jaar geleden samen met Hakima Farihi het uitzendbureau Kameo Jobs oprichtte. “Het maakt hen meestal niet uit of ze een Jan of een Mohammed tewerkstellen. Sommige klanten zijn terughoudender, maar als je hen belt en toelichting geeft, staan ze er wel voor open.” In de klantenportefeuille van Kameo Jobs zitten zowel kmo’s uit de bouw-, de auto- en de metaalsector als grote bedrijven zoals Katoen Natie en Multi Masters. “Dat is fijn voor ons, want dan kunnen wij zowel bediendeprofielen als arbeiders en technische profielen aan het werk zetten.”

We proberen aan onze klanten duidelijk te maken dat het cv niet het belangrijkste is’

Hakima Farihi

Aandacht voor diversiteit en inclusie is niet alleen noodzakelijk in de war for talent, het is ook verrijkend voor het bedrijf door de mix van nieuwe ideeën. “Wij willen dat iedereen het beter heeft”, legt Hakima Farihi uit. “Een bedrijf dat het alleen maar voor het geld doet, heeft niet de juiste mindset. Ik begrijp niet dat je subsidies ontvangt omdat je divers bent. Of dat je voor iemand met een beperking geld krijgt, omdat je die anders toch niet zou aannemen. Dat voelt toch verkeerd aan? Daar doen wij niet aan mee.”

Vaarwater

Beide vrouwen blikken tevreden terug op de voorbije vier jaar, al ging het vaak met vallen en opstaan. “De belangrijkste les die we geleerd hebben? Harder worden, maar daarom niet altijd op een negatieve manier. In het begin werden we als vrouw vaak geconfronteerd met vooroordelen: ik als mondige Belgische, geboren in Antwerpen, met een Belgische moeder en een Marokkaanse vader, en Bo als blondje. Met de jaren word je wel zelfverzekerder”, zegt Hakima Farihi.

De oprichters van Kameo wilden de zaken anders aanpakken dan de andere uitzendkantoren. Kameo Jobs heeft één team in één kantoor, in tegenstelling tot de concurrenten, die in dezelfde regio vaak diverse kleine kantoren hebben met een of twee medewerkers. “Vaak kennen ze elkaar niet en pikken ze elkaars klanten in”, legt Bo Vandervondelen uit. “Wij maken ook geen onderscheid tussen arbeiders en bedienden. Iedereen doet alles en weet waar de ander mee bezig is. Zo komen ze niet in elkaars vaarwater terecht en helpen ze hun collega’s vooruit. Ze werken mee aan een groter geheel.”

Bij Kameo Jobs aan het station van Berchem vergadert het zevenkoppige team. Het weerspiegelt de diversiteit waarvoor het uitzendkantoor staat. De medewerkers hebben Braziliaanse, Congolese, Ghanese, Poolse, Marokkaanse en Belgische roots. “In het begin was het verloop groot, maar nu zit het team op dezelfde golflengte”, zegt Hakima Farihi. De grootste uitdagingen zijn nu de instroom en de groei van het bedrijf. “In de huidige economische omstandigheden is dat niet vanzelfsprekend. We worden ook vaak gecontroleerd door de inspectie. Je bedrijf laten floreren wordt dan wat aan de kant geschoven. De stijgende loonkosten door de indexatie houden we ook in de gaten.”

Visie

Kameo Jobs kiest er bewust voor niet alleen met ervaren uitzendconsulenten te werken. “Onze visie verschilt te veel van de traditionele uitzendkantoren. Dat botst. Het is moeilijk oude gewoontes af te leren en ze hervallen toch in het oude stramien. Daarom is momenteel geen enkele medewerker uitzendconsulent van opleiding. Ze werkten voorheen als receptionist, expediteur of verzekeraar”, zegt Vandervondelen. Bij Kameo Jobs kijken ze liever naar wat de medewerkers te bieden hebben als persoon. “Bijvoorbeeld: zijn ze verstandig genoeg om iets bij te leren?” zegt Hakima Farihi. “We geven hun intern een opleiding on the field over sociale wetgeving, veiligheidscertificaten enzovoort. Dat het cv niet het belangrijkste is, proberen we ook aan onze klanten duidelijk te maken. Ontmoet de persoon en kijk niet naar zijn of haar huidskleur of naam.”

Maar als het niet lukt, dan nemen ze ook afscheid van medewerkers. “We ondersteunen hen tot een bepaald punt, maar dan moeten ze wel een meerwaarde zijn voor het bedrijf, ook cijfermatig. In het begin hebben we te lang te veel mensen op onze rug meegenomen. We zijn geen vzw, maar een commercieel bedrijf”, zegt Hakima Farihi. “Dat hebben we moeten leren.”

Diversiteit en inclusie zijn geen loze woorden bij Kameo Jobs. “We doen dit al jaren, maar schreeuwen het niet van de daken. Ik heb het gevoel dat iedereen nu op die kar springt, maar voor ons was dat altijd vanzelfsprekend. Dit is gewoon hoe onze maatschappij eruitziet. Wij willen iedereen aan het werk zetten.”

Wat kunnen werkgevers doen om aantrekkelijker te zijn voor mensen met een migratieachtergrond? “Tijd nemen en luisteren naar de kandidaat die voor je zit”, zegt Hakima Farihi. “Als je openstaat voor een andere achtergrond en cultuur, leer je ervan en verrijk je jezelf. Misschien hebben ze niet de juiste diploma’s, maar als je hun de tijd geeft om bij te leren in het bedrijf, dan heb je een goede werkkracht in huis. Een witte raaf is niet meer van deze tijd. Ze beginnen misschien als een grijze, maar mettertijd maak je er wel een witte van. De startklare kandidaat met het juiste diploma en de juiste ervaring mag je vergeten. Die is waarschijnlijk op zelfstandige basis begonnen en verhuurt zichzelf tegen een hoge prijs. Kijk uit naar iemand die het potentieel heeft om te leren. Door die te kneden komt hij of zij er wel.”

‘Oekraïners zijn goede werkkrachten, maar we kunnen ze niet tewerkstellen’

Ondanks alle inspanningen lukt het niet altijd om mensen met een migratieachtergrond aan het werk te zetten. Soms wil het systeem gewoon niet mee. Dat zien Bo Vandervondelen en Hakima Farihi bij de Oekraïners die in België terechtkomen: “Het zijn goede werkkrachten met ervaring, maar we kunnen ze niet tewerkstellen. Ze zitten vaak vast aan hun vorige werkgever, van wie ze huisvesting gekregen hebben. Zodra ze een andere baan hebben, worden ze uit hun huis gezet. De overheid weet nog altijd niet hoe we ze op een wettelijke manier aan het werk kunnen zetten. Voor ons en voor de Oekraïners is het niet altijd duidelijk hoe ze aan de slag kunnen op een wettelijke en correcte manier. Dat is frustrerend, niet alleen voor de Oekraïense werkkrachten, maar ook voor onze klanten die hen maar al te graag zouden aanwerven. Maar ze willen natuurlijk niet het risico lopen dat ze iets verkeerd doen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content