‘Topvrouw Francine Swiggers ten onrechte gedagvaard op Arco-proces’

Volgens haar advocate wordt de voormalige Arco-topvrouw Francine Swiggers ten onrechte als zondebok bestempeld voor het debacle rond de financiële poot van de christelijke arbeidersbeweging.

Vrijdag was op het proces Arco voor de ondernemingsrechtbank in Brussel de verdediging van Francine Swiggers aan de beurt, de vroegere topvrouw van Arco, die als enige individuele persoon wordt gedagvaard voor het debacle rond de financiële poot van de christelijke arbeidersbeweging. Daarbij verloren zo’n 800.000 Arco-coöperanten hun inleg, goed voor een put van zowat 1,5 miljard euro.

‘Als er zaken misgaan, heeft men als maatschappij nogal eens de neiging om te zoeken naar een zondebok. Dat is nu gebeurd met mevrouw Swiggers, als verantwoordelijke van vlees en bloed. Zij wordt ten onrechte mee in het bad getrokken’, pleitte advocate Eline Tritsmans. ‘Men doet alsof zij in haar eentje aan de knoppen zat, niet alleen bij Arco maar ook bij Dexia.’

De advocate haalde verschillende argumenten aan. Eerst en vooral inzake chronologie: ‘De grootste misleiding gebeurde volgens de eisers tussen 1995 en 2000, maar dan was Swiggers helemaal geen voorzitter van de groep, aldus de advocate.

Ze verwees ook naar de dagvaarding van Deminor. Pas zes maanden na de dagvaarding van de Arco-vennootschappen werd plots ook Francine Swiggers persoonlijk gedagvaard, op10 maart 2015. ‘Het lijkt op een strategische zet, waarbij Deminor weer de aandacht van de pers kreeg’, klonk het.

Advocate Tritsmans wees erop dat alle beslissingen collegiaal genomen worden in de raad van bestuur. “Dan hadden hier alle bestuurders van de laatste dertig jaar bij Arco moeten zitten.” Ze verwees ook naar rechtspraak van het Hof van Cassatie over de individuele verantwoordelijkheid van bestuurders.

Jaarrekeningen

Het feit dat Swiggers wordt verweten de jaarrekeningen van Arco te hebben vervalst, noemde haar advocate ‘grotesk’. ‘Dit misdrijf wordt haar individueel verweten, terwijl de jaarrekeningen door de voltallige raad van bestuur werden goedgekeurd, net als door de revisor én door de algemene vergadering’, klonk het.

Deminor haalde als eiser onder meer een rapport van de Analysis Group aan, waarin de waardering van het Dexia-aandeel in de jaarrekening van Arco ter discussie werd gesteld. Dexia werd jarenlang niet gewaardeerd aan de beurskoers maar aan de (hogere) intrinsieke waarde uit het jaarverslag van de bank. ‘Maar dat is volledig conform de Belgische boekhoudwetgeving, dat staat zelfs in het rapport van Analysis Group’, betoogde Tritsmans. Ze verwees naar het feit dat ook andere vennootschappen zoals de Gemeentelijke Holding of KBC Ancora dat deden of nog altijd doen.

Deminor haalde in zijn pleidooien ook uit naar de communicatie van Swiggers, bijvoorbeeld in het blad ‘Visie’ van de christelijke arbeidersbeweging. Maar volgens de advocate van Swiggers was haar communicatie helemaal niet misleidend. De jaarrekeningen van Arco én de prospectussen waren volgens de advocate steeds duidelijk en volledig transparant over de risico’s verbonden aan een Arco-aandeel. “Als het in de jaarrekeningen staat, hoe kan men dan beweren dat ze vervalst zijn?’, klonk het.

Levenswerk

‘Men verwijt mevrouw Swiggers dat ze positief is gebleven, maar dat getuigt juist van doorzettingsvermogen. Had ze het schip moeten verlaten en paniek moeten roepen in 2008? Hadden de coöperanten dan hun geld terug, ik betwijfel het ten zeerste’, luidde het in de slotconclusie. ‘Daartegenover was er wel een geloofwaardig herstelplan voor Dexia, goedgekeurd door de Europese Commissie. Niemand kon de soevereine crisis voorzien, ook mevrouw Swiggers niet. Zij heeft met de beste bedoelingen gehandeld. Ze is diep geraakt door de val van Arco, want ze is een stuk van haar levenswerk kwijt’. Francine Swiggers was vrijdag overigens niet persoonlijk aanwezig op de zitting.

Deminor

Vrijdagnamiddag mocht Deminor replikeren op de pleidooien van de advocate van Swiggers en van de andere verwerende partijen. Advocaat Stijn De Meulenaer wees erop dat Swiggers werd gedagvaardigd omdat ze een hoofdrol in het Arco-verhaal heeft gespeeld. De advocaat erkende dat ze misschien niet de enige schuldige was, maar dat ontslaat haar niet van haar verantwoordelijkheid, klonk het. ‘Ze wordt hier afgeschilderd als een brave vrouw maar ik wil toch graag opmerken dat ze in 2008 door Trends is uitgeroepen als machtigste zakenvrouw van België. Men moet dan ook niet de bleitsmoel uithangen’, aldus de advocaat van Deminor.

De Meulenaer verwees ook naar de rechtsplegingsvergoeding die Swiggers indiende. ‘Ze beweert dat het om een kleine vergoeding gaat, maar dat klopt niet. Ze vraagt het maximum van elke individuele eiser, wat overeenkomt met 2,6 miljoen euro’. Over de waardering van Dexia in de jaarrekeningen van Arco herhaalde de advocaat dat hier wel degelijk een ‘boekhoudkundige keuze’ is gemaakt, zoals ook in het verslag van de Analysis Group staat aangegeven. ‘Door het aandeel drie keer hoger te waarderen dan de beurskoers doet men volgens mij aan misleiding’. Het ging daarbij niet om nieuwe coöperanten aan te trekken, maar om de huidige te behouden, meent de advocaat.

De verwerende partijen werd verweten ‘de aandacht van de rechtbank af te leiden door procedurele argumenten’. Men gooit alles op een hoop en pikt er enkel uit wat goed uitkomt, over de rest zwijgt men, aldus De Meulenaer. Dat er brochures en informatienota’s bestaan over Arco, betekent bijvoorbeeld nog niet dat de coöperanten die ook te zien kregen, klonk het. Over de bewering dat een Arco-belegging in de jaren 1980 en 1990 even veilig was als een spaarboekje, zei de advocaat ‘dat hij de eerste Belg nog moet tegenkomen die zijn spaargeld op deze manier is verloren’.

ArcoClaim

Geert Lenssens van ArcoClaim wees er op zijn beurt op dat een aandeelhouder een achtergestelde schuldeiser is en een spaarder niet. Volgens de advocaat bestonden er voor 1994 wel degelijk beschermingsmechanismen voor de spaarder. ‘Dat men steeds naar de tijdsgeest verwijst is zoals een alternatieve waarheid. Veiligheid is een universeel begrip’, klonk het.

Het argument van verschillende verwerende partijen dat in dit proces de schade voor alle 2.172 coöperanten apart moeten worden beoordeeld, veegde Lenssens van tafel. ‘Het gaat hier om marktfraude en dan moet geen individuele schade worden aangetoond’. Hij verwees ook naar het proces van de vzw Klimaatzaak waar donderdag gevonnist werd. ‘Daar waren 58.000 partijen, de rechter heeft daar geen enkel probleem van gemaakt’, zei hij.