Tom Debusschere (CEO Deceuninck): ‘Innovatie zit tussen onze oren’

Iedere schakel in het ecosysteem verdedigt zijn verworven rechten tot op het bot. Soms met terechte argumenten, veelal met misleidende informatie. Dat zegt Tom Debusschere, CEO van pvc-profielenfabrikant Deceuninck.

Vorige week kreeg ik de kans ‘The Spirit of Silicon Valley’ te ervaren. Tijdens mijn verblijf in San Francisco nam ik tweemaal een Uber-taxi. Beide ritten duurden zowat 20 minuten en kostten me 7 dollar. Een efficiënte en aangename ervaring. De app meldde me vooraf het tarief, de auto’s waren kraaknet, de chauffeurs hoffelijk, de rekening transparant. Bij het uitstappen kreeg ik na 30 seconden een e-mailfactuur met de details van de rit. Het bedrag werd automatisch verrekend via mijn kredietkaart. En ik kreeg de kans de chauffeur te beoordelen: vijf sterren.

Twee dagen later landde ik in Zaventem. Met een stevige jetlag nam ik een taxi, om pas na enkele kilometers de sticker met ‘No credit cards accepted’ op te merken. Ik moest stoppen aan een bankautomaat om de rit te kunnen betalen: 107 euro voor 25 minuten. Mijn chauffeur, ook een zeer vriendelijke man, zei wat beschaamd: “Mijn baas heeft tien taxi’s en wil enkel cash betaling. Het is gewoon zo.”

We begonnen te praten over het taxisysteem in België. Blijkbaar zijn er zo’n 250 taxi’s met een unieke licentie om vanuit Zaventem passagiers te vervoeren. Bij aankomst op de luchthaven staan chauffeurs soms twee uur in de rij voor ze een passagier kunnen meenemen. En hebben ze er dan één, bijvoorbeeld naar het centrum van Brussel, dan is het VERBODEN op de terugweg een passagier mee nemen naar Zaventem. Dát is nu eenmaal het privilege van de taxi’s met een Brusselse licentie.

Is dat niet spijtig? Iedere schakel in het ecosysteem verdedigt zijn verworven rechten tot op het bot. Soms met terechte argumenten, veelal met misleidende informatie. Als consument heb je ook geen enkel idee hoe correct je informatie is.

Maar zeg nu zelf, wie is er nu gelukkig met de huidige situatie? De chauffeur die voor goede service een fair loon verdient? De taxiondernemer die voor zijn investering en risico een fair rendement verwacht? De overheid die minder auto’s op de weg wil? En, uiteindelijk, is de klant gelukkig?

Aan het einde van de rit tekende ik dan toch de onlinepetitie voor Uber. Natuurlijk zijn er terechte vragen rond de service. Ook het Uber-systeem moet correct belastingen betalen. Uiteindelijk zal mobiele internettechnologie en het internet der dingen iedere industrie drastisch veranderen. Ook ons bedrijf zal daar niet aan ontsnappen. Laten we dus allemaal samen om de tafel gaan zitten, met een open geest. In Silicon Valley grijpen ze die kans wel. Daar zie je enkel lachende gezichten in de taxi’s.

Ik vertelde de vriendelijke man aan het stuur over de petitie. Zijn antwoord: “Och, dat raakt mij niet. Over twee jaar ben ik met pensioen.”