De werkweek van Thomas Van Craen, CEO van Triodos Bank België, telde lange tijd minstens zes dagen. De Thalys bracht een wending in zijn leven.
‘De groep mensen die bewust tijd maakt voor andere zaken dan het werk groeit misschien wel. Maar ik zie toch nog een heleboel anderen bij wie de grens tussen werk en privé heel vaag is. Bij mij is die grens er sinds een paar jaar wel. Letterlijk zelfs. Het weekend breng ik door in Nederland, waar mijn gezin woont, en tijdens de week werk ik in België. Ik concentreer me tijdens de week volledig op mijn werk, zodat ik in het weekend zo weinig mogelijk moet werken. Vaak zelfs helemaal niet. Dat is anders dan vroeger. Mijn werkweek telde lange tijd minstens zes dagen. Dat was zo gegroeid, het was sociaal aanvaard en ook mijn gezin ging erin mee. Dat ik nu met de Thalys naar Nederland reis, zorgt echt voor een breuk tussen werk en privé.
‘Mijn gezin en ik gingen in Nederland wonen toen ik drie jaar geleden voor Triodos Bank begon te werken. Twee jaar geleden kreeg ik de vraag om de leiding te nemen over de Belgische tak. Mijn drie kinderen zagen het niet zitten opnieuw te verhuizen en van school te veranderen.’
Eenvoudige dingen
‘Dat ik tijdens de week in België verblijf, vraagt wel dat iedereen tijdens de werkweek een grotere inspanning levert, zodat ik betrokken kan blijven bij het familiale leven. Ik mis natuurlijk een heleboel gesprekken aan tafel en spontane ontmoetingen waarbij al eens iets wordt verteld. Tijdens de week rust het runnen van het gezin volledig op de schouders van mijn echtgenote. Iedereen moet dus zijn evenwicht vinden in deze situatie en daar aandachtig mee omgaan.’
‘Gelukkig kunnen Skype en WhatsApp daarbij helpen. Toen ik als kind met mijn ouders reisde, werd nog vooral gecommuniceerd per brief, op van die hele dunne, blauwe velletjes. Ondanks de afstand kunnen mijn gezin en ik tijdens de week toch dicht bij elkaar zijn. De fysieke afstand helpt me in het weekend afstand te nemen van het werk en me op andere zaken toe te leggen. Dan doe ik eenvoudige dingen, zoals boodschappen doen, afspreken met familie en vrienden, en met mijn jongste zoon naar het voetbal gaan.’
Bron van leven
‘De afgelopen weekends heb ik een opleiding tot imker gevolgd. Ik ben heel trots dat ik geslaagd ben voor het examen, want het was een heel leerrijke ervaring. Vooraf had ik het romantische idee zelf enkele bijenkasten in mijn tuin te houden, maar zover komt het niet. Omdat ik op twee plekken woon, zou het te moeilijk zijn een bijenvolk te houden. De opleiding heeft me wel dichter bij de natuur gebracht en daar ben ik dankbaar voor. Ik zie mijn tuin niet langer als een esthetisch verlengstuk van mijn huis, maar als een echte bron van leven. Terwijl ik vroeger insecten zou wegjagen, word ik nu heel enthousiast als ik ze op de bloemenstruiken zie zitten. Ik begrijp de complexiteit van ecosystemen en de fragiliteit van natuurlijke evenwichten beter.’
‘Het is natuurlijk heel verleidelijk die zaken ook te projecteren op het bedrijfsleven. Wat je misschien eerst als een pest ziet, is eigenlijk ook een onderdeel van een ecosysteem. Neem een wesp. Die heeft ook een functie. Je kunt op die manier ook kijken naar moeilijke situaties op het werk. Die zijn ook nooit zwart-wit. Daarnaast kunnen bijen niet overleven zonder andere bijen. Zelfs de koningin is afhankelijk van de anderen. Dat is misschien een mooie gedachte om mee te nemen in organisaties en in de manier waarop je met mensen omgaat.’
