‘Private equity verhit de fusie- en overnamemarkt’

‘De rol van private-equityspelers (private fondsen die investeren in bedrijven zonder langs de beurs te passeren, nvdr) op de fusie- en overnamemarkt wordt almaar prominenter’, zegt Erwin Simons, partner van het advocatenkantoor DLA Piper.

“Er zijn minder beursintroducties, omdat zulke groepen bereid zijn meer geld op tafel te leggen dan beleggers en ook veel sneller op dossiers kunnen springen. Vaak hebben bedrijven al hun tweede private-equity-operatie achter de rug voor ze naar de beurs gaan. Ook industriële spelers moeten bij een overname vaak financieel de duimen leggen voor private-equitygroepen. De prijzen bereiken een hoogtepunt. Ons land kent momenteel een extreem hete overnamemarkt. De regels op de markt veranderen duidelijk.”

In twee jaar daalde het aantal industriële overnemers met 6 procentpunt naar 55 procent. Dat blijkt uit het Global M&A Intelligence Report DLA Piper, dat Trends exclusief voor België kon inkijken. DLA Piper stelt het samen op basis van de meer dan 500 eigen private quity-, fusie- en overnamedossiers in Europa, Noord-Amerika en Azië in 2018. Zeker in veilingen neemt private equity de bovenhand. In 2018 won het 56 procent van de veilingen van ondernemingen (plus 13 procentpunt sinds 2016). Dat gebeurt meestal tegen een vaste prijs, de locked box-verkoop in het jargon.

‘Locked box’

“Private-quityspelers blijven in Europa de voorkeur hebben voor een locked box”, zegt Michaël Heene, sinds kort partner bij DLA Piper na zijn overstap van Linklaters. “Als financiële investeerder zo’n groep PE duidelijkheid over de prijs bij het sluiten van het contract. Rond dat gegeven wordt dan een financiële structuur uitgebouwd. Industriële partijen verkiezen eerder een afrekening op de datum van de eigendomsoverdracht (op basis van de gegevens op dat moment, de closing accounts). De situatie verschilt naargelang het continent. Amerikaanse kopers zullen altijd een eindafrekening willen bij de eigendomsoverdracht op basis van de closing accounts. Ze staan huiverachtig tegenover de locked box.”

“In heel wat transacties komen zaken naar boven die de koper aangrijpt om de prijs te laten zakken”, duidt Simons. “Verkopers moeten verklaringen en waarborgen afleveren over de staat van het bedrijf. Als die later niet blijken te kloppen, heeft de koper recht op schadevergoeding.”

De verkoper zal meestal een dataroom installeren, die alle gegevens bevat over het bedrijf. Verklaringen en waarborgen moeten gelezen worden in het licht van de informatie die wordt gedeeld in die dataroom. De koper kan achteraf niet inroepen dat hij een risico of claim niet heeft opgemerkt, als die openbaar werd gemaakt door de verkoper. Caveat emptor, of de koper moet maar voorzichtig zijn is dan de regel.

Uit het rapport blijkt een verschil met de Amerikaanse markt. “In amper 11 procent van de Amerikaanse deals is zo’n dataroom met alle gegevens voldoende om de verkoper te ontlasten van een eventuele negatieve impact op de prijs”, stelt Koen Selleslags, ook partner in het M&A-team van DLA Piper.

Nieuwe spelers

In het zog van de private-equity-investeerders ontstaan heel wat nieuwe spelers op de fusie- en overnamemarkt. Uit het rapport blijkt bijvoorbeeld dat een verzekering van de verklaringen en waarborgen gebeurt in meer dan de helft van de transacties boven 50 miljoen euro. “De verkoper heeft met zo’n verzekering meer zekerheid over de ontvangen koopprijs en de koper weet dat een verzekeraar tussenbeide komt als er lijken uit de kast vallen”, stelt Simons. “In België is dit soort contracten nog niet algemeen. Een aantal makelaars bieden dit wel al aan voor een beperkt aantal transacties met een zeer hoge waarde. Omdat net private-equityspelers veel aandacht hechten aan een voorspelbare financiële situatie bij het afsluiten van de deal, zullen er ook in ons land steeds meer van dit soort contracten worden afgesloten.”

Voor het management is een private-equitydeal heel anders dan een klassieke overname door een industriële speler. Simons: “Die laatste heeft meestal een eigen management, dat het beheer van de overgenomen activiteit integreert. Private equity daarentegen leunt op de bestaande bedrijfsleiding. Om die te motiveren door haar mee te laten genieten van het succes na de verkoop, wordt ze vaak medeaandeelhouder van het overgenomen bedrijf. Om deze managementparticipatie te financieren zijn er investeringsboetieks die zich hierop focussen. Door de stijgende aanwezigheid van private equity op de markt, neemt ook hun gewicht toe.”