De regering wil niet dat er nog anonieme prepaidkaarten verkocht worden. De operatoren verwachten aanzienlijke kosten en geen garantie van het resultaat. Criminelen zouden naar anonieme internettoepassingen kunnen verkassen.
“Wie een SIM-kaart koopt moet zijn identiteit laten registreren. Dat is de princiepsbeslissing van het kernkabinet. Wij hebben onmiddellijk aan de telecomtoezichthouder gevraagd om daarvoor voorbereidingen te treffen. Het wettelijk kader moet worden gewijzigd. Zij bekijken welke aanpassingen nodig zijn”, zegt Tom Meulenbergs, woordvoerder van minister van Telecom Alexander De Croo over de regeringsplannen om anoniem bellen onmogelijk te maken. Wetswijzigingen volgen een hele juridische procedure. Gewoontegetrouw houdt het BIPT, de telecomwaakhond, bovendien ook nog weken- zo niet maandenlange consultaties met de sector. “Wij willen zo snel mogelijk gaan”, zegt Meulenbergs, die geen deadline wil vastprikken.
De mobiele operatoren steunen de regering om de burgers beter te beschermen tegen criminele activiteiten, laten ze elk weten. De precieze gevolgen kunnen ze niet inschatten zolang de concrete modaliteiten en de timing niet duidelijk zijn.
“Vandaag koop je een kaart in de Carrefour, je belt naar het nummer op de kaart, laadt belkrediet op en je kan bellen”, zegt Annelore Marynissen van Mobistar. Zij verwacht nog veel debat en discussie in de komende maanden.
4,39 miljoen mobiele nummers getroffen
Het wordt een ingreep van grote omvang. Proximus had eind september 1,34 miljoen prepaid kaarten, Mobistar 861.000, Base ruim 2,18 miljoen. In totaal gaat het dus om ongeveer 4,39 miljoen mobiele nummers.
“Dit zal gevolgen hebben voor dit product op gebied van administratie, informatica, processen en operaties, verkoop, marketing, enzovoort. De maatregelen en de timing moeten daar rekening mee houden”, waarschuwt Proximus.
“Als alleen prepaid-kaarten worden aangepakt, worden de criminelen wellicht verdreven naar internettoepassingen waar momenteel geen enkele identiteitscontrole van de gebruiker bestaat”.
“In landen zoals China en Rusland kan je prepaid-kaarten kopen zonder identificatie en je kan via Whatsapp bellen of e-mailen via een anonieme wifi in een café”, vult Alix Achten van Base aan.
De duivel zit in de details
Proximus heeft een hele reeks vragen. Loopt de identificatie alleen via de identiteitskaart of zijn er andere opties? Moet de verkoper de identiteitscontrole uitvoeren of de serviceprovider? Wie staat in voor de controle van de kwaliteit van de gegevens (is de identiteitskaart geldig?). Hoe worden toeristen en andere niet-Belgen behandeld? Moet de controle gebeuren op het moment van de verkoop of op het moment van de activering? Geldt de maatregel enkel voor nieuwe klanten? Wat met de bestaande kaarten? Wat gebeurt er met prepaid-kaarten die in krantenwinkels of grootwarenhuizen worden verkocht?
“De operatoren zullen zich moeten aanpassen. Er zullen wijzigingen nodig zijn in de manier waarop ze hun contactpunten organiseren”, geeft Tom Meulenbergs toe.
Ook nu al niet altijd anoniem
Relatief gezien wordt Base het sterkst getroffen. “35 procent van onze verkoop loopt via indirecte kanalen zoals nachtwinkels of tankstations. Daar wordt het moeilijk om gegevens te registreren”, meent Alix Achten. Nochtans doet Base al inspanningen om zoveel mogelijk gegevens te bekomen. “Op het web moet je een postadres ingeven. In de Base Shops vragen wij identiteitsgegevens, maar de klant is vrij ze te geven of niet. Wie via een indirect kanaal zoals een nachtwinkel een kaart heeft gekocht, contacteren we kort na de activering om te vragen om gegevens, zodat wij contact kunnen opnemen in geval van nood. Iets meer dan de helft van hen geeft die gegevens ook door”.
Onze respondenten spreken er niet over, maar de wetswijziging kan voor hen ook een positief effect hebben: als elke prepaid-klant zich moet registreren, krijgen de operatoren een kans hem te overtuigen een abonnement te nemen.
