De weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens. Om te vermijden dat startende of groeiende ondernemers blijven hangen in vage plannen, hebben ze soms een duwtje in de rug nodig, en soms ook gewoon een stevige trap tegen hun kont. Waar kunnen we daarvoor terecht?
Het is verleidelijk een zelfstandige activiteit in bijberoep te combineren met een deeltijdse job als werknemer. Ondernemen is risico nemen. Wie van nul iets opstart, weet nog niet zeker of er geld zal binnenkomen, en evenmin wanneer en hoeveel. Als er dan nog elke maand wat loon binnenkomt, is er toch wat houvast. Tegelijkertijd is het moeilijker om vooruitgang te boeken, want er resten gewoonweg minder uren per week om aan uw eigen zaak te werken.
In 2024 waren 151.743 vrouwen actief als zelfstandige in bijberoep en 189.848 mannen. In ons land zetten vrouwen de stap naar een zelfstandige activiteit: 36 procent van de zelfstandigen én helpers zijn vrouwen. En als ze de stap doen, kiezen ze verhoudingsgewijs vaker voor een zelfstandige activiteit in bijberoep (33% van alle vrouwelijke zelfstandigen) dan mannen (23%). Daar is op zich niks op tegen, behalve dat het de groei van uw onderneming in de weg kan staan.
Voor wie niet volledig mee is met dit vervolgverhaal. Lees in de eerste aflevering hoe Mohamed Ouaamari en Ilse De Witte van een ondernemingsidee tot een pitch kwamen. In de tweede aflevering proberen ze vorm te geven aan hun businessplan. In de derde aflevering leren ze hoe ze een performant team kunnen uitbouwen. In deze aflevering gaat het over acceleratoren en andere versnellingsmogelijkheden. In de volgende aflevering die donderdag in het magazine staat en volgende maandag online komt, zal het over de verschillende vennootschapsvormen gaan en over de mogelijkheid om te ondernemen zonder vennootschap.
Goesting
Zoals sommige kinderen willen lopen voor ze kunnen kruipen, proberen er ook ondernemers deel te nemen aan een acceleratorprogramma zonder dat ze ook maar enig bewijs hebben dat hun idee praktisch haalbaar is. In de wereld van de start-ups heet zo’n bewijs een proof of concept. Waarom we ons toch inschreven voor een programma van twaalf maanden met een intensieve begeleiding bij Start it @KBC? In alle eerlijkheid: het is allemaal de schuld van chief operations officer Mieke Daniels.
Start it @KBC is niet alleen in België maar in heel Europa de grootste accelerator. Door Mieke Daniels kregen we goesting om deel uit te maken van het ecosysteem, dat als een erg stimulerende omgeving voor ondernemers klinkt. “Wij bieden een programma aan voor innovatieve, schaalbare ondernemers”, legt Mieke Daniels uit. “Die krijgen een businesscoach toegewezen, een soort sparringpartner. We maken de juiste introducties en we putten daarvoor uit een groot netwerk van mentoren, vaak alumni van het programma, en experts. Stel dat je worstelt met sociale media? Dan kunnen wij je in contact brengen met een socialemedia-expert. We hebben een opleidingsaanbod, waarvan de ondernemers er verplicht een aantal moeten volgen. En de oprichters mogen gratis in een van onze coworkingplaatsen komen werken.”
Serendipiteit
Een grote troef van eender welke accelerator, incubator, hub, businesscenter of coworking is de aanwezigheid van andere ondernemers. Bij voorkeur zitten die ongeveer in dezelfde fase of zijn ze actief in ongeveer hetzelfde domein. “In onze coworking kun je genieten van serendipiteit”, zegt Mieke Daniels. “Wie ontmoet je aan de koffiepot of met wie lunch je ’s middags? Kunnen die mensen jou verder helpen of jij hen? We hebben founders die heel sociaal zijn, die zeer goed gebruikmaken van die toevallige ontmoetingen en zo zelf hun netwerk opbouwen.”
‘Als mensen beweren 100 uur per week met hun onderneming bezig te zijn, dan zijn wij kritisch. Wanneer slaap je dan?’
De sociale controle is een andere troef van zo’n programma. Mieke Daniels: “De ondernemers moeten maandelijkse doelen stellen. We checken elke maand in welke mate die bereikt zijn. In het midden van het programma vragen we nog eens een uitgebreidere status. Samen met jouw peers kijken we dan welke uitdagingen er nog zijn en krijg je ook suggesties van de andere deelnemers om daarmee om te gaan. Aan het einde van ons programma hopen wij dat de ondernemers genoeg ondergedompeld zijn in ons ecosysteem om op eigen kracht verder te kunnen gaan.”
Het klinkt een beetje als mensen die gewicht willen verliezen en die zich op regelmatige tijdstippen bij de diëtist of bij de Weight Watchers aandienen om op de weegschaal te gaan staan. Heel leuk is dat allemaal niet, maar het helpt wel om uw streefgewicht te halen. Deelnemers aan zo’n programma willen natuurlijk hun doelstellingen halen om niet af te gaan tegenover de anderen.
Van 418 naar 84
We stuurden een half uur voor de deadline – en anderhalve maand na ons eerste telefoontje over dit idee – onze kandidatuur in. Het nam enkele uren in beslag om op alle vragen een goed antwoord te formuleren. Mieke Daniels had ons op voorhand gewaarschuwd: “Op het applicatieformulier moeten ondernemers vrij veel informatie invullen over hun idee. Zoals: wat is je doelgroep? Hoe ziet je businessmodel eruit? Heb je al nagedacht over de go to market? Hoe ziet de financiering eruit? Wie zit er in je team? Enzovoort. Sommige deelnemers komen met een heel gedetailleerd financieel plan, als we naar het businessmodel vragen. Anderen zijn wat vager en spreken over een partner of een abonnement. Wij zijn wel kritisch als iemand zegt: ik heb dit vorige maand bedacht en mijn vrienden vonden het allemaal een topidee. De ondernemers moeten toch minstens al met een paar potentiële klanten gepraat hebben.”
‘Wij oordelen nooit of een idee goed of slecht is. Als er een markt voor is, dan is het een goed idee’
We waren dus een van die 418 start- en scale-ups die zich in september inschreven voor het acceleratorprogramma van Start it @KBC. Een record. “Elk dossier gaat door de handen van drie coaches”, zegt Mieke Daniels. “Hun feedback bepaalt of ondernemers al dan niet geselecteerd worden. Het maakt niet uit of je een solopreneur bent of in een team zit. Het gaat vooral om het engagement van ondernemers, en de juiste achtergrond, om een idee tot realiteit te brengen.” Uit die 418 dossiers werden 174 geselecteerd voor de volgende ronde: de pitchdagen. De 84 oprichters die daar overeind bleven, krijgen het komende jaar een plek in het programma. En wij… zijn daar niet bij.
Tijd
De coaches hebben geen oordeel geveld over de slaagkansen van ons idee. Het feit dat we boeken hebben geschreven en onderzoek hebben gedaan naar het probleem vonden de coaches in ons voordeel spreken. Het beperkte aantal uren per week dat we momenteel écht met onze zaak bezig kunnen zijn, was daarentegen een van de redenen om neen te zeggen.
“Wij kunnen mensen niet verplichten te springen en 100 procent voor hun onderneming te gaan, maar we willen wel toewijding en engagement zien”, legt Mieke Daniels uit. “Sommige mensen vinden dat de structuur van een job in loondienst helpt om structuur te geven aan hun werk als ondernemer. Maar we plaatsen er wel vraagtekens bij, als mensen in bijberoep willen ondernemen naast een voltijdse job. Als je alleen ’s avonds en in het weekend eraan kan werken, zul je maar traag en moeizaam vooruitgaan.”
Hoeveel tijd spendeert u aan uw start-up of scale-up?’ is een van de vragen op het deelnameformulier. “We krijgen de gekste antwoorden, 100 uur per week bijvoorbeeld”, weet Mieke Daniels. “Wanneer slaap je dan? Dan zijn wij kritisch. Welzijn is ook belangrijk. Je moet je smijten als ondernemer, maar wel met aandacht voor je lichaam en je geest. Je hebt ook tijd nodig om met familie en/of vrienden door te brengen. Anders kun je niet zo hard blijven gaan.” Wij vulden ongeveer acht uur per week in, zonder rekening te houden met de tijd die we bezig zijn met alle research en het maken van de podcast, de video’s en de artikels over ons traject.
Het team
“Wij oordelen ook nooit of een idee goed of slecht is. Dat is niet aan ons. Als er een markt voor is, kan de start-up een succes worden”, zegt Mieke Daniels. “Soms is het team of het individu achter het idee belangrijker dan het idee. Een team dat de skills mist om een sterk idee uit te voeren? Het zal niet werken.”
Twee keer per jaar kunnen mensen een dossier indienen bij Start it @KBC: één keer in de herfst en één keer in de lente. Oh, well, there is always next time, was onze eerste reactie. Mieke Daniels gaf ons hoop: “We zien vaak dat start-ups zes maanden later nog eens proberen en soms zijn ze er dan wel bij met een iets grondigere voorbereiding of een beter gefundeerd dossier.” Een voormalig jurylid waarschuwt ons: “Let op, als je echt al ver staat met je onderneming, hoor je ook niet meer thuis in het programma.”
Behalve Start it @KBC zijn er nog acceleratoren, zoals imec.istart (voor technologie), Schaalklaar van Vlaio (minstens een jaar actief) of Accelero van Voka (deelnameprijs 4.740 euro voor niet-leden, exclusief btw). Via Geopunt.be kunt u met de filter alle businesscenters in uw buurt vinden. Start it @KBC staat op die kaart, maar evengoed het Wintercircus in Gent, dat een technologiehub is. Niet elk businesscentrum biedt begeleiding en niet elke begeleiding is gratis, maar als u vooral gezelschap van andere ondernemers zoekt, dan is dat gemakkelijk te vinden.
Beluister hier de podcast met Mieke Daniels (chief operational officer Start it @KBC):
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Beluister ook de vorige afleveringen met Sabine Eevers van NOA, Annelies Leysen van Vlaio en Robin De Cock van AMS.
Volgende week: hoe bouwen we een toekomstbestendige vennootschap?