Irene Veldstra (Atos): ‘Grote deals winnen is mijn passie’

Ze groeide uit van het enige meisje in de studie informatica tot een topvrouw in de IT-sector. Van de opkomst van computers tot de barst in de dotcombubbel: Irene Veldstra zat er middenin. ‘Telkens als ik van werk veranderde, deed ik dat bij voorkeur in een volledig andere functie. Die variatie en nieuwe uitdagingen zijn mijn drijfveren.’

“Een van mijn kinderen vroeg me enkele jaren geleden wat ik deed op mijn werk”, zegt Irene Veldstra (48). “Het was een hele uitdaging dat uit te leggen. Daarna kreeg ik een tekening van een te kleine tafel met daarboven een zwevende laptop en ikzelf met mijn gsm in de hand. En van mijn dochter kreeg ik ooit een zelfontworpen trui met ‘ I am the boss here‘ erop. Ze wil later CEO worden. Met haar ambitie zit het dus wel goed.”

Of het lag aan de uitleg van Veldstra of aan de creatieviteit van de kleine kunstenaar: IT blijft voor velen een abstract gegeven. En doorgroeien lijkt moeilijk in een sector die nog vaak wordt geregeerd door mannen. “Ik heb er lang weinig bij stilgestaan dat ik de enige vrouw was. Tijdens mijn studie informatica aan de hogeschool van Eindhoven was ik inderdaad een van de weinige meisjes. Later moest ik vaak harder werken om me te bewijzen, en werden kwaliteiten anders beoordeeld dan die van mannelijke collega’s. Het gedrag van een vrouw werd ‘moeilijk’ genoemd, en dat van een man ‘veeleisend’. Pas toen mijn carrière echt op gang kwam, stond ik stil bij die onbewuste vooroordelen. Ik ben allicht soms benadeeld, maar ik ben vooral trots op wat ik heb bereikt. Al die ervaringen zijn van een even grote waarde.”

Veldstra begon haar carrière bij Atos – toen nog Origin – in 1996. In mei keerde ze er, na twaalf jaar afwezigheid, terug als head of Large Deals voor Noordwest-Europa. Ze is verantwoordelijk voor de grote deals in de Benelux, Scandinavië, de Baltische landen, Polen en Rusland. Die zijn tientallen tot honderden miljoenen euro’s waard of zijn strategisch belangrijk.

“Het is heel leuk om hier weer te werken en deel uit te maken van een verregaande strategische omwenteling. Atos is een ander bedrijf geworden. Het is enorm gegroeid in bepaalde regio’s. Toch zie ik gezichten terug die er twintig jaar geleden ook al waren. Dat is een van de redenen waarom ik hier nu snel en efficiënt kan werken.”

Tegen 100 per uur

Het voorbije jaar kwam alles opeens in een stroomversnelling voor Veldstra. “Een nieuwe baan werd geannuleerd door de pandemie, maar dat was achteraf gezien niet zo erg. Ik kon thuis zijn bij mijn twee kinderen en hen bijstaan in het afstandsonderwijs. Dat heeft een goede invloed op hen gehad. In de eerste maanden heb ik dus niet gewerkt, maar ik kan niet goed stilzitten. Ik loop het liefst tegen 100 kilometer per uur, zonder stoppen. Tegen augustus had ik het thuis dus wel gezien.” Die maand ging ze aan de slag als verantwoordelijke voor de commerciële strategie bij het IT-adviesbureau Burnt Oak Partners (BOP). Daar werd ze ook verkozen voor de Inspiring Fifty-lijst.

Acht maanden later zit ze al elders. “Door mijn netwerk kwam ik weer in contact met Atos. Daar werd me rechtuit gezegd dat ze me nodig hadden en kreeg ik een voorstel waartegen ik geen nee kon zeggen. Na dat gesprek ging het snel.”

Veldstra valt geen gebrek aan loyaliteit te verwijten. Dat blijkt ook uit haar cv: dezelfde namen komen terug: van Atos ging ze naar de Verenigde Naties, vervolgens weer naar Atos en dan naar Getronics. Na een kort intermezzo bij Orange werd ze de CEO van Getronics. En na acht maanden bij Burnt Oak Partners zit ze nu dus weer bij Atos. ” Never a dull moment“, lacht ze.

Volgens Veldstra is het eigen aan Nederlanders dat ze graag hun vleugels uitslaan en over de landsgrenzen heen werken. Als studente trok ze al naar het noorden van Finland. Later werkte ze onder meer in Canada, de Verenigde Staten, Zwitserland en Frankrijk. Zo zag ze alle trends in de IT-wereld vanaf de eerste rij gebeuren: van de opkomst van computers tot de barst in de dotcombubbel.

Rolmodellen

De passie voor IT zat er bij Veldstra al vroeg in. Toch was er even twijfel: zou ze in de voetstappen van haar vader treden en informatica studeren? Of zou ze dokter worden, zoals een oom? Twee jaar later werd een boek over programmeren voor kinderen de grondslag voor haar latere carrière. Al hoeft dat ook niet te verbazen: haar ouderlijke woning stond vol kartonnen ponskaarten en de eerste computers van BBC en Apple.

“De mogelijkheden zijn eindeloos in deze snel veranderende sector. De rol van data, IT-security en artificiële intelligentie wordt almaar groter. In die drie domeinen liggen de grote uitdagingen: er zijn bedreigingen, maar ook kansen”, zegt Veldstra. “Grote IT-deals winnen is mijn passie. En ik blijf me ook graag heruitvinden. Telkens als ik van werk veranderd ben, heb ik dat bij voorkeur in een volledig andere functie gedaan. Die variatie en nieuwe uitdagingen zijn mijn drijfveren. Het hoeft zeker geen zichtbare functie te zijn. Het was mooi om CEO te zijn, maar ik sta ook graag met mijn voeten in de klei aan de frontlinie. Ik wil nu vooral het verschil maken door anderen vooruit te duwen.”

Net zoals haar vader, die haar voorbeeld was, hoopt Veldstra nu zelf een rolmodel te zijn voor andere vrouwen die een carrière in de IT willen opbouwen. Ze begeleidt beloftevolle talenten die ondersteuning kunnen gebruiken. “Die zou ik zelf ook graag wat meer gehad willen hebben.”

Daarom heeft ze zich ook aangesloten bij de werkgroep die zich bij Atos bezighoudt met inclusie en diversiteit. “Voor een openstaande functie moet verplicht een diverse groep kandidaten worden voorgesteld. Wie dat niet doet, moet bij de diversiteitsboard op het matje komen. Atos kiest vervolgens wel het beste profiel. Er zijn nog geen harde quota.” Die aanpak blijkt te werken. Het aandeel van vrouwen in executieve functies is de voorbije jaren gestegen van 13 naar 30 procent. En bij de nieuwe aanwervingen van schoolverlaters is de man-vrouwverdeling ongeveer gelijk.

“Atos is telkens weer op mijn pad gekomen. Het bedrijf heeft mij altijd de kansen geboden die ik zocht en het is zo een rode draad in mijn carrière. De beslissingen over het minimaliseren van de ecologische voetafdruk en de bevordering van het welzijn en de diversiteit op de werkvloer passen volledig bij mij. Dit is wellicht de overstap die de cirkel rond maakt.”