Investeerder Greg Marsh: ‘Het Belgische ecosysteem begint rijp te worden’

De Brit Greg Marsh heeft een cv om u tegen te zeggen, als investeerder en als ondernemer. Hij heeft lessen voor Belgische ondernemers.

Als ondernemer had Greg Marsh succes als medeoprichter en CEO van het Londense Onefinestay. De ‘Airbnb voor luxewoningen’ – Marsh hoort de vergelijking niet graag – verkoopt aan eigenaars van een luxueuze woning een dienst, waardoor ze hun woning kunnen verhuren terwijl ze er zelf niet zijn. Het in 2009 opgerichte bedrijf groeide tot een bedrijf met meer dan 700 werknemers en werd in 2016 voor 148 miljoen euro verkocht aan de hotelgroep AccorHotels. Als investeerder was Marsh aan de slag bij het Amerikaanse fonds Index Ventures en was hij persoonlijk een van de eerste investeerders in de maaltijdenleverancier Deliveroo.

Marsh is nu vooral actief als businessangel in de Angelsaksische wereld, maar brengt ook een tweetal dagen per maand door in Berlijn. Een investeerder in Europa moet bereid zijn veel te vliegen, vindt Greg Marsh: “Het is niet zoals Silicon Valley, waar alles gebeurt binnen de vijf mijl rond Palo Alto. Europa heeft veel polen, er is niet één enkel zwaartepunt. Londen, Parijs en Berlijn vormen de top drie van de investeringshubs in Europa, maar er zijn ook opkomende steden als Tallinn, Stockholm en Helsinki. Elk van die locaties heeft zijn eigen specialisatie, vaak omdat ze gevormd werden door een of twee heel belangrijke bedrijven. Tallinn is duidelijk gevormd door Skype. Kijk naar de successen in Europa in de jongste jaren, zoals Spotify, Skype of het Roemeense UiPath. Die miljoenenbedrijven zijn niet gebouwd in Londen, Parijs of Berlijn, maar in plaatsen die niet als een centrum bekendstaan. Net daardoor hadden ze een voordeel. Ze hadden toegang tot het beste technische en managementtalent.”

België

Marsh geeft ook les. Begin deze maand was hij in Brussel voor de keynotespeech op het slotevenement van de eerste Scale-Up Masterclass. Die online-opleiding van Vlerick Business School en Start-Up Survival richt zich tot ondernemers met een groeibedrijf. In Belgische bedrijven heeft hij nog niet geïnvesteerd, maar Marsh – die een Belgische vrouw heeft – volgt de ontwikkelingen van ver. “Mijn indruk vanop afstand is dat het een klein ecosysteem is, dat de jongste jaren snel is gegroeid en rijp begint te worden. Het is duidelijk een kleinere markt dan Frankrijk of Duitsland, maar dat sluit niet uit dat je hier grote, succesvolle en duurzame bedrijven kunt bouwen. Op voorwaarde dat die zich niet beperken tot hun thuismarkt.”

Stel dat Marsh in België een start-up zou oprichten, hoe zou hij het aanpakken? “Ik zou kiezen voor iets dat geschikt is voor internationalisering. Er is een enorme variatie op dit continent, maar ook een enorme diepgang in onderzoeksexcellentie en technische verfijning. We hebben veel van de beste universiteiten in de wereld. Mocht ik een bedrijf oprichten in België, zou ik er in de eerste plaats voor zorgen dat mijn medeoprichter een diep netwerk heeft in een van de technische faculteiten, want dat geeft ons toegang tot de beste mensen van die school.”

Oprichters

Als ondernemer was Marsh obsessief bezig met rekrutering (zie kader ‘Zoek de beste medewerkers’). Als investeerder peilt hij naar de overtuigingskracht van ondernemers om de beste mensen aan zich te binden. “Of het nu gaat om de marketingmanager die je in dienst moet nemen, de businesspartner, de distributeur of het advocatenkantoor dat je moet overtuigen, de nieuwe softwareontwikkelaar die je moet rekruteren om het volgende product te maken, of de investeerders voor de volgende kapitaalronde, je moet altijd kunnen verkopen”, zegt de Brit. “Natuurlijk test je ook of ondernemers hun business grondig begrijpen, dat ze een beetje vooroplopen, en dat ze geobsedeerd zijn door wat ze doen.”

Naar eigen zeggen wordt Marsh niet afgeschrikt door bedrijven die te snel te veel aandelen hebben weggegeven. “De meeste problemen kunnen later worden opgelost als het bedrijf het goed genoeg doet”, zegt Greg Marsh. “Zelfs als de oprichters de eerste twee à drie jaar te veel aandelen hebben weggegeven. Een slimme investeerder wil dat de oprichters een sterke motivatie hebben. Te vroeg de controle verliezen over hun bedrijf, of een investeerder met te weinig toegevoegde waarde, kunnen de ondernemer de zin om te vechten doen verliezen.”

Had hij meteen door dat Will Shu, de oprichter van Deliveroo, er bovenuit stak toen hij in het bedrijf investeerde? “Je weet het nooit echt”, geeft Marsh bescheiden toe. “Ik investeer vaak nog voor een bedrijf een echt product heeft. Niemand weet het echt in die fase. Het is een gok en een klein deel van die gokken zal succesvol zijn, dat is de aard van investeren in een vroeg stadium. Je moet vertrouwen hebben in je talent om patronen te herkennen, je moet toegang hebben tot spannende deals, je moet je instincten vertrouwen, en je moet hopen. Ik kreeg de kans Mark Zuckerberg te ontmoeten in 2004, net nadat hij Facebook had gelanceerd. Ik heb dat nooit opgevolgd. Dat was veruit de duurste vergissing van mijn leven. Er was iets interessants daar, maar niemand wist hóe interessant tot iedereen het door had. Tien jaar later lijkt het vanzelfsprekend, maar dat was het niet.”