Ignace Van Doorselaere: ‘Lingerie is veel moeilijker dan bier’

De beursgenoteerde lingeriegroep Van de Velde moet op zoek naar een nieuwe CEO. Ignace Van Doorselaere vindt het na twaalf jaar tijd voor een nieuwe horizon. Eind dit jaar verlaat hij het bedrijf. De nieuwe CEO wordt volgens Herman Van de Velde buitenshuis gezocht.

Ignace Van Doorselaere (56) staat sinds maart 2004 aan het hoofd van de beursgenoteerde lingeriegroep Van de Velde. Daarvoor bekleedde hij topfuncties bij de bierbrouwer AB InBev. Van Doorselaere, die de straatvechtkunst krav maga beoefent, is ook sinds 2012 lid van de raad van bestuur van de holding Patrinvest (AB InBev).

Tot eind 2014 leidde de Oost-Vlaming de familiale lingeriegroep samen met co-CEO Herman Van de Velde, kleinzoon van de stichters. Sinds 2015 had Van Doorselaere als CEO de touwtjes alleen in handen. “Het is aangenamer alleen dan met twee. Al heeft dat niets met Herman te maken. Het gaat gewoon sneller en het is duidelijker”, zegt Ignace Van Doorselaere.

Van de Velde boekte in 2015 een omzet van 209 miljoen euro, een stijging met 5,3 procent ten opzichte van het jaar daarvoor. De recurrente groepswinst stijgt met 20,7 procent naar 41 miljoen euro. De afscheidnemende CEO blikt tevreden terug op het voorbije jaar. “Ik heb me geamuseerd in 2015. We hebben gewerkt aan onze cultuur, hoe we dat invullen op de werkvloer, de klantgerichte programma’s ook. We hebben 2016 goed voorbereid en het jaar start goed.”

Waarom gaat u eind dit jaar weg bij Van de Velde?

Van Doorselaere: “Toen ik hier begon, zei ik aan de aandeelhouders dat ik het vijf jaar zou doen. Het zijn er twaalf geworden. Er zijn een paar dingen die samenkomen. Ten eerste gaat het goed met het bedrijf. Aandeelhouder maak u geen zorgen, er is geen schandaal op komst. Ik zat twaalf jaar in bier, twaalf jaar bh’s, nu is het tijd voor iets anders. Maar ik heb nog geen idee wat. Ik zal iets hebben met het cijfer 12 of ik heb schrik van het cijfer 13. Ik weet het niet. Op een bepaald moment heb je gedaan wat je denkt te moeten doen. Je bouwt een stuk mee aan een bedrijf en dan is het aan anderen om dat voort te zetten.

“Er is ook de wissel in het voorzitterschap. Ik heb altijd heel goed gewerkt met Luc Laureys. Met Herman Van de Velde is het ook goed, maar het is de symboliek van het moment. Dit is het juiste moment. Ik had het ook een jaar eerder of een jaar later kunnen doen. Op lange termijn maakt dat niet uit.”

Wat speelde er nog bij deze beslissing?

Van Doorselaere: “Toen ik wegging bij InBev heb ik gezegd dat ik meer aandeelhoudersgevoel wilde hebben. Bij Van de Velde is dat minder het geval. Ik denk wel als een aandeelhouder. Ik ben de zoon van een zelfstandige, ik tracht te managen alsof het mijn eigen geld is. Ook als het niet goed gaat. Ik heb zin om in een project te stappen waar ik meer het aandeelhoudersgevoel heb, en zelf ook geld kan insteken. Ik ben 56, dus moet ik niet te lang meer wachten.”

U hebt nog geen concrete plannen?

Van Doorselaere: “Neen, ik heb nog niets. Mensen geloven dat blijkbaar niet. Ik heb tien maanden, dat is meer dan genoeg. Ik heb dat ook gedaan toen ik InBev verliet. Ik ben weggegaan en zou wel zien. Toen is Van de Velde toevallig op mijn pad gekomen. Dat is nu hetzelfde, alleen ben ik wat ouder dan toen.”

Gaat u als businessangel aan de slag of blijft u operationeel actief?

Van Doorselaere: “Een operationele rol. Ik doe dat veel te graag. Ik ben geen investeerder die alleen maar in raden van bestuur gaat zitten. Om de drie maanden eens je gedacht zeggen, dat is mijn ding niet. ‘Ik hou van het schip’, zeg ik altijd. Ik hou van de bemanning. Er zal wel iets komen. Ik wil graag iets leiden, ik wil dat doen met aandeelhouders met wie ik een sterke band heb. Een engagement waarmee ik op langere termijn iets kan doen. We zien wel, ik laat de wereld op mij afkomen.”

Hoe kijkt u terug op uw CEO-periode bij Van de Velde?

Van Doorselaere: “Er waren goede en slechte dingen. Het is een mooi bedrijf met een moeilijk product. Lingerie is veel moeilijker dan bier. In de complexiteit van het product, in de logistiek, in de distributie. Minder merkkracht ook. Het is ook een bedrijf met een heel mooie dimensie, ik hou van dat soort bedrijven. Met mooie groeicijfers. Het grootste stuk was organisch. We hebben het bedrijf in die periode verdubbeld in omzet en meer dan verdubbeld in bedrijfskasstroom. We hebben het bijna kunnen verviervoudigen in aandeelhouderswaarde als je de dividenden meetelt. Dat is een mooi parcours in een dalende markt.”

De Amerikaanse Intimacy-winkels kreeg u niet goed. In 2014 moest een waardevermindering van 31,4 miljoen euro geboekt worden op de merknaam en goodwill van Intimacy.

Van Doorselaere: “Intimacy is een litteken. Maar er zijn geen piraten zonder littekens. Amerika is zeer belangrijk als strategisch perspectief voor Van de Velde. We zijn goed in grote maten omdat we technisch goed zijn. De markt met de meeste vrouwen met grote cupmaten én koopkracht, is de Verenigde Staten. Sinds 2005 benaderen we die markt op twee manieren. We hadden toen een omzet van ongeveer 2 miljoen dollar in de VS en Canada samen. Op de traditionele manier, de wholesale met verkopers die de speciaalzaken bezoeken, is die omzet maal tien gegaan. Noord-Amerika is voor ons heel belangrijk geworden. Maar dat is niet voldoende. Zelfs al hebben we alle speciaalzaken in de VS, dan nog bereiken we maar 5 procent van de markt. De speciaalzaken hebben immers minder dan 5 procent marktaandeel. Het alternatief was Intimacy met als doel een keten uit te bouwen gericht op het segment met hogere koopkracht. Dat is niet gelukt.

“Maar dat potentieel ligt daar nog wel. We gaan het filiaal niet sluiten maar blijven zoeken. Als je die code vindt, dan bouw je echt wel een nieuwe dimensie voor het bedrijf. Als je daar niet in slaagt, dan niet. Het sop is de kool waard. Het Intimacy-verhaal is niet leuk, maar onze resultaten zijn goed. Ze waren nog beter geweest met een goed draaiend Intimacy. Het is een te mooie bruidsschat om op te geven. Dat het niet gelukt is, is ontgoochelend, maar we hebben echt wel ons best gedaan. The game is not over.”