Nu een lange reeks innovaties ook resultaten oplevert, ontpopte Exmar zich de jongste jaren als beurslieveling. Topman Nicolas Saverys wil het bedrijf verder laten groeien in niches.
Hoewel Exmar zijn geplande beursgang in New York heeft moeten uitstellen, blijft het bedrijf de wind in de zeilen hebben. Het genoot de jongste twee jaar de status van beurslieveling, al zorgden de resultaten van het derde kwartaal voor een domper.
Toch is er aan de fundamenten weinig gewijzigd. Exmar is van oudsher actief in het vervoer van gas en ammoniak, maar evolueert van een pure reder naar een logistiekedienstverlener. Vooral de innovaties in het transport van lng (liquefied natural gas) profileerden het bedrijf de jongste jaren als een marktvernieuwer. Exmar bouwde als eerste schepen waarop het gas aan boord vloeibaar wordt gemaakt. Saverys verwacht volgend jaar de oplevering van een eenheid die het omgekeerde doet: lng aan boord omzetten in gas, dat rechtstreeks in het distributienet aan land kan worden gepompt.
De huidige beursprestaties laat topman Nicolas Saverys dan ook niet aan zijn hart komen. “Ik wil het bedrijf verder laten groeien in niches. Of in diensten, nog voor mijn klanten denken die nodig te hebben.”
Zo goed als het met zijn bedrijf gaat, zo pessimistisch is Nicolas Saverys over Europa en België. “Onze politici hebben geen idee waarover ze het hebben. Ik sprak onlangs met enkele ministers in Colombia. De meesten worden daar gekozen omdat het academici zijn of experts op hun terrein, geen beroepspolitici. Dat verschil in kwaliteit merk je.”
Wat zijn de grote problemen van Europa?
Saverys: “De loonkosten zijn te hoog, de regeringen te vet en er is een gebrek aan een energiebeleid. De elektriciteitsprijs in België is de jongste vijf jaar maal twee gegaan, en zal de komende vijf jaar wellicht nog eens verdubbelen. Omdat we verkeerde keuzes maken. Ik wil niet betalen voor groene-energiesubsidies, alleen om een aantal holdings in dit land rijk te laten worden. Misschien moet je nieuwe technologie in een startfase ondersteunen, maar zodra de installatie er staat, moet die steun stoppen.”
Ilian Mihov, decaan van Insead, ziet ruimte voor optimisme: er zijn veel innovatieve bedrijven. Met goede overheden die die industriële basis kunnen ontwikkelen, ziet hij Europa uit het dal klimmen.
Saverys: “Ik ben minder optimistisch, want ik vrees dat we nog eerst door een verandering van ons politiek systeem moeten. We hebben Europa en de Europese markt nodig, maar we hebben ook politici nodig die uitleggen wat Europa is. Als er in een land iets moeilijk gaat, verwijst iedereen naar Europa als grote schuldige.
Kunnen overheden innovatie stimuleren?
Saverys: “Hoe minder overheden doen voor innovatie, hoe beter. Zij moeten wel de weg voorbereiden om mensen te helpen zaken te verwezenlijken. Dat betekent: universiteiten helpen, ervoor zorgen dat ons schoolsysteem het beste is voor de besten, hen uitdagen om nog beter te worden, zonder dat de anderen worden vergeten. Niet nivelleren naar onderen, maar diversifiëren. Niet iedereen moet ingenieur zijn. Daarom moet er ook een veel betere interactie komen tussen het bedrijfsleven en het onderwijs, op alle niveaus.”
Hoe lang houdt u hier nog uw beslissingscentrum?
Saverys: “Ik hou van dit land en zijn multiculturele diversiteit. Zolang de fiscaliteit acceptabel is, blijven we. Met acceptabel bedoel ik dat ze onze concurrentiepositie niet vernietigt. Indien dat niet zo is, dan zullen we hier niet meer zijn, want dan zal het pure noodzaak zijn om te verhuizen.
“Fiscale concurrentie spéélt mee. Wanneer de wereldwijde fiscale druk in Moskou, Dubai en Singapore hetzelfde is, is het een ander verhaal. Daarom vind ik ook de buzz over LuxLeaks unfair. Want het is de verantwoordelijkheid van het management om op de fiscaal best mogelijke manier te werken.”
