Het nieuwe Solvay, na de splitsing: groeipotentieel en een minstens stabiel dividend

Solvay
Daan Killemaes
Daan Killemaes Hoofdeconoom Trends

Met 160 lentes op de teller voelt het nieuwe Solvay zich als een jong veulen dat zijn vaardigheden kan aanscherpen. “We zijn na de splitsing weer een bedrijf van essentiële chemie. We kunnen ons toeleggen op de verbetering van de productieprocessen, wat ons alfa en omega is. We vinden onze roots opnieuw uit”, zegt CEO Philippe Kehren.

Plus ça change, plus ça reste la même chose. Het zou de lijfspreuk van het nieuwe Solvay kunnen zijn. Vond Ernest Solvay 160 jaar geleden het productieproces voor natriumcarbonaat uit, dan tikken de resultaten van het chemiebedrijf anno 2024 meer dan ooit in het tempo van de natriumcarbonaatprijzen. Na de afsplitsing van de speciaalchemie in Syensqo is natriumcarbonaat, een basiscomponent voor de productie van bijvoorbeeld glas, detergenten en batterijen, opnieuw goed voor 30 procent van de omzet van Solvay. “Het nieuwe Solvay is een bedrijf van essentiële chemie met een focus op de productie van natriumcarbonaat, bicarbonaat, peroxides, silicium, zeldzame aardmaterialen en fluor”, zegt CEO Philippe Kehren.

Geen cyclisch bedrijf

Na een piek vorig jaar zitten de prijzen voor natriumcarbonaat in een dip. De bodem lijkt in het vierde kwartaal van vorig jaar gevormd te zijn, maar van een breed gedragen herstel is nog geen sprake. Voor dit jaar verwacht Solvay een daling van de brutowinst (ebitda) met 10 tot 15 procent.

“De resultaten van de eerste jaarhelft zijn solide en liggen zelfs iets boven de verwachtingen. De vraag is nog relatief pover, maar het mooie aan natriumcarbonaat is de diversiteit aan klanten. De glasmarkten draaien op een lager toerental, maar de vraag naar carbonaat voor zonnepanelen stijgt. We leveren essentiële producten voor essentiële noden. De vraag zal er zijn op de middellange termijn.”

Ondanks het wispelturige karakter van de natriumcarbonaatprijzen, kan Solvay behoorlijk stabiele resultaten voorleggen. De voorbije jaren schommelde de brutowinst rond 1 miljard euro per jaar. Dit jaar verwacht het management een brutowinst tussen 0,975 en 1,04 miljard. “We zijn geen cyclisch bedrijf. In elk van onze markten controleren de grootste vier tot vijf spelers meer dan de helft van de wereldmarkt. Onze resultaten schommelen een beetje, maar dat ligt aan de conjunctuur en niet aan het karakter van onze eindmarkten”, zegt Philippe Kehren.

Beschermd tegen concurrentie

Essentiële chemie lijkt gevoelig voor concurrentie en overcapaciteit, maar rond de business van Solvay ligt een vrij diepe slotgracht die bescherming biedt tegen de concurrentie. Philippe Kehren: “We moeten competitief zijn om ons marktaandeel te verdedigen. Maar klanten kijken niet alleen naar de prijs, ze eisen ook een duurzame bevoorrading. Je kan niet zomaar een nieuwe natriumcarbonaatfabriek opstarten die duurzaam en efficiënt werkt. Je moet die technologische knowhow in de vingers hebben. Dat geldt op al onze markten. Slechts een beperkt aantal spelers beheerst die processen. Als iemand een natriumcarbonaatfabriek wil bouwen ergens ter wereld, dan bellen ze Solvay. En dan zeggen we, het spijt ons, we zijn zelf producent.”

‘Als iemand een natriumcarbonaatfabriek wil bouwen ergens ter wereld, dan bellen ze Solvay’

Philippe Kehren, CEO van Solvay

De heilzame splitsing

De splitsing van het bedrijf heeft Solvay deugd gedaan, zegt rugbyfanaat Philippe Kehren. “We zijn weer een industrieel bedrijf. Voor de afsplitsing in december 2023 was het ‘oude Solvay’ meer gediversifieerd. Je had de essentiële chemie, waar procesverbetering het verschil maakte, en je had de speciaalchemie, waar productinnovatie het verschil maakt. Dat waren twee verschillende bedrijven onder één dak. Nu kunnen wij focussen op procesverbetering. De splitsing was een moedige beslissing, en het was de juiste beslissing.”

De productieprocessen beheersen, digitaliseren, vereenvoudigen en efficiënter maken is wat Solvay doet. “Procesinnovatie is onze alfa en omega. We vinden geen nieuwe moleculen uit. Wat telt, is hoe efficiënt en hoe duurzaam we die moleculen produceren. Ernest Solvay heeft natriumcarbonaat 160 jaar geleden uitgevonden. Aan het productieproces is in die 160 jaar continu gesleuteld. Wel, vandaag vinden we het productieproces opnieuw uit, zowel wat betreft efficiëntie als wat betreft duurzaamheid. Als we klimaatneutraliteit willen bereiken – wat onze ambitie is – dan moeten we het productieproces fundamenteel veranderen. Daar zijn we mee bezig”, zegt Philippe Kehren.

Tegen 2028 wil Solvay zijn kostenbasis met 300 miljoen euro verlagen. In de eerste helft van dit jaar is al 46 miljoen euro aan besparingen gevonden. Het gaat om duizend grote en kleine maatregelen. “De besparingen waren niet mogelijk bij het oude Solvay”, zegt Philippe Kehren. “Dat is de hele pointe van de splitsing. In het oude Solvay was er de keuze tussen investeringen in activiteiten met een hogere groei en een hoger risicoprofiel, of in activiteiten met een lagere groei en een lager risico. De keuze was niet altijd gemakkelijk. In het verleden waren de inspanningen niet volledig gefocust op de essentiële chemie. Nu wel. Dankzij de splitsing kunnen we ons concentreren op de modernisatie van onze 45 fabrieken wereldwijd.”

De prijs van de klimaattransitie

De klimaattransitie is een must, maar ook een investering voor Solvay, zegt Philippe Kehren, die in de vakantie graag een stevige wandeling in de bergen maakt. “De transitie hoort bij onze waarden en is een must om competitief te blijven. Het gaat daarbij vooral om de energie-intensieve productie van natriumcarbonaat, die voor de helft in de Verenigde Staten gebeurt en voor de helft in Europa. We opereren op een globale markt, dus kunnen we ons de bestaande CO2-kostprijs in onze Europese fabrieken niet veroorloven. Daarom moeten we de energietransitie zo snel mogelijk doen. We ondersteunen de Green Deal van Europa, maar we hebben ook een industriële deal nodig. Milieu en industrie zijn compatibel met elkaar. Het zou zelfs helemaal niet duurzaam zijn de industrie te verplaatsen van Europa naar regio’s met lagere milieunormen.”

‘Je kan niet zomaar een nieuwe natriumcarbonaatfabriek opstarten die duurzaam en efficiënt werkt. Je moet die technologische knowhow in de vingers hebben. Dat geldt op al onze markten’

Philippe Kehren, CEO van Solvay

De eliminatie van koolstofuitstoot vergt een stevige herdenking van de productieprocessen. “Het is een complexe transformatie”, zegt Philippe Kehren: “Je moet lokaal duurzame energie vinden die steenkool kan vervangen. In Duitsland, bijvoorbeeld, vervangen we steenkool door afvalhout. In Frankrijk schakelen we in onze fabriek Dombasle over naar gerecycleerd restafval. In de VS schakelden we over van steenkool naar aardgas, maar dat is geen oplossing op de lange termijn. Elke fabriek moet op zoek naar een eigen oplossing. Ook de klanten moeten een deel van de inspanningen dragen, door bereid te zijn ons product te kopen omdat het duurzaam is en via een korte waardeketen geproduceerd wordt.”

Tegen 2050 wil Solvay klimaatneutraal opereren, maar zal het bedrijf voldoende hernieuwbare energie vinden om die doelstelling te halen? “Net-zero is enkel haalbaar via de elektrificatie van onze processen. We hebben dus competitieve en klimaatvriendelijke elektriciteit nodig. Nucleaire energie kan een oplossing zijn. We onderzoeken de inzet van kleine, moduleerbare kernreactoren (SMR’s, nvdr), bijvoorbeeld in Bulgarije. We hebben er een grote fabriek, maar energie is er schaars. De industrie heeft een stabiele energiebevoorrading nodig, en kernenergie kan voor die basis zorgen”, zegt Philippe Kehren.

Er is ook groeipotentieel

“Solvay is een saai bedrijf dat aantrekkelijke returns garandeert”, zo omschreef de invloedrijke belegger David Einhorn het bedrijf afgelopen april. Die uitspraak gaf de beurskoers een zetje, maar met een koers-winstverhouding van 8 is het aandeel niet overdreven duur. In de speurtocht naar groei komen de beleggers niet bij Solvay uit, maar helemaal verstoken van stijgende winsten is Solvay niet. Philippe Kehren: “De voorbije tien jaar steeg onze brutowinst met ongeveer 5 procent per jaar. Dankzij de groei op onze eindmarkten mikken we ook de volgende vijf jaar op een gemiddelde groei van ongeveer 5 procent. De omzet van driekwart van onze producten volgt het bbp, en een kwart van onze producten groeit sneller dan het bbp. We maken geen nieuwe producten, maar we zien nieuwe toepassingen voor onze producten.”

De vraag naar bicarbonaat, bijvoorbeeld, groeit dubbel zo snel als het bbp, omdat bicarbonaat gebruikt wordt om uitlaatgassen te reinigen en ook toepassingen vindt in de farmacie. Ook de vraag naar zuivere peroxides groeit snel, want ze zijn nodig in de productie van halfgeleiders. Philippe Kehren: “Een ander voorbeeld is de raffinage van zeldzame aardmetalen. In onze fabriek in La Rochelle maken we die metalen voor onder meer autokatalysatoren, maar nu zullen we ook de eerste tonnen voor permanente magneten tegen 2025 produceren. Nu heeft China die markt volledig in handen, maar permanente magneten heb je nodig in windturbines en elektrische motoren, en zijn dus van strategisch belang voor de elektrificatie van de economie. Europa wil de bevoorrading van strategische grondstoffen en componenten minder risicovol maken. We heroriënteren daarom een deel van onze productiecapaciteit in La Rochelle, om de markt van permanente magneten te bevoorraden. Op termijn willen we daar een marktaandeel van 30 procent. Dat is geen gamechanger voor Solvay, maar wel een belangrijk project.”

Minstens stabiel dividend

Naast een scheut groei, biedt Solvay zijn aandeelhouders op de eerste plaats een minstens stabiel en behoorlijk royaal dividend. Ongeveer een derde van de operationele cashflow wordt uitgekeerd als dividend. Een ander derde is bestemd voor essentiële investeringen, en het resterende derde is voorbehouden voor investeringskansen in functie van de markt. Zo werkt Solvay aan de uitbreiding van de productiecapaciteit van natriumcarbonaat in Wyoming (zie onder dit artikel: De plannen in Green River).

Philippe Kehren: “Een derde van onze operationele cashflow moeten we spenderen om de waarde van onze activa op peil te houden en de energietransitie te realiseren. De essentiële investeringen zijn niet-onderhandelbaar. We zijn een 160-jarig bedrijf met een referentie-aandeelhouder. Het is mijn opdracht het bedrijf in de best mogelijke omstandigheden door te geven aan de volgende generatie. Er blijft daarna geld genoeg over om de aandeelhouder te belonen en extra te investeren als de markt dat nodig heeft. We boeken een mooie winstmarge op onze activiteiten. In een kapitaalintensieve business als de onze is die marge een must, om de investeringen te financieren.”

De plannen in Green river

Natriumcarbonaat wordt meestal gemaakt via het ‘Solvay-proces’, behalve in fabrieken nabij een afzetting van trona, een erts waaruit natriumcarbonaat rechtstreeks kan gewonnen worden. Wereldwijd zijn die natuurlijke afzettingen van trona echter schaars. Naast twee grote in China en Mongolië en een kleinere in Turkije, beschikt Solvay in Green River, in de Amerikaanse staat Wyoming, over de enige andere grote afzetting. “Die natuurlijk winning van natriumcarbonaat is competitiever dan het klassieke Solvay-proces, omdat je minder energie nodig hebt”, legt Philippe Kehren, de CEO van Solvay, uit. “Het nadeel is dat het project in Wyoming bijzonder afgelegen ligt, wat de logistieke kosten de hoogte injaagt. Gegeven de wereldwijde stijgende vraag naar natriumcarbonaat, hebben we besloten de capaciteit in Green River met 600.000 ton te verhogen. Die volumes zijn beschikbaar vanaf 2025, op een ogenblik dat de vraag zich moet herstellen. Het is het meest competitieve uitbreidingsproject op de markt. Het gaat om een extra capaciteit die overeenkomt met bijna 2 procent van de markt buiten China. Het project vangt dus de marktgroei van een jaar op.”

Het is dus niet de ambitie van Solvay de hele wereld te bevoorraden vanuit Wyoming. “In essentiële chemie zie je een tendens naar lokale productieketens. We zien daarom ook in de toekomst geen concurrentie uit China op de Europese markten. Weet je, in het zuidelijk halfrond wordt geen natriumcarbonaat geproduceerd. Dat is ongelooflijk. Als energie zo kostbaar wordt in Europa, wordt het interessanter fabrieken te bouwen daar waar de consumptie is. Ons nieuwe productieproces van natriumcarbonaat kan overal ter wereld toegepast worden”, zegt Philippe Kehren.

Bio Philippe Kehren

Geboren in 1971 in Frankrijk


Ingenieur chemie aan l’Ecole Polytechnique française en aan de Universiteit van Wisconsin


1996: Begint zijn carrière bij de chemiedivisie van Rhône-Poulenc (dat later Rhodia werd)


2011: directeur van de energiediensten bij Rhodia. Belandt in 2011 bij Solvay na de overname van Rhodia.


2021: directeur van de natriumcarbonaatdivisie van Solvay


2023: CEO van Solvay na de afsplitsing van Syensqo.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content