‘Gelijkheid tussen man en vrouw moet de norm zijn, maar een staking biedt geen enkele oplossing’

‘Wij vinden dat we onze invloed op de samenleving enkel kunnen laten gelden als we er ten volle aan deelnemen. Werken maakt daar deel van uit. Staken is niet de meest gepaste aanpak.’ Dat zeggen de medewerksters van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO).

Op deze Internationale Vrouwendag wordt er overal actie gevoerd. Zo vindt in België de eerste nationale vrouwenstaking plaats. Op initiatief van Collectief 8 maart gaan duizenden vrouwen niet werken, brengen ze hun kinderen niet naar hun activiteiten en vervullen ze geen huishoudelijke taken. En dat om aan te tonen dat vrouwen een essentiële rol spelen in de maatschappij.

We kunnen onze bijdrage aan de ontwikkeling van de samenleving op twee manieren kracht bijzetten: het werk onderbreken en ons afzetten tegen het systeem, of net benadrukken dat we aanwezig en actief zijn in dat systeem. De medewerksters van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) kiezen resoluut voor het tweede. Ze leggen u graag uit waarom.

8 maart 2019 zou een dag als alle andere moeten zijn. Sommigen vinden dat de vrouwen terecht staken omdat ze overal ter wereld, en dus ook in ons land, nog altijd worden gediscrimineerd. Geweld, seksisme en intimidatie zijn helaas schering en inslag en we moeten ons daar absoluut tegen blijven verzetten.

Maar wij vinden dat we onze invloed op de samenleving enkel kunnen laten gelden als we er ten volle aan deelnemen. Werken maakt daar deel van uit. Staken is niet de meest gepaste aanpak. Behalve het feit dat je zo het omgekeerde bereikt, biedt staken geen enkele oplossing op lange termijn. Praktisch en economisch gezien benadeelt de staking bovendien de Belgische ondernemingen en burgers (in het bijzonder de gebruikers van openbare diensten). Zijn er geen creatievere en constructievere manieren om het belang van vrouwen in de maatschappij in de verf te zetten?

Verandering brengen

Betaalde arbeid en erkenning van die arbeid zijn essentieel om de positie van de vrouw in de maatschappij te verbeteren. Werken is een bron van zelfontplooiing, zelfvertrouwen en morele en financiële onafhankelijkheid, maar het is ook een venster op de anderen en op wat er speelt op economisch en maatschappelijk vlak.

Door de bedrijfswereld in te stappen, hebben vrouwen een nieuwe dimensie gecreëerd en vragen opgeworpen over het evenwicht tussen werk en privé, de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en flexibiliteit. Als mannen en vrouwen evenveel werken, waarom zouden die kwesties dan een vrouwenzaak zijn?

Gelijkheid moet de norm zijn

De ingrediënten van een geslaagde carrière gaan alle werknemers en werkgevers aan, zowel mannen als vrouwen.

Het evenwicht tussen werk en privé is bijvoorbeeld een individuele keuze. Niemand kan een vrouw verplichten om meer dan mannen gebruik te maken van de systemen die de bedrijven aanbieden (bijvoorbeeld verlof of aanpassing van de arbeidstijd). Dat is een mentaliteitswijziging die op elk niveau van onze maatschappij moet gebeuren. Iedereen moet ouderschapsverlof kunnen nemen, promotie kunnen maken of halftijds kunnen werken zonder dat zoiets gevolgen heeft.

Arbeidsflexibiliteit is een essentieel onderdeel van de loopbaan. Werken op afstand, autonomie in de organisatie en in het takenbeheer … Werkgevers en werknemers moeten kunnen overleggen en oplossingen op maat vinden.

Erkenning voor je werk, levenslang leren als bron van persoonlijke ontwikkeling, een loon in verhouding tot je productiviteit en competenties en constructieve relaties met de werkgever zijn net zo’n essentiële elementen.

Medewerksters van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO)