De Belgische gasnetbeheerder Fluxys sluit een langetermijncontract met Qatar Terminal Limited, een dochter van het staatsbedrijf Qatar Petroleum. Dat contract, ter waarde van 1 miljard euro, verzekert de toekomst van de lng-terminal in Zeebrugge.
De Qatari reserveren de volledige bestaande capaciteit: vier tanks van 380.000 m³ vloeibaar gas (lng) vanaf 2023 tot 2044. De contracten van de huidige afnemers, de Franse energiebedrijven Engie (2023) en EDF Trading (2028) en het Italiaanse Eni Power & Gas (2027) lopen de komende jaren af.
Toch legt Fluxys niet al zijn eieren in één mandje. Er wordt een vijfde opslagtank gebouwd van 180.000 m³, die nog dit jaar klaar moet zijn. Die is bestemd voor de overslag van Russisch gas van het Siberische schiereiland Yamal. ‘Met de deal versterken we de positie van de terminal als flexibele en veelzijdige lng-toegangspoort naar Europa’, stelt Fluxys-woordvoerder Rudy Van Beurden.
Wordt Fluxys niet zeer afhankelijk van amper twee klanten?
RUDY VAN BEURDEN. ‘Geen zorgen: we blijven eerder afhankelijk van Noors en Nederlands gas, dat per pijpleiding naar hier komt, niet per schip. België is al jarenlang vooral een doorvoerland. De lng-trafieken zijn erg afhankelijk van de marktprijzen. Traditioneel is gas in de Verenigde Staten het goedkoopst, en het duurst in Azië, met Europa daartussenin. Daardoor meerden er vorig jaar relatief weinig schepen aan uit Qatar, omdat het gas rechtstreeks naar Azië ging. Sinds enkele maanden zijn de prijzen in Azië gedaald, waardoor er dit jaar al een recordaantal lng-schepen naar Zeebrugge kwam: 58 in het eerste halfjaar, meer dan een verdubbeling tegenover vorig jaar.
‘Voor ons maakt dat op zich niet veel uit. De Qatari hebben alle capaciteit gereserveerd en betalen daarvoor, of ze die gebruiken of niet. De meeste schepen die nu aanmeren, komen overigens ook uit Qatar, alleen voor rekening van onze huidige klanten.’
U bouwt nog een extra opslagtank. Hebt u nog uitbreidingsplannen?
VAN BEURDEN. ‘Op dit moment niet. Technisch is het mogelijk ten noorden van de terminal bij te bouwen, maar dan moeten we een oplossing vinden voor de sternen die er een broedkolonie hebben gevestigd. Dat stukje industriezone is een beschermd natuurgebied. Maar vandaag zijn er geen plannen. We hebben nog een terminal in Duinkerke, waar nog capaciteit vrij is, en die met pijpleidingen is aangesloten op het Fluxys-net.
‘Momenteel is er vooral meer vraag naar kleinschalige toepassingen, zoals lng als brandstof voor schepen en trucks. Daarbij denken we aan een ponton in de Antwerpse haven.’
Het contract met Qatar Petroleum loopt tot 2044. Europa wil zes jaar later al klimaatneutraal zijn. Is dat compatibel?
VAN BEURDEN. ‘Wie denkt dat we het alleen met zon en wind zullen redden, heeft het mis. Als we alle ruimte maximaal benutten, kunnen die voor 90 tot 100 terrawattuur (TWh) energie zorgen. Maar België verbruikt per jaar 420 TWh. Zelfs al kunnen we door efficiëntie 100 TWh besparen, dan nog blijft er een kloof. In de wetenschap dat Duitsland zijn kerncentrales sluit tegen 2022 en zijn steenkoolcentrales tegen 2038, dat Nederland zijn kolencentrales wil sluiten en Frankrijk een deel van zijn nucleair park, dan zal er een grote behoefte zijn aan gas, zelfs als we de invoer van het Nederlands gas afbouwen.
‘Uiteraard zetten we wel voluit in op de energietransitie. We stimuleren het gebruik van biomethaan en lanceerden een register van oorsprong. Samen met de warenhuisketen Colruyt onderzoeken we het potentieel van Power-to-Gas, waarbij we overtollige groene energie omzetten in waterstof. In de Antwerpse haven onderzoeken we de mogelijkheden om CO2 op te vangen, om het op termijn te hergebruiken. Om tegen 2050 koolstofneutraal zijn, moeten we alle puzzelstukjes samenleggen. Hoe langer we wachten, hoe groter de inspanningen die nadien moeten gebeuren.
‘Ons net kan ook waterstof transporteren. Het grootste probleem zit bij de eindgebruikers, waar de motoren niet op waterstof zijn afgestemd. Met Colruyt onderzoeken we de haalbaarheid, ook economisch. In een eerste fase is de industrie de logische afzetmarkt, maar op termijn ook de transportsector. China volgt ook dat pad. Daar worden volgende zomer de subsidies voor elektrische wagens stopgezet en wordt gemikt op waterstof. Noorwegen en Rusland hebben ook projecten om de CO2 uit het geproduceerde gas te halen. Die wordt opnieuw in gasvelden opgeslagen, en hun klanten leveren ze milieuvriendelijke waterstof.’
