De stakingsaanzegging van de spoorbonden beroert de gemoederen. Vandaag was er nog een verzoeningsvergadering tussen bonden en directie bij de NMBS. Maar hoe dan ook overdrijven de bonden, vindt ex-spoorbaas Etienne Schouppe. Al gelooft de CD&V’er ook allerminst in de minimale dienstverlening die op tafel ligt.
De directie wil eindelijk een aantal privileges aanpakken, maar de bonden vonden dat het voorstel van de directie niet voldeed.
Schouppe: “De jongste halve eeuw kreeg het spoorwegpersoneel een aantal privileges omtrent arbeidstijd en verlofdagen. Het moet toch mogelijk zijn over bepaalde excessen te discussiëren? Ik was er niet bij, maar volgens mijn informatie bleef in de voorstellen de essentie van het statuut van het spoorwegpersoneel behouden. Er werd ook niet geraakt aan de 36-urige week en het aparte ziekenfonds voor de NMBS zou blijven bestaan. Dat zijn punten waar de bonden toch veel belang aan hechten. De discussie over de bijkomende feestdagen en over het aantal verlofdagen die in het pensioneringsjaar mogen worden toegekend lijkt mij dan eerder een detail.”
Volgens de bonden zou de politiek zich beter met de echte problemen van de NMBS bezighouden. Hebben ze een punt?
Schouppe: “Kijk, de stakingsaankondiging is duidelijk buiten proportie. Als de bonden zich willen lenen tot het spelen van gevaarlijke spelletjes, maken ze een vergissing. Zulke acties beschadigen de spoorwegen, de economie, de reizigers en de bonden zelf.”
Dan bent u ongetwijfeld blij met het initiatief van minister van Mobiliteit Jacqueline Galant om snel werk te maken van een minimale dienstverlening?
Schouppe: “Ik heb daar twijfels over. Want wat verstaan we onder minimale dienstverlening? Dat enkel de belangrijkste verbindingen operationeel blijven? Of rijden er op alle lijnen treinen, maar dan minder? Naargelang de gekozen optie verschilt het personeelsaantal dat nodig is nogal. Zo maakt het weinig verschil of je op een lijn twee dan wel tien trienen laat rijden: het veiligheidspersoneel en de mensen die de lijn uitbaten, moeten in beide gevallen aanwezig zijn.
“In de politieke wereld wordt nu krachtdadig over minimale dienstverlening gesproken, maar wie heeft uiteindelijk de moed om uit te leggen welke lijnen open zullen blijven en welke niet? Overigens zitten de treinen in de spitsuren nu al bomvol. We kunnen die niet nog voller laten rijden. Volgens mij is in België minimale dienstverlening niet realiseerbaar. Het kan zijn dat in Frankrijk een aanpak om enkel de grote assen te bedienen werkt, maar in een dichtbevolkt gebied als Vlaanderen is zo’n regeling praktisch niet haalbaar.”
Wat moet er dan gebeuren?
Schouppe: “Directie en bonden moeten opnieuw rond de tafel gaan zitten. En niet met het mes tussen de tanden.”
Door de besparingsdruk – 600 miljoen euro minder dotatie tegen het einde van de legislatuur – wordt dat blijkbaar snel een dovemansgesprek.
Schouppe: “Je moet die besparingen niet zoeken in de exploitatie van het spoor, maar in de administratie. De NMBS-administratie kent een overtallige tewerkstelling. Heel wat mensen staan op enkele jaren van hun pensioen. Waarom kunnen we geen uitweg zoeken om die groep sneller met pensioen te laten gaan of te verhuizen naar gemeentes? Dat is mogelijk geweest bij Belgacom en de posterijen, waarom zou dat bij het spoor niet kunnen?”
