‘Een start-up heeft vanaf dag één een adviesraad nodig’

Je moet tegen slecht nieuws kunnen. Adviesraden spreken over de problemen. Dat zegt ondernemerscoach Eric Kenis.

Of je het nu een coach, adviseur, consulent, begeleider, consultant of klankbord noemt, externe ruggenpraak en input heb je nodig als ondernemer. Uit meer dan één bron, permanent en in alle levensfases van de onderneming.

Toch schuilen daarin levensbedreigende risico’s, voornamelijk voor start-ups. Een slecht advies is erger dan geen advies. Er lopen nogal wat slechte raadgevers met goede bedoelingen rond, onder meer mensen met een ego en mensen met een stellige overtuiging. Zij zullen beweren dat je dit of dat doen, maar hoe kunnen ze dat weten?

Aviezen zijn soms flagrant met elkaar in tegenspraak. Daar moet een start-up zijn eigen waarheid uit kunnen filteren. Dat is niet eenvoudig. Als je tegengestelde adviezen krijgt, dan volg je naar mijn ervaring vaak het advies dat het dichtste aansluit bij wat je toch al dacht. Dat is gevaarlijk.

Een beetje grof geformuleerd, is de stelregel dat je degenen die zich aanbieden, van je moet wegduwen. Degenen die je echt nodig hebt, moet je verleiden of desnoods smeken om advies. Te vermijden zijn degenen die zich niet engageren, die van alles beweren met veel uitroeptekens, maar niets voor je doen als het erop aankomt, en degenen die weinig of niets met jouw sector of businessmodel te maken hebben.

Gemiddeld genomen is het als start-up beter een ondernemer als adviseur te hebben dan een niet-ondernemer. Doeners zijn beter dan zeggers. Nederige mensen zijn ook betere adviseurs dan haantjes of kippetjes. Meestal luidt het antwoord op een adviesvraag van een start-up ook gewoon: “Ik weet het ook niet, of toch niet zeker.” Je kunt proberen, dat wel. Uittesten, dat moet je doen.

Hoe krijg je dan wel goed advies? Door een adviesraad samen te stellen. Ik ben daar nogal radicaal in: élke ondernemer heeft een adviesraad nodig, vanaf de opstart. De collectieve wijsheid van een raad is van een andere aard dan wat snelle tips & tricks. Dan pas kan je spreken van een onderbouwd, kritisch afgewogen, strategisch advies. Heel veel beslissingen bij start-ups zijn nu eenmaal strategisch: welk businessmodel, welke aanwerving, welke financiële middelen, welk klantensegment eerst?

Voor je raad van advies gelden drie cruciale succesfactoren. Ten eerste: ben je er klaar voor? Ben je bereid rekenschap af te leggen aan mensen die geen eigenaar zijn in je bedrijf? Ben je bereid rekening te houden en te blijven houden met hen? Kun je je koppigheid opzijzetten? Kun je goed luisteren?

Ten tweede: de samenstelling. De verleiding is groot je adviesraad te vormen met mensen die je al kent en vertrouwt, maar je hebt constructieve tegenspraak nodig. Grosso modo heb je in een start-up drie profielen nodig. Een ondernemerstype dat je altijd weer een pikuur in je bil steekt, een managerstype dat geneigd is ‘nee’ of ‘voorzichtig’ te zeggen, en iemand uit je business die je klanten door en door kent en zijn adresboekje opent.

Ten derde: Discipline. Spijtig voor al die anarchistische, chaotische, wereldverbeterende creatieve ondernemers, maar om een raad van advies te laten werken, heb je discipline nodig. Je moet de mensen op regelmatige momenten samenroepen, niet alleen als het brandt.

Wat nog? Over hoofdzaken praten, niets verzwijgen, de zaken opvolgen, cruciale veranderingen direct melden. Allemaal vanzelfsprekende dingen die helaas zelden volgehouden worden. O ja, je moet tegen slecht nieuws kunnen. Adviesraden spreken over de problemen. Je mag het goede nieuws vertellen en het zelfs vieren, maar kort. De shit moet worden aangepakt.