Duurzame oplossingen gelden in het bedrijfsleven steeds vaker als economische kans dan als moreel imperatief gezien. Dat is de conclusie in het nieuwe rapport ‘Green Rush’ van de Amerikaanse consultancyfirma Cognizant, waarvoor 1000 zakenlieden uit Noord-Amerika en Europa werden bevraagd.
Ben Pring, consultant, auteur en management-influencer, ging al jaren naar het World Economic Forum in Davos. maar in 2019 was er iets veranderd, zegt hij. ‘Activisten hadden het al jaren over de economische voordelen die duurzame keuzes het bedrijfsleven kunnen brengen. En op Davos werd er aan de zijlijn al jaren gepraat over duurzaamheidsoplossingen. Maar in 2019 vonden die discussies opeens op het hoofdtoneel plaats. Er was een lampje aangegaan. Het laatste stukje van de Rubiks-kubus viel op z’n plaats: duurzaamheid is een manier voor bedrijven om meer geld te verdienen.’
De ervaring inspireerde Pring het thema op te pakken, onder andere bij het Future of Work-bureau binnen Cognizant, dat hij hielp op te zetten. In de zomer en herfst van 2020 hielden Pring en collega’s een enquête onder 1000 zakenmensen, VP of C-level, uit het Noord-Amerikaanse en Europese bedrijfsleven. Een belangrijke vinding: een deel van de oplossing wordt door het zakenleven in technologische aanpassingen gezien. 77 procent van de ondervraagden zegt dat sensoren en Internet of Things-applicaties kunnen helpen bij het halen van duurzaamheidsdoelen. 72 procent zei hetzelfde over kunstmatige intelligentie (AI) en smart grid-oplossingen.
Greenwashing?
Dat soort technologische innovaties kunnen bijvoorbeeld helpen een kantoorpand slimmer te verlichten of verwarmen, waarmee veel energie bespaard kan worden. Circa 10 procent van het commerciële elektriciteitsverbruik in de VS hangt samen met verlichting, dus daar zijn zeker nog stappen te nemen, denkt Pring.
‘Daarbij komt nog dat we door de pandemie het concept van een kantoorpand grondig zijn gaan herdenken. Nu alles langzaam weer opengaat, willen bedrijven niet zomaar weer 7000 mensen in een wolkenkrabber stoppen. Bedrijven zien nu een kans om alvast het laaghangende fruit te plukken en daarop voort te bouwen.’
Onder laaghangend fruit rekent Pring bijvoorbeeld het inkopen van tweedehands electronica of het verminderen van zakenreizen.
Nu alles langzaam weer opengaat, willen bedrijven niet zomaar weer 7000 mensen in een wolkenkrabber stoppen.
Ben Pring, managementconsultant Cognizant
Voor ‘greenwashing’, waarbij bedrijven zeggen veel aan duurzaamheidsdoelen te doen om vooral qua imago een graantje mee te pikken, is Pring niet zo bang.
‘Greenwashing is vaak een gevolg van het feit dat cynici en sceptici duurzaamheid zien als een vakje dat ze moeten afvinken. Maar daar komt die verandering in denken over duurzaamheid om de hoek kijken. Als je duurzaamheidsinitiatieven niet definieert als een kostenpost, maar als een kans om geld te verdienen, vervalt de reden om aan greenwashing te doen. Geld verdienen is de god waar we in het zakenleven tot bidden. In onze data zien we terug dat dit besef eindelijk geland is.’
Early adopters
Het rapport noemt een aantal belangrijke drempels voor bedrijven om te investeren in duurzaamheidsoplossingen. 74 procent van de ondervraagden vond bijvoorbeeld dat er niet voldoende duidelijkheid is over het rendement op zulke investeringen.
‘Dat betekent dat 26 procent van de ondervraagden wél een rendement voor ogen hebben. Dat zijn de belangrijke early adopters. We noemden het rapport green rush, als analogie naar de gold rush, goudkoorts, in de negentiende eeuw. Naarmate de early adopters succes boeken met hun duurzaamheidsinvesteringen, zullen de twijfelaars in aantal afnemen en gaat het balletje rollen. Ik zie dat op de middellange termijn gebeuren, zo’n drie tot vijf jaar.’
Als je duurzaamheidsinitiatieven niet definieert als een kostenpost, maar als een kans om geld te verdienen, vervalt de reden om aan greenwashing te doen.
Onder die early adopterszijn volgens Pring de grote cloudbedrijven (Amazon, Microsoft, Alphabet), en de technologietoeleveranciers: chipmakers, verkopers van computersystemen, machine learning-bedrijven. Niet alleen verkopen zij de technologie waarmee hun klanten een flinke slag kunnen maken op het gebied van duurzaamheid, ze implementeren die oplossingen zelf ook.
Een tweede drempel werd door veel van de ondervraagden, die voor 75 procent door mid-management zakenlieden werd ingevuld, is dat er vaak gebrek is aan een sterk commitment van de bedrijfsleiding. ‘Veel van de managers binnen een bedrijf willen misschien wel duurzaamheidsoplossingen implementeren, maar kunnen niet zoveel doen als de top er niet aan wil. 66 procent van de ondervraagden zegt dat dat een probleem is. Maar kijk naar de positieve kant: dat betekent dat 34 procent van de top van het bedrijfsleven wél een prioriteit maakt van duurzaamheid. Ook hier denk ik dat zij de weg zullen plaveien voor de rest.’
