‘De spoorbonden zouden de minimale dienstverlening het beste omarmen’

De spoorbonden zouden kunnen beseffen dat het stakingsrecht een vrije keuze voor individuele werknemers moet blijven. Dat zegt Trends-redacteur Roeland Byl.

Een werkgroep van Infrabel en de NMBS onderzoekt welke lijnen bij een minimale dienstverlening moeten blijven rijden. Je zou denken dat het goed is dat een werkgroep technisch overloopt welke lijnen het beste in aanmerking komen voor een verplichte minimale dienstverlening. Maar dat is buiten de spoorbonden gerekend. Vrijdag reageerden die in de pers nogal verbolgen. Die werkgroep is niet tot stand gekomen zoals was afgesproken in het regeerakkoord, luidde het.

Het klopt dat het regeerakkoord bepaalde dat de NMBS en de spoorbonden in het sociale overleg zouden onderzoeken hoe de minimale dienstverlening het beste wordt uitgevoerd. Dat dit overleg niet zo vlotjes verloopt sinds de topman en de bonden elkaar eind vorig jaar in brieven onder vuur hebben genomen, is een understatement.

Volle medewerking van de bonden

De vakbonden zouden er goed aan doen hun volle medewerking aan die werkgroepen te geven, in plaats van erop te gokken dat ze die minimale dienstverlening wel kunnen bevriezen. Typisch Belgisch trouwens om te denken dat de soep wellicht niet zo heet wordt gegeten als ze wordt opgediend. In dit geval is er echter ook afgesproken dat de regering een initiatief mag nemen als de bonden en de spoordirectie er niet uitkomen. De N-VA houdt daar bijvoorbeeld al rekening mee. Daarom werkt de partij van Bart De Wever aan een wetsvoorstel voor het geval dat de minimale dienstverlening in oktober nog altijd dode letter zou zijn.

De spoorbonden zouden ook kunnen beseffen dat het stakingsrecht een vrije keuze voor individuele werknemers moet blijven. Een staking werpt pas echt gewicht in de schaal als ze massaal wordt gedragen door de werknemers. Dat het volstaat een handvol stakers te verzamelen om enkele strategische seinhuizen te blokkeren en het treinverkeer in het hele land lam te leggen, is een verleidelijke hefboom in onderhandelingen met de directie. Maar of stakingen daarmee nog geloofwaardig zijn, is wat anders.

Hypotheek op de economie

Het al te gemakkelijk gehanteerde stakingswapen legt een zware hypotheek op de economie. Heel wat Belgen die niet noodzakelijk gediend zijn met de strijd van een minderheid bij de NMBS, voelen zich het slachtoffer. Daarom is minimale dienstverlening geen slechte zaak. Dat daarmee het stakingswapen zou worden gebroken, is onzinnig. Als er zo veel machinisten staken dat zelfs voor een minimale dienstverlening geen bestuurders te vinden zijn, zal een staking indrukwekkender overkomen dan ooit. Zo’n signaal wordt hoe dan ook gerespecteerd. Nu is het stakingswapen bij veel treinreizigers zijn geloofwaardigheid danig kwijtgespeeld.