‘De knotsgekke toestanden bij beursgang Airbnb en co wijzen op zeepbellen’

De kans is zeer reëel dat het uiterst soepele monetaire beleid gigantische zeepbellen blaast in heel wat activaklassen, waaronder aandelen. De zotte toestanden bij beursintroducties op Wall Street zijn een teken aan de wand.

‘Wat is iets waard? Wat een zot ervoor wil betalen’, klinkt het weleens in de volksmond. Dat is exact wat we dachten, toen we het aandeel Airbnb zijn eerste beursdag zagen afsluiten met een koers van 144,71 dollar. Dat was een stijging van haast 113 procent ten opzichte van de prijs bij de beursgang (IPO). De dag voordien was ook de maaltijdbezorger DoorDash naar de beurs getrokken.De koers daarvan ging 86 procent hoger dan de introductieprijs. En in de schaduw van die twee veroverde ook het softwarebedrijf C3.ai een plaatsje in de beurstabellen. Het knalde 120 procent hoger op de eerste beursdag.

De knotsgekke toestanden bij beursintroducties is al het tweede fenomeen dat ons doet terugdenken aan de technologiezeepbel van rond de eeuwwisseling. Het eerste was dat de grootste technologiebedrijven, zoals Amazon en Facebook,in de loop van dit beursjaar een ongezond groot gewicht gekregen hebben in de beursindexen. Dit jaar alleen waren er zowat 200 IPO’s op de Amerikaanse beurs, waarvan 80 procent verlieslatende bedrijven waren. Toch stegen hun aandelenkoersen gemiddeld met 27 procent op hun eerste beursdag. Dat is erg eind jaren negentig.

Als we beurswaarde berekenen op de eerste beursdag en die vergelijken met de laatste private kapitaalronde voor de beursgang, die zowel bij DoorDash als Airbnb nog eerder dit jaar plaatsvonden, dan zien we bizarre toestanden. DoorDash kreeg meteen een marktkapitalisatie van bijna 60 miljard dollar opgeplakt op Wall Street. Dat is bijna het viervoud van de waarde die het bedrijf bij de private kapitaalronde van juni had, amper een half jaar geleden. Bij Airbnb gaat het nog harder. Op basis van de kapitaalronde in april was Airbnb 18 miljard dollar waard. Na afloop van de eerste beursdag bedroeg de beurswaarde ruim 86 miljard dollar.

Het vooruitzicht van werkzame vaccins lijkt wel een gigantische impact te hebben op de waarde van die bedrijven. Nochtans is een maaltijdbezorger als DoorDash vooral gebaat bij een zo lang mogelijke aanwezigheid van het virus in de samenleving. Airbnb, dat van toerisme leeft, heeft dan weer zo snel mogelijk een normalisering van de economie nodig. Doen investeerders aan risicospreiding door beide te kopen, en zo beide scenario’s af te dekken?

De waarheid is dat ze springen op alles wat naar de beurs komt. Het is een schoolvoorbeeld van de angst om de boot te missen. Beheerders willen niet dat hun return achterblijft op die van collega’s, en moeten wel mee op de kar van de beursgangen springen. Zo maken ze de koerssprongen alleen maar groter. Weg is de discipline om met aankooplimieten te werken, of om zich te houden aan de waardebepalingen van analisten. En de niet-beheerders die stukken kunnen bemachtigen, doen dat puur uit hebzucht, omwille van het snelle geldgewin.

Het is een signaal dat afkoeling gewenst is op Wall Street, in het bijzonder op de technologiebeurs Nasdaq. Hoever staan wij van die realiteit af in Europa of in België? Trends wijdde net een coverartikel aan bedrijven die van de beurs weg willen, terwijl een aantal duizenden kilometers verder de ondernemingen elkaar vertrappelen om een eigen plekje onder de beurszon te versieren. Geen van beide is de ideale wereld.

Centrale banken zijn van plan de rente nog heel lang laag te houden, ook als de inflatie weer aantrekt, ook als de economie volledig normaliseert. Spaarders die hun centen op een spaarboekje of in obligaties parkeren, worden zo nog meer gestraft en ertoe aangezet dat geld te investeren in andere activa, zoals vastgoed, kunst, oldtimers,… maar ook aandelen. De kans is zeer reëel dat het uiterst soepele monetaire beleid gigantische zeepbellen blaast in heel wat activaklassen, waaronder aandelen.