Stille fortuinen: de familie Beauduin en haar zakenbelangen
De familie Beauduin is veel meer dan een West-Vlaamse textielmachinemaker en een verankeraar van Barco. De wortels reiken tot diep in de negentiende eeuw, tot bij de Haspengouwse suikerbietentelers. “Onze geschiedenis gaat zes generaties terug. Toch ben ik veel meer een ondernemer van de eerste generatie dan een familienazaat”, zegt de Vlaamse captain of industry Charles Beauduin.
Charles Beauduin staat synoniem voor West-Vlaams ondernemerschap. Vandewiele uit Marke werd de wereldwijde marktleider in textielmachines voor tapijtproductie. En als hoofdaandeelhouder zet hij al enkele jaren de bakens uit bij het beursgenoteerde Barco uit Kortrijk. Toch liggen de wortels van de familie Beauduin in Haspegouw. In de tweede helft van de negentiende eeuw was de familie één van de drie oprichters van Tiense Suikerraffinaderij.
De stamboom van de familie gaat vijf generaties terug. Overgrootvader Lucien Beauduin was begin vorige eeuw gedelegeerd bestuurder van Tiense Suiker.
CHARLES BEAUDUIN. “Ik spreek liever over zes generaties. In de stamboom ontbreekt nog de oom van Lucien, Victor Beauduin (1845-1904). Hij was burgemeester van Tienen en één van de drie oprichters van Tiense Suikerrraffinaderij. Zowel naar Victor als naar Lucien Beauduin is een straat genoemd in Tienen. Beiden hebben het zeer goed gedaan. Ook Lucien was politiek actief, als senator en burgemeester van Lubbeek.”
De verkoop van Tiense Suiker in 1989 aan het Duitse Südzucker legde de basis voor het huidige fortuin van de familie Beauduin.
BEAUDUIN. “Veel heeft die verkoop onze familie niet opgeleverd. We waren een onbeduidende minderheidsaandeelhouder. En zoals in elk typisch katholiek gezin in die tijd, waren er heel veel kinderen. Uiteindelijk bleef er niet veel over na de verdeling van de opbrengst over al die familiale aandeelhouders. Ik voel me daarom veel meer een ondernemer van de eerste generatie dan een familienazaat. Ook mijn vader is na de verkoop aan Südzucker ondernemer geworden. Ook hij was in het familiebedrijf gestapt, als exportverantwoordelijke van de technologie van Tiense Suiker. Op zijn 52ste heeft hij een bedrijf opgericht.”
Uw vader startte met Vigan uit Nijvel. Dat bedrijf zit nog altijd in uw portefeuille.
BEAUDUIN. “Vigan staat een beetje apart van onze andere activiteiten. Het ontwerpt, bouwt en installeert laad- en losinstallaties voor zeeschepen in havens. Dat is bijna altijd maatwerk, want geen twee havenkaaien zijn gelijk in de wereld. Vigan bouwt vooral gigantische stofzuigers waarmee granen uit een schip worden gezogen of in het schip worden gebracht. Dat lossen en laden van reusachtige zeeschepen kan tot vijf dagen duren. De ladingen komen overeen met een 42 kilometer lange rij van vrachtwagens. Vigan verwierf grote faam met die installaties, die nog altijd in Nijvel worden bedacht. Onze systemen vind je overal, wereldwijd, van Amerika tot Azië.”
U stapte meteen in de textielsector via de overname van een producent van industriële naaimachines in Schaarbeek.
BEAUDUIN. “Die overname was als het ware noodgedwongen. Ik had jarenlang in de Verenigde Staten gewerkt. Terug in Vlaanderen wou niemand mij aanwerven. Ik had zogezegd te veel diploma’s, ik was overgekwalificeerd. Ik zou niet lang blijven bij de ondernemingen waar ik solliciteerde. Mijn vader heeft me dan zeer sterk aangemoedigd om een eigen onderneming te beginnen. De merknamen van het bedrijf in Schaarbeek waren Titan en Baratto. Titan betekent tapijt in het Chinees. Baratt betekent goedkoop in het Arabisch. Bij de overname was dat een heel klein bedrijf, met wat lokale verkoop. Maar het draaide heel goed. Met de winsten konden we later nieuwe overnames financieren.”
‘Vandewiele is in zijn niches het nummer één of twee in zowel Amerika, Europa, als China. Niet veel bedrijven kunnen dat zeggen’
Eind 1993 volgde de grote stap met de overname van het West-Vlaamse Vandewiele.
BEAUDUIN. “Met het bedrijf in Schaarbeek sleutelden we aan de robotisering van afwerkingsmachines voor de tapijtproductie. De makers van die tapijtweefmachines hadden het moeilijk. Zo kwamen we in contact met de familie Van de Wiele. Ik heb vervolgens nog tien jaar samen met Jan Van de Wiele (75) de firma geleid.”
De groep Vandewiele is het wereldwijde nummer één of twee in zijn niches in textiel. Met achttien merknamen bent u actief in onder meer China, Duitsland, Frankrijk, India, Italië, Scandinavië en het Verenigd Koninkrijk.
BEAUDUIN. “De wereld is ons dorp. We zijn het nummer één of twee in zowel Amerika, Europa, als China. Niet veel bedrijven kunnen dat zeggen. Begin jaren negentig haalde het bedrijf de helft van zijn omzet in een straal van 20 kilometer. In die periode beleefde de tapijtenindustrie in West-Vlaanderen haar glorietijd. Als je vandaag wil overleven als machinebouwer, moet je wel wereldwijd actief zijn. Je moet zowel machines verkopen als diensten leveren. Ook technologisch zijn er cruciale veranderingen: elektronica en software worden steeds belangrijker. Dat vergt zware investeringen.”
Jaarlijks steekt Vandewiele een tiende van de omzet in onderzoek en ontwikkeling. In het jaarverslag staat: ‘Innovatie blijft de drijfveer voor onze ondernemingen.’
BEAUDUIN. “Dertig jaar geleden had een textielmachine één elektrische motor. In onze jongste machines steken tot 12.000 servomotoren per machine. Het toont hoe de technologie veranderd is. Vroeger stuurde één motor alles. Vandaag heb je allemaal onafhankelijke motoren, die elektronisch verbonden zijn.”
In 2014 kocht u een eerste belang in Barco. Vandaag bent u de hoofdaandeelhouder en de co-CEO van de beursgenoteerde elektronicagroep, met een belang van 22 procent.
BEAUDUIN. “Barco is onze buur. Van hieruit kun je Vandewiele zien, en omgekeerd. Barco was wat op de dool. De investeringsholding Gimv is bij mij gekomen met de vraag of ik haar belang in Barco wou overnemen. Op die manier zou ik bijdragen aan de Vlaamse verankering en de verdere groei van Barco. Dat heb ik dan ook gedaan. Ik ben nu ook tijdelijk co-CEO (samen met An Steegen, nvdr). Barco heeft nog enkele uitdagingen die om een oplossing vragen.”
Begin december vorig jaar kocht u 2 miljoen aandelen in de beursgenoteerde vastgoedgroep Atenor, of een belang van 4,6 procent.
BEAUDUIN. “Atenor is een kleine investering. Het is een pure financiële belegging. Vastgoed is niet echt een investeringspijler van de familie.”
De familie Beauduin investeert voor de zeer lange termijn. Bovendien keerde de consoliderende holding NV Vandewiele sinds minstens 2009 nooit dividenden uit.
BEAUDUIN. “Ik heb geen dividenden nodig. Ik wil investeren en de ondernemingen doen groeien. Dat heb ik altijd zo gedaan.”
‘Als je vandaag wil overleven als machinebouwer, moet je wel wereldwijd actief zijn’
Bij de nieuwe generatie komt uw zoon Thomas steeds meer in beeld.
BEAUDUIN. “Hij is lid van het directiecomité van Vandewiele, als hoofd technologie en productie. Hij leidde voordien ons filiaal in Italië, Savio. Dat bedrijf had problemen, en Thomas heeft die goed opgelost. Wordt hij later CEO? Dat is nog geen uitgemaakte zaak. Thomas had voordien bovendien elders gewerkt. Dat is ook een vereiste, wil je als familielid aan de slag. Het trekt op niet veel als je binnenkomt als ‘zoon van de baas’. Je moet onderaan op de ladder beginnen. Bovendien moeten de kinderen een functie hebben waarmee ze kunnen bijdragen tot de groei van het bedrijf.”
Uw drie andere zonen zijn niet actief in de groep.
BEAUDUIN. “Ze moeten hun eigen pad volgen en kiezen wat ze willen doen. Misschien krijgen ze een rol als bestuurder. Ik heb het grote voordeel dat ik mijn business nog tot in de details ken. Ik weet waar elke schroef staat. Voor iemand van buitenaf is dat heel moeilijk. Het komt er dus vooral op aan dat mijn zonen de familiale bedrijven goed leren kennen. We bezoeken geregeld de fabrieken en onze nieuwe producten op beurzen. Je kunt slechts een hart hebben voor een onderneming als je ze kent.”
Vandewiele zou kunnen worden verkocht?
BEAUDUIN. “Ik ga dat niet doen. In West-Vlaanderen hechten mensen veel belang aan werken voor het lokale familiebedrijf. Ze koesteren een diepe verankering met de eigen streek. Dat is belangrijk voor onze werknemers, en ook voor mij. We hebben een sociale verantwoordelijkheid. Dat is de nood aan een vaste hand, zodat de ondernemingen en de werknemers verder kunnen groeien.”
Verschillende Vlaamse families timmerden de voorbije decennia, over de generaties heen, aan grote investeringsportefeuilles. Zo laten ze onze economie bloeien en groeien. Trends brengt maandelijks een belangrijke Vlaamse investeringsfamilie in kaart.
De stille fortuinen van Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier