CEO Eddy Duquenne over de toekomst van Kinepolis: ‘We gaan geen roulette spelen’

De bioscoopgroep Kinepolis heeft de pandemie achter zich gelaten, stelt CEO Eddy Duquenne. Dat het aantal bezoekers achterblijft, baart hem nauwelijks zorgen. De toekomst van Kinepolis oogt rooskleurig, onder meer door het stijgingspotentieel van de omzet per bezoeker en het vastgoedpotentieel.

Terwijl veel bioscoopgroepen nog altijd hun diepe financiële covidwonden likken, zal Kinepolis volgende maand solide jaarresultaten voor 2023 presenteren. “De pandemie is niet voorbij voor de cinemasector en voor Hollywood, maar wel voor ons”, zegt Duquenne. “Vergeleken met 2019 telden we vorig jaar bijna 80 procent van het aantal bezoekers, en toch realiseerden we meer omzet, een beter resultaat, en een betere cashpositie en schuldgraad.” Kinepolis ontving in 2019 40,3 miljoen bezoekers, tegen 29,3 miljoen in 2022. Of de groep op vergelijkbare basis ooit nog het aantal bezoekers van 2019 kan evenaren, is niet zeker. Maar dat is ook minder belangrijk dan wordt gedacht, volgens Duquenne.

Waarom?

EDDY DUQUENNE. “Vergelijk het met Louis Vuitton met zijn dure handtassen. Niemand kijkt naar het aantal dat het verkoopt, wel naar de omzet die ze opleveren. Iedereen baseert zich altijd maar op het aantal bezoekers, terwijl wij in omzet een groeibedrijf zijn. Dat is al vijftien jaar zo. We maken meer omzet per bezoeker, en we moeten die trend pushen. Waarom? We zijn de cheapest night out. Een klant consumeert bij ons 15 à 20 euro. Niemand gaat zich elders drie uur vermaken voor 15 à 20 euro. Maar wij moeten misschien nadenken om 30 à 40 euro omzet te maken per klant. Niet door gewoon onze prijzen op te slaan, maar door nog meer beleving te bieden.

“Wij polsen onze klanten permanent naar hun tevredenheid en daaruit blijkt dat de bereidheid om te betalen voor meer beleving en emotie hoger is dan voor content. De Tomorrowlands en de Rock Werchters van deze wereld illustreren dat. Het zal niet gebeuren, maar stel dat het aantal bezoekers met de helft daalt, maar dat ze wel 30 à 40 euro spenderen, dan leidt dat tot een beter businessmodel voor ons. Een van onze grootste kostenposten is ons vastgoed, dat we maar een beperkt deel van de dag benutten maar zeer waardevol is. Onze sites zijn zeer goed gelegen. Wel, we zouden een deel ervan kunnen converteren van monopurpose naar multipurpose. Dat kan technisch, en het is niet zo’n zware investering. Zo zouden we ons rendement per vierkante meter verhogen.”

Wat verstaat u onder multipurpose?

DUQUENNE. “Onze gebouwen zijn zo geconcipieerd dat die schuine betonnen vloeren geen deel uitmaken van de dragende structuur. Dus als je die eruit haalt, heb je een vlakke vloer. En dan kun je daar andere dingen doen.”

Zoals?

DUQUENNE. “Oh, we kunnen daar kantoren van maken, of retail of iets in de hotellerie. Een bowling? Ik betwijfel of zoiets de bioscoopervaring verrijkt. We moeten bekijken waarnaar vraag is, en wat vergunningstechnisch kan. Op sommige locaties kunnen we alleen retail doen, op andere kunnen we ook gaan voor residentieel vastgoed. Maar ons vastgoed heeft dus onderliggend een zeer belangrijke waarde, die vandaag niet volledig tot uiting komt, omdat het te veel gelinkt wordt aan bioscoopexploitatie.”

Gelooft u dat de bezoekcijfers van voor covid nog zullen worden gehaald?

DUQUENNE. “Ik weet het echt niet. We zitten in de westerse wereld met een verouderende bevolking, terwijl jongeren meer uitgaan en dus ook meer naar de bioscoop gaan dan ouderen. Een tweede element dat een beetje tegenwerkt, is dat naarmate een populatie meer koopkracht krijgt, ze meer alternatieven heeft voor een avondje uit. Het zal hoe dan ook nog een tot twee jaar duren voor we daar zicht op hebben. De inspanningen van de studio’s waren nooit zo groot. Maar er zit tweeënhalf tot drie jaar tussen het groen licht voor een film en de verschijning ervan op onze schermen. Eind 2022 was er een flessenhals in capaciteit om films te editen, en vorig jaar was er de staking van de scenaristen. Dat maakt dat het wellicht 2025 of 2026 zal zijn vooraleer wij met het filmaanbod op het oude elan zitten.”

Wat die beleving betreft, waar denkt u aan?

DUQUENNE. “We hebben tijdens de pandemie ingezet op meer beleving voor klanten. Zo hebben we onlangs 21 zogenoemde ScreenX-zalen (waarbij het beeld wordt uitgebreid naar de wanden van de zaal, nvdr) aangekondigd, en ook een grote deal met IMAX (waardoor Kinepolis zes extra schermen met zeer hoge beeld- en geluidskwaliteit krijgt, nvdr). Al moet je in technologie niet altijd de eerste zijn. Soms moet je de kat uit de boom kijken. Ik denk dat veel grote warenhuizen ook wel leren dat zelfscanning niet helemaal het walhalla is.

“We onderzoeken ook welke beleving past bij welke film. Zo past 2D niet bij Avatar, of Barbie niet in bewegende zetels. We gaan dit jaar ook een aantal andere dingen testen, bijvoorbeeld om in de cosy seats iets aan te bieden om te eten en te drinken dat op een ander niveau zal staan. We leggen de laatste hand aan een aantal voedingconcepten. Ik ben daar heel enthousiast over. Het gaat er ook over hoe we die in de zaal krijgen, zonder andere mensen te storen. En het blijft fingerfood. We gaan geen steak friet eten in een cinemazaal. Het mag niet geuren, geen vlekken maken en geen lawaai maken.

“We hebben in Antwerpen al een systeem dat ons toelaat per zetel te communiceren, via een QR-code op de rug van de zetel, waarmee je met je telefoon een app kunt openen. Dat laat ons toe voor de eerste keer individueel met mensen te communiceren. Dat opent een nieuwe wereld van mogelijkheden. Welke? Dat is goed voor een volgend artikel, want ik zie je ogen al blinken. (lacht)”

Kinepolis heeft ook tijdens de pandemie mondjesmaat bioscopen overgenomen, en telt er nu 109. Wat zijn nu de plannen voor externe groei?

DUQUENNE. “Dat blijft opportuniteitsgedreven. Er zullen de komende twee jaar genoeg opportuniteiten zijn. Als ik naar de markt kijk, zie ik in Europa en de Verenigde Staten een paar grote spelers, maar daarnaast een erg gefragmenteerde markt met heel wat kleinere familiale groepen. Vaak hebben die niet geïnvesteerd in nieuwe innovatie omdat ze toch wilden verkopen. Velen zien intussen zwarte sneeuw en wachten op beterschap in 2024 om tegen een maximale waarde te kunnen verkopen. Maar er zal niet meer content zijn dan in 2023, door de staking van schrijvers en scenaristen vorig jaar. Ik zie vooral voor groepen van drie à vijf bioscopen minder plaats. Als je ziet wat op ons afkomt: GDPR, ESG, artificiële intelligentie om morgen intelligenter te programmeren en dingen aan te bieden. Ons metier wordt nog kapitaalintensiever en ingewikkelder. Je moet een zekere taille hebben. Maar dat is dus ons domein, kleinere of kleine aanvullende acquisities met verbeterpotentieel. Daarnaast zijn er de grote groepen, die tijdens covid in zware financiële problemen zijn geraakt. Maar we hebben nooit de ambitie gehad om zo’n AMC of Cineworld over te nemen. De meeste van die grote groepen hebben vaak ook een achterstand in investeringen in onderhoud. Wij zullen trouwens nooit alles inzetten. Wij spelen niet op de roulette met dit bedrijf. Maar een transformationele overname kan. Als morgen een once in a lifetime opportunity passeert…”

Zal er geld zijn voor zo’n opportuniteit?

DUQUENNE. “We krijgen veel telefoontjes van private equity. We worden benaderd door mensen die voorstellen om de savoir-faire van Kinepolis te koppelen aan hun kapitaalkracht. Ook de grote Londense en Amerikaanse bankiers komen langs. De laatste twee, drie jaar zijn we op de radar gekomen in de Verenigde Staten, omdat we in die industrie een trekker zijn. Het klinkt misschien een beetje pocherig, maar die internationale bankiers zeggen ons dat we een van de krachtigste spelers in de bioscoopsector zijn, en dé referentie zijn geworden. Ook in financiële performantie. Ik denk trouwens niet dat een andere speler in onze sector zijn resultaten van 2019 zal evenaren of overtreffen.”

Naar welke regio kijkt u?

DUQUENNE. “We hebben het liefst een macro-economisch stabiele omgeving, met een groeiende bevolking die ook het liefst wat jonger is, en een cultuur die we begrijpen. De pandemie heeft me geleerd om efficiënter te zijn. Voordien zat ik elke maand in Canada (waar Kinepolis in 2017 de groep Landmark met nu 37 bioscopen overnam, nvdr), nu drie à vier keer per jaar, met veel minder jetlags. Dat maakt plots dat bijvoorbeeld Nieuw-Zeeland of Australië, of andere delen van Noord-Amerika door de pandemie in onze beleving dichterbij zijn gekomen.”

Studio 100 is al lang actief in Australië.

DUQUENNE. “Ik sprak onlangs met Hans Bourlon (de co-CEO van Studio 100, nvdr). Hij zegt dat ze in Australië zeer goede ervaringen hebben inzake arbeidsethos.”

China kan u niet bekoren?

DUQUENNE. “Opnieuw, we gaan geen roulette spelen met Kinepolis. Geopolitiek leven we in een van de meest onzekere periodes van de voorbije decennia. We voelden al voor de pandemie minder voor China. Al ben ik niet zo negatief over China als veel anderen. Kijk naarde snelheid waarmee problemen daar worden opgelost, terwijl we in Europa geen problemen oplossen, maar ze alleen maar vergroten.”

Wordt aan u ook gevraagd of Kinepolis te koop staat?

DUQUENNE. “Ja, maar ik denk dat iedereen intussen wel weet dat wij niet te koop staan. We hebben nog te veel goesting en ambitie, ook onze referentieaandeelhouder (de familie Bert, nvdr). Maar we luisteren uiteraard naar iedereen die voorstelt om samen iets te doen. Dat moet ook. Mijn vader zei altijd ‘een vliegende kraai vangt meer dan een zittende’. Dus moet je vliegen.”

Kinepolis heeft onlangs heel wat eigen aandelen ingekocht, waardoor de familie opnieuw ruim 50 procent van de aandelen controleert.

DUQUENNE. “Dat kadert gewoon in een nieuw aandelenoptieprogramma voor de sleutelmedewerkers. We hebben dat al meermaals gedaan.”

Is dat ook omdat u de aandelenkoers ondergewaardeerd vindt? Die zit nog ver onder de pre-coronakoers van ruim 60 euro.

DUQUENNE. “Ik heb echt het gevoel dat ons bedrijf niet naar waarde wordt geschat. We walk the walk. Maar goed, wij managen het bedrijf, niet de koers. Het is aan de markt om uit te maken hoe ze die valoriseren. Markten en marktsentiment hangen van zoveel factoren af. Nu, ik heb nog geen enkel aandeel verkocht, integendeel.”

Het is vaak doemdenken geweest over bioscopen. Is de sector een kat met negen levens?

DUQUENNE. “We zijn in de publieke opinie telkens opnieuw gedoemd geweest om te verdwijnen, met de opkomst van de kleurentelevisie, de kabel, videotheken met VHS-cassettes, dvd’s, blu-ray enzovoort. We hebben het allemaal overleefd, zoals we nu ook Netflix overleven. Netflix is geen concurrent. Op Netflix wordt vooral naar series gekeken, minder naar films. Kijk, een film realiseert 55 procent van zijn omzet in een bioscoop. De rest is versnipperd over betaalde tv, gratis tv, premium video on demand… Die betalen allemaal een paar procenten voor hun content. Hoe ga je als studio je film monetiseren zonder de bioscopen? Hollywood heeft dat nu begrepen.”

Enkele jaren geleden overwoog Kinepolis zelf te investeren in content? Nu nog?

DUQUENNE. “Op termijn is het niet uit te sluiten dat een paar groepen zich samenzetten om een rol te spelen in productie, want wij weten wat de klant wil zien. Kinepolis zal dat niet alleen doen.”

Ligt bij Kinepolis ook het scenario van een beursexit op tafel, in navolging van bijvoorbeeld de textielgroep Sioen?

DUQUENNE. “Je spreekt met de CEO, niet met de referentieaandeelhouder. Al zou ik het allicht wel weten mocht dat het geval zijn. Het is niet direct aan de orde, want we voelen ons nog altijd goed op de beurs. Maar je moet dat permanent evalueren. Als zou blijken dat er geen interesse meer is in bedrijven van onze taille of in onze sector, en we ondergewaardeerd worden wanneer we extra kapitaal nodig hebben, zullen we dat grondig evalueren.”

U bent 61, maar al wel ruim zestien jaar CEO bij Kinepolis. Hoe lang gaat u nog door?

DUQUENNE. “Dat weet ik niet. Het blijft topsport, zo’n bedrijf leiden. Dus ik doe niet veel anders. Ik heb een paar goede vrienden, maar er zijn ook veel mensen voor wie ik geen tijd heb en die wel leuke vrienden zouden kunnen zijn. Het is wel nog altijd zeer leuk om CEO te zijn. Nu, hopelijk zegt mijn dokter niet dat ik volgend jaar moet stoppen. Dat is ook iets waar je niet immuun voor bent, natuurlijk. Maar de afhankelijkheid van dit bedrijf van een of een paar mensen is veel minder groot dan tien of vijftien jaar geleden. We hebben zeer getalenteerde mensen aan boord, en we gaan nog meer delegeren in voorbereiding van een transitie over hopelijk een paar jaar.”

Wat is de volgende stap voor u?

DUQUENNE. “Misschien schuif ik door richting de raad van bestuur. De referentieaandeelhouder kijkt daar zeker ook zo naar.”

Als uitvoerend voorzitter?

DUQUENNE. “Het zou een logische stap kunnen zijn, maar daar beslis ik niet over, maar de raad van bestuur. Of mijn vrouw, die misschien op een mooie dag zal zeggen dat het welletjes is geweest.”

Maar het is niet zo dat er al een kroonprins of -prinses in de coulissen klaar staat…

DUQUENNE. “Of mijn opvolger intern of extern zal zijn, zullen we wel zien als we zover zijn.

“We denken daarover na, maar ook niet te veel. We moeten er tijdig aan beginnen, maar ook niet te vroeg, want dan lopen we in elkaars weg. Overigens, als ik op vergaderingen van de internationale bioscoopfederaties kom, ben ik nog altijd een van de jongsten. Dit is een oudemannenindustrie. (lacht)”