CEO Eddy Duquenne over de groeikansen van Kinepolis: ‘Wij laten ons hoofd niet gek maken’

Kinepolis heeft tijdens de coronapandemie indruk gemaakt, ook bij grote private-equityspelers en banken in het buitenland. Dat kan extra munitie voor overnames opleveren, stelt CEO Eddy Duquenne. “Al zitten we niet te wachten om een megadeal te doen, wel om een goede deal te doen.”

De verplichte sluitingen van de bioscoopzalen tijdens de coronapandemie in 2020 en 2021 zijn vrijwel verteerd bij Kinepolis. Meer zelfs: anders dan menig grote concurrent is Kinepolis financieel solide uit de crisis gekomen. Daarmee heeft CEO Eddy Duquenne niet alleen goede punten gescoord in de sector, maar staat Kinepolis ook nadrukkelijker op de kaart van de grote private-equityspelers en banken. Dat zal nog goed van pas komen bij de volgende overnamedossiers.

Hoe gaat het met Kinepolis?

EDDY DUQUENNE. “Financieel zitten we comfortabel. We hebben weer een mooie cashgeneratie. Ik was onlangs in New York, waar een grootbankier benadrukte dat het opmerkelijk is hoe goed wij door de crisis zijn geraakt. De klantentevredenheid is heel hoog en in alle landen waar we actief zijn, wordt in onze shops meer geconsumeerd. De klant verwent zichzelf. Een bezoeker spendeert bij ons voor een ticket en een consumptie gemiddeld 15 à 20 euro. Daar besparen de meesten niet op. Onlangs bestelde ik een mocktail in een hotel in Parijs. Die kostte 14 euro. Ik heb me daar geen 2,5 uur mee geamuseerd zoals in een bioscoop (lacht). Alleen voor content zitten we nog in een herstelmodus. We dachten dat het niet op zou kunnen met het aanbod in 2022, maar dat is anders uitgedraaid. We zitten aan de helft van het aantal films van voor de pandemie.”

Hoe komt dat?

DUQUENNE. “Filmstudio’s hebben films opnieuw gepland, omdat ze te veel in elkaars slipstream zaten en dus hun potentieel niet ten volle konden benutten. Zo werd Top Gun vorig jaar uitgesteld omdat die film te veel in het zog van de nieuwste James Bond zat. Bovendien wordt Azië nog altijd geconfronteerd met coronarestricties, terwijl de Chinese markt voor Hollywood even belangrijk is als de Noord-Amerikaanse. Er was ook een tekort aan capaciteit bij de special-effectenstudio’s en de filmmonteurs. Daarnaast hadden de studio’s tijdens de pandemie volop de kaart van de streamingplatforms getrokken. Ze hebben ook getest met premium video on demand (waarmee nieuwe films tegen betaling thuis kunnen worden bekeken gelijktijdig met de bioscooprelease of zelfs zonder dat ze in de zalen komen, nvdr). We hebben daar nooit in geloofd en we hebben gelijk gekregen. Dat blijkt een doodgeboren kind te zijn.”

Maakten de grootaandeelhouders van Kinepolis, de familie Bert, zich grote zorgen?

DUQUENNE. “Die stelde zich tijdens de crisis op geen enkel moment vragen, noch bij de sector, noch bij het beleid van het management. Terwijl we, als we naar de concurrenten kijken, toch zien dat de aandeelhouders van de Britse groepen Cineworld en Vue vrijwel alles kwijt zijn, en er zullen er nog volgen. Ik verwacht dat een grote speler nog Chapter 11 (bescherming tegen schuldeisers, nvdr) zal aanvragen, en zelfs daarmee zullen we het laatste nog niet hebben gezien. Daar kunnen kansen voor ons uitkomen.”

De pandemie draait met andere woorden alsnog positief uit?

DUQUENNE. “We hebben twee jaar geen of amper ebitda gegenereerd en geen dividend kunnen uitkeren, en we hebben heel hard gewerkt om te houden wat we hadden. Mij zal je dus zeker niet horen zeggen dat ik blij ben dat we de pandemie hebben gehad. Maar zonder cynisch te willen klinken: mogelijk helpt het ons inderdaad om mooie prooien te vangen. Al gaan we een voorzichtige koers blijven varen. Sommige investeerders vragen of we Cineworld overnemen. Als wij financieel in spreidstand gaan, zouden we daar een groot stuk van kunnen kopen, en misschien zelfs alles. Maar dan verander je het risicoprofiel van dit bedrijf drastisch en dat willen we niet. In de meest onzekere tijden moet je voorzichtig blijven.”

De reputatie van Kinepolis is wel gegroeid in de Verenigde Staten?

DUQUENNE. (Knikt) “Lopen we meer in de kijker? Ja. Wij zijn door de allergrootste private-equitybedrijven gecontacteerd. Ik ga elk jaar naar een conferentie over content, media en data in New York. Die duurt anderhalve dag. Vroeger volgde ik die gewoon en was ik voor het overige vrij. Nu was ik daar een week, maar had ik amper een halve dag vrij, omdat ik bij de Citibanks, JP Morgans en Solomon Brothers van deze wereld uitgenodigd werd. Die volgen ons actief en kennen ons intussen heel goed. We zijn ondertussen ook de op vijf na grootste bioscoopgroep in Noord-Amerika. We spelen daar in een andere liga. In Vlaanderen mag dat niet, trots zijn, en ijdel zijn we niet, maar ik ben wel een beetje trots als ik in New York in zo’n hoofdkwartier binnenstap en verneem dat ze ons in het oog houden.

“Alleen mag trots niet leiden tot zelfgenoegzaamheid. Dat zijn ook kerels die er niet voor terugdeinzen om je te ondersteunen tot je schuldgraad drie keer hoger is. Als het dan fout loopt, zitten wij wel met de gebakken peren. We gaan ons hoofd dus niet gek laten maken. Wij worden vandaag trouw bediend door de vier Belgische grootbanken en voelen ons daar heel comfortabel bij. Zij gaan voorzichtig met ons om, en wij met hen.”

Werd u ginds ook gecontacteerd met het oog op een verkoop?

DUQUENNE. “Alles is te koop, maar ze weten dat wij niet zo snel zullen verkopen, en al zeker niet tegen de huidige waardering. Het ging er vooral over of wij iets samen zouden kunnen doen, waarbij zij hun kapitaalkracht aan onze knowhow kunnen koppelen. Die mensen komen niet af om met ons in Spanje twee bioscoopjes over te nemen, zoals we onlangs gedaan hebben. Die komen om onze groei een forse duw in de rug te geven en ons te financieren als we een grote overname doen.”

In 1999 kocht Kinepolis een belang van 30 procent in het Duitse CinemaxX. Die deal duwde Kinepolis bijna de afgrond in. Weegt het trauma van de overname van CinemaxX nog?

DUQUENNE. “Nee. Toen is de groep door alle rode lichten gereden. Wij rijden niet door rode lichten. Het klinkt misschien wat pretentieus, maar voor acquisities weten we echt wel wat we doen. Wij geven geen onnozele waarderingen. Wij denken heel goed na over waar we ons ontwikkelen. In de Verenigde Staten en Canada worden wij niet geconfronteerd met energieprijzen die twee à drie keer hoger zijn. Toen al waren wij bezorgd over de macro-economische toekomst van Europa. Dat was mee de motivatie om te kiezen voor een markt als Canada (waar Kinepolis in 2017 met Landmark het lokale nummer twee verwierf, nvdr). Maar daar was ook veel verbeterpotentieel, wat voor ons altijd een voorwaarde is.”

Waar zou Kinepolis hebben gestaan zonder pandemie?

DUQUENNE. “De groep was zeker groter geweest dan vandaag. Het scheelde veertien dagen voor een kleinere transactie. Ook een grote zouden we zeker hebben binnengehaald, maar we staan nog altijd in contact met de betrokkenen. Maar die once-in-a-lifetimedeal lag niet op tafel, nee. Dat zal misschien veeleer nu gebeuren. Al zitten we niet te wachten om een megadeal te doen, wel om een goede deal te doen.”

Hebt u die deal al geïdentificeerd?

DUQUENNE. (Ontwijkend) “Er zijn meerdere groepen die gekocht zijn door financiële investeerders die er niet hebben uitgehaald wat erin zat, of waar het zelfs achteruit is gegaan door onvoldoende aandacht.”

Hoe noordelijker, hoe stabieler de markt, stelt u. U kijkt voor overnames dus nu zeker naar Scandinavië?

DUQUENNE. “Scandinavië blijft ons interesseren, maar de markt is eigendom van een groep met een te hoge schuldenlast (AMC, dat marktleider Nordic Cinema Group verwierf in 2017, nvdr). Daar doe je dus nooit een zaakje, tenzij het gedwongen verkocht wordt. Zeker Denemarken is een mooie markt, maar ook Zwitserland, Oostenrijk en sommige gebieden van Duitsland, want Duitsland is een beetje overscreend. Ierland is leuk, terwijl Italië, Griekenland en alles wat daaromheen ligt, moeilijk blijft. Daar kijken we zelfs niet naar als we daarover gecontacteerd worden.”

Vanwaar komen de meeste telefoontjes?

DUQUENNE. “Toch wel uit de Verenigde Staten. Die markt is heel erg gefragmenteerd.”

Kinepolis verwierf onlangs de uitbating van twee bioscopen in Spanje, in Marbella en Barcelona.

DUQUENNE. “Er zit een hele generatie van kleine familiale bedrijven zonder opvolgers te wachten op een uitzonderlijk goed jaar of tot de markt herneemt, om te verkopen. Heel wat van onze concurrenten zijn financieel verzwakt, wat onze kansen vergroot om zulke bioscopen binnen te halen. We werken voort aan onze schuldafbouw en aan het herstel, en mikken op middelgrote transacties met veel verbeterpotentieel. Daarmee kun je een mooie geografische spreiding voort uitdiepen. Maar als iemand morgen afkomt met die once-in-a-lifetimekans, gaan we die zeker bekijken. Dat is ondernemen.

“Ook belangrijk is dat de familiale aandeelhouders meer geïnteresseerd zijn in waardecreatie dan in hun absolute positie als aandeelhouders. Vandaag hebben ze 46 procent en het management ongeveer 5 procent. Die gezamenlijke meerderheid is geen bewuste strategie, maar is eerder toevallig ontstaan door aandeleninkopen. We zitten hier om waarde te creëren. We zijn dus even goed gelukkig met 35 procent, als dat meer waarde creëert.”

Welke gevolgen had de pandemie intern?

DUQUENNE. “Tijdens de pandemie hebben we de oefening gemaakt om ons break-evenpunt nog maar eens drastisch naar beneden te halen. Daardoor kunnen we nu met 25 procent minder bezoekers dezelfde ebitda halen als in 2019, voor de pandemie. Bij de aankondiging van dat plan in september 2020 zeiden velen: voelt hij zich wel goed? (lacht) Het was een van de eerste keren dat ik lichaamstaal kon voelen tijdens een zoomcall. Maar het is gelukt. Dan zie je de sterkte van de organisatie. Die ideeën komen niet allemaal van Eddy.”

Hoe ging dat dan?

DUQUENNE. “Vooral door producten waarmee we meer omzet per bezoeker kunnen halen, maar ook door besparingen. Een voorbeeld: in de meeste bioscoopcomplexen stonden vijf servers. Eén minder betekent een pc minder, maar vooral ook een hoop softwarelicenties minder. Intussen zijn in Europa alle servers weg en draait dat in de cloud. De budgetperiode vind ik de meest opwindende tijd van het jaar. De ideeën die daaruit komen, maken mij altijd enthousiast.”

Ideeën als?

DUQUENNE. “Een ervan is een QR-code op de rug van de stoel voor je, waarmee we heel individueel interactief kunnen communiceren met onze bezoekers, bijvoorbeeld wanneer ze trailers zien in onze preshow (het blok van reclame en trailers voor de film start, nvdr). We gaan dat nu testen in Antwerpen. Dat opent een totaal nieuwe wereld, waarin je ver kunt gaan. Stel je voor dat je tijdens de film nog een glaasje of iets anders wilt, en dat gewoon wordt gebracht. Via de code kun je luxehapjes, een cocktail of een mocktail bestellen. En in business-to-business biedt die QR-code bijvoorbeeld de mogelijkheid om te stemmen of een poll te organiseren in de zaal.

“Er zijn ongetwijfeld veel zaken waar we nog niet aan gedacht hebben. Dat zal heel wat impact hebben, want misschien moeten we de rijen dan verbreden, zodat je er vlot tussen kunt lopen. Misschien moeten we ook besluiten dat zoiets enkel kan bij het begin van de film of de preshow, omdat mensen in België zich meteen storen aan gekraak van popcorn en andere geluiden. Dat verschilt sterk van land tot land. In Amerika lopen mensen voortdurend de zaal in en uit en roepen ze zelfs om een acteur of actrice aan te moedigen.”

Is Kinepolis nu helemaal lean & mean?

DUQUENNE. “Nee, omdat de technologische evolutie nog altijd nieuwe mogelijkheden biedt. We denken er bijvoorbeeld over na of wij onze capaciteit niet kunnen vergroten met zelfscankassa’s. Of dat je zoals bij McDonald’s binnenkomt en voor onze Megacandy’s (de snoepwinkeltjes van Kinepolis, nvdr) je bestelling doet op grote schermen. Op zich is dat geen besparing, maar het leidt er wel toe dat er meer wordt geconsumeerd.”

Tijdens de coronacrisis in 2020, toen studio’s als Warner en Disney plots beslisten films rechtstreeks op streamingplatformen te lanceren, lanceerde u het plan om zelf in content te investeren. Hoe staat het daarmee?

DUQUENNE. “Dat blijft overeind. Er zijn een paar initiatieven met grote groepen, maar die hebben momenteel andere katten te geselen. Wij weten wat onze klanten willen zien. We hebben heel veel data. Maar vandaag hebben wij onvoldoende content. Die blockbusters komen wel, maar voor middelgrote films kunnen we gaan samenzitten met de grote bioscoopgroepen. Zelf zijn we het nummer veertien in de wereld, voor de pandemie. Ik ken al die lui. We zouden kapitaal kunnen samenleggen en content laten ontwikkelen, om de programmering aan te vullen in een periode waarin er even niets is. Dat hoeft niet zo kapitaalintensief te zijn. Het is ook niet onze ambitie om James Bond-films te maken.”

U hebt een deal met Netflix om een aantal van hun producties te vertonen. Loopt dat goed?

DUQUENNE. “We hebben een akkoord gemaakt, juist voor de pandemie, en we werken succesvol samen. Maar dat is een ander financieel model, niet het model waarbij je als bioscoop eerst twee of drie maanden exclusiviteit hebt. Minder exclusiviteit heeft niet dezelfde waarde voor ons en wordt dus ook anders vergoed. Maar Netflix is een kans, geen concurrent. Netflix is wel een concurrent voor lineaire televisie, zeker nu een 65 inch-scherm slechts 1.200 euro kost en je dus in heel degelijke omstandigheden thuis naar iets kunt kijken. Als je naar een bioscoop komt, verwacht je meer beleving. De bereidheid om daarvoor te betalen, is veel groter. In die zin vind ik een Netflix eerder een zegen.”

De periode dat een film exclusief in de bioscoop draait, is door de jaren heen korter geworden. Vroeger was die drie maanden. En nu?

DUQUENNE. “Bij sommige studio’s 45 dagen, bij andere 70. Een gevolg van het verkorten van die periode is dat er steeds meer content bij is gekomen. Dertig jaar geleden programmeerde een groep als Kinepolis 150 films per jaar. Voor de pandemie zaten we aan meer dan 400 films. Dat allemaal gecommuniceerd krijgen, maakt ons het leven moeilijker. Daar denken wij nu over na. Misschien moeten we minder programmeren, en op die kleinere selectie harder communiceren. Zoals de mediacampagne rond de Vlaamse hitfilm Zillion. Die heeft haar werk wel gedaan.”