Carl Van Hool, de serie-investeerder van de familie: een durfkapitalist voor de technologie van de toekomst

Carl Van Hool liet zich in 1999 uitkopen uit het familiale voertuigenconcern. Daarop volgde een rist aan investeringen in technologische en innovatieve bedrijven, van de massaproductie van satellieten, over videogames voor kinderen met spraakproblemen, tot software voor het beheer van juridische documenten.

Achteraf bekeken is de ondergang van het voertuigenconcern Van Hool misschien wel op 29 april 1999 begonnen. Toen namen Carl Van Hool en zijn oom Alfons ontslag als bestuurders bij zowel de nv Van Hool als de overkoepelende holding nv Immoroc. Het ontslag was een aderlating. De tweedegeneratietelg Alfons was decennialang de spilfiguur bij Van Hool geweest. Zijn neef Carl, een zoon van de vroeg gestorven Leon Van Hool, was een van de vijf beloftevolle derdegeneratietelgen. Vier van die vijf zetelden in het directiecomité en zeiden in 1999 het familiebedrijf vaarwel. Enkel de latere CEO Filip Van Hool bleef in het bedrijf, tot aan het faillissement dit voorjaar.

Het voertuigenconcern verloor niet alleen talent bij de cruciale wissel van de tweede naar de derde generatie. De uitkoop zou jarenlang als een molensteen rond de nek van het familiebedrijf blijven hangen. In het boekjaar 1999-2000 maakten de bankschulden van de spilholding Immoroc een sprong naar 86 miljoen euro, tegenover nog 12 miljoen euro in het boekjaar 1998-1999. In het boekjaar 2006 bedroegen de bankschulden nog altijd een stevige 89 miljoen euro.

Lees verder onder afbeelding

Niets wereldschokkends

Nadat hij zijn diploma als burgerlijk ingenieur had gehaald, was Carl Van Hool in het familiebedrijf gestart als adjunct-directeur van het studiebureau. Daarmee trad hij in de voetsporen van zijn vader, die tot zijn overlijden hoofd van de studiedienst was geweest. Carls baas was zijn oom en tweedegeneratietelg Leopold Van Hool (1937-2019). Het was zijn eerste baan. “Het was allemaal nieuw, hij moest nog veel leren”, herinnert een familielid zich. “In de jaren tot de uitkoop realiseerde Carl geen wereldschokkende zaken.”

Carl verloor niet enkel zijn vader op jonge leeftijd, ook zijn jongere broer Paul overleed al in de jaren negentig. Volgens een ingewijde speelden die vroege overlijdens geen rol bij de beslissing om uit Van Hool te stappen. Carl Van Hool timmerde aan een totaal andere carrière buiten het familiebedrijf. Na zijn vertrek nam hij geen operationele functies meer waar. Toch is de burgerlijk ingenieur meer dan ooit actief in het Vlaamse en Belgische industriële weefsel.

Het liefst doet hij dat in de luwte. “Het spijt ons om dit te vernemen”, reageerde Carl Van Hool via e-mail op de vraag van Trends om een portret te maken van zijn activiteiten. “Na overleg binnen onze familie verkiezen wij, om redenen van discretie, geen informatie mede te delen over zakelijke activiteiten.”

Technologie van de toekomst

Als investeerder heeft hij indirect belangen in tientallen bedrijven, vooral gericht op de professionele markt en met doorgaans heel technische activiteiten. Bovendien zijn het hoofdzakelijk investeringen in eigen land. Waar ergens in Vlaanderen of Wallonië aan de technologie van de toekomst wordt gesleuteld, is vaak durfkapitaal van de ingenieur aanwezig. Niet zelden gaat het om spin-offs van de KU Leuven, imec of de VUB. Carl Van Hool neemt bijna altijd een minderheidsbelang in die bedrijven, samen met andere Vlaamse investeerders. Door de jaren bouwde hij op die manier een imposant netwerk uit, waartoe onder meer André Oosterlinck, een sleutelfiguur van de KU Leuven, Martine Reynaers, Trends Manager van het Jaar 2003, Françoise Santens, een telg van de voormalige Oost-Vlaamse textielfamilie, en Antoon De Proft, voorzitter van de raad van bestuur van imec en CEO van Septentrio, behoren.

Septentrio, initieel een spin-off van imec, is een typevoorbeeld van de hoogtechnologische investeringen van Carl Van Hool. Het Leuvense bedrijf ontwikkelt en produceert satellietnavigatie-ontvangers, die onder meer worden gebruikt voor landmetingen en geautomatiseerde regeltechnieken voor voertuigen. Septentrio is een langetermijninvestering, want ze dateert al van 2002. Samen met dochters van Alfons van Hool en verspreid over vier familiale holdings gaat het om een belang van ruim een vijfde in Septentrio. De Leuvense hoogtechnologische onderneming draaide in het boekjaar 2023 een bedrijfswinst van 14 miljoen euro op een omzet van 45 miljoen euro.

Jonge ruimtevaartbelofte

Niet alle investeringen in de ruimtevaart zijn winstgevend. Carl Van Hool pompt geld in bedrijven die hun technologie nog volop aan het ontwikkelen zijn, zonder dat er garantie op succes is. Via de bv Belaero is hij, samen met onder meer Françoise Santens, een belangrijke aandeelhouder van Aerospacelab. Die jonge Waalse ruimtevaartbelofte bouwt een megafabriek nabij Charleroi, waar vanaf eind 2026 jaarlijks tot 500 satellieten van 150 kilo tot één ton van de band moeten rollen. De satellieten van Aerospacelab gaan mee met de grote satellieten van Space X. Aerospacelab heeft al een tiental satellieten in een baan rond de aarde cirkelen, waarvan het merendeel in de buik van het satellietenbedrijf van Elon Musk. De vennootschap Aerospacelab is nog altijd zwaar verlieslatend en boekte aan het einde van het boekjaar 2023 een overgedragen verlies van 29 miljoen euro. Het bedrijf haalde nog geen omzet.

Een ander innovatief bedrijf is de bv Say It Labs. Die spin-off van imec en de VUB werkt aan technologie die kinderen met spraakproblemen ondersteunt. Zij kunnen met de videogames van Say It Labs thuis oefenen, zonder dat een permanente begeleiding nodig is. Het bedrijf werd in februari 2019 opgericht door Erich Reiter en Lukas Latacz. In juni dat jaar werd Carl Van Hool aandeelhouder en bestuurder via de bv Dagda Ventures. “Het kennismakingsgesprek zou een halfuurtje duren. Maar we hebben een hele namiddag gepraat in zijn mooie huis in Koningshooikt”, herinnert CEO Erich Reiter zich. “Carl is een ongelooflijk aangename man. Heel toegankelijk. Hij is niet zomaar een afstandelijke investeerder, een vertegenwoordiger van een fonds. Nee, hij blijft ons aanmoedigen, zonder een rigide, strakke benadering. Hij zet mee de algemene strategische lijnen uit.”

Dagda Ventures is een vennootschap van Carl Van Hool en de familie De Keyser uit het Pajottenland. Erwin en zijn zus Inge De Keyser maakten fortuin in de sector van de drukinkten. Sinds de verkoop van het belangrijkste bedrijf diversifiëren ze hun vermogen via de nv Next Invest, dat in het boekjaar 2022 een balanstotaal van ruim 70 miljoen euro had. Die holding investeert ook in meer aardse zaken, zoals het kaasbedrijf Schoeps, een specialist in geraspte kazen, en een zwaar verlieslatende brouwerij in Heule, met het biermerk Martha.

De banden met de familie De Keyser uit Galmaarden zijn hecht. Erwin en Carl zijn al jaren bestuurder en aandeelhouder bij nv Allegro Investment Fund. Met nicht Isabelle Van Hool en de schoonbroer Yves Vanden Avenne, een telg van de West-Vlaamse landbouw- en voedingsgroep, ontmoet Carl Van Hool nog meer vertrouwde aandeelhouders bij dat investeringsfonds uit Heverlee. Andere opmerkelijke investeerders bij Allegro Investment Fund zijn Martine Reynaers, Philip Vandervoort, voormalig topman van Proximus, en de Brusselse beursgenoteerde holding Compagnie du Bois Sauvage.

Fors uitgedund

Toch toont het parcours van de Allegro Investment Fund de limieten van het investeringsmodel van Carl Van Hool. Hij werd er bestuurder in het najaar van 2005 en heeft een belang van bijna 9 procent. Het fonds investeerde de voorbije twintig jaar in diverse – hoofdzakelijk hoogtechnologische en innovatieve – ondernemingen. Dat liep ook enkele keren slecht af. In het boekjaar 2015 bedroeg het overgedragen verlies 11 miljoen euro.

Een van de failliete bedrijven, waarin Carl Van Hool via zijn eigen holding nv Vehtec ook nog eens bijkomend eigen geld stak, was de nv SBAE Industries in Sleidinge. De onderneming droomde van de productie van algen, voor toepassingen in onder meer cosmetica, waterzuivering, hernieuwbare energie, voedingssupplementen en biodiesel op basis van microalgen. Het experiment eindigde op een faillissement.

De voorbije jaren werd de portefeuille fors uitgedund. Vandaag bezit Allegro Investment Fund nog vijf belangen met meer dan 10 procent van de aandelen, allemaal bedrijven in de buurt van Leuven, en met hoogtechnologische activiteiten. Vorige zomer verdween nog de nv Knowliah uit Boortmeerbeek. Die maakt software voor documentenbeheer voor advocaten en rechtszaken. Het werd overgenomen door het Duitse STP Informationstechnologie in Karlsruhe. De aandeelhouders van Allegro Investment Fund kregen via de verkopen de voorbije jaren ruim 7 miljoen euro terug, via diverse kapitaalverminderingen. De aandeelhouders staken echter ruim 16 miljoen euro in het fonds.

Lees ook: