Caeleste maakt beeldsensoren op maat: ‘Investeerders houden meer van geld dan van technologie’

In een wat anoniem kantoorgebouw in het centrum van Mechelen huist een kleine wereldspeler, waarvan het werk overal opduikt, tot in de ruimte. Caeleste maakt zich geen zorgen over zijn kleine niches. Er zijn genoeg bedrijven die zotte vragen hebben.

Caeleste draait met zijn 35 medewerkers een meer dan degelijke omzet van 8 miljoen euro. Maar het Mechelse bedrijf blijft een kleine ontwikkelaar van beeldsensoren, naast de traditionele chips voor computers een andere belangrijke categorie in de halfgeleiders. Sony, Samsung, STMelectronics en andere multinationals hebben duizenden ontwikkelaars in dienst, om geavanceerde beeldsensoren te bedenken en te produceren. Op papier strijdt Caeleste dus met ongelijke wapens, maar het bewijst dat zelfs kleine kmo’s internationaal kunnen excelleren. Het gaat erom de juiste niches uit te kiezen.

Op de markt van de geavanceerde beeldsensoren kun je met een hecht team heel ver geraken, zeggen Geert De Peuter en Bart Dierickx, respectievelijk de CEO en de CTO van Caeleste. Het gebouw wordt deels ingenomen door een lab om de beeldsensoren te testen, met antistatische vloerbekleding, een kleine cleanroom en machines die extreme temperatuurschommelingen simuleren. “Enkel testen met radioactieve straling doen we hier niet”, zegt Dierickx.

Hij haalt zijn smartphone boven en wijst naar de camera. “De beeldsensoren die het licht digitaal capteren, zijn juweeltjes. Maar het is een massaproduct”, legt hij uit. “Er worden er miljarden van gemaakt. Wij focussen op maatwerk voor individuele bedrijven. Een standaardbeeldsensor moet altijd wel ergens compromissen sluiten. Veel klanten willen hun lot niet verbinden aan een component die een concurrent ook gewoon van het schap kan halen. Onze klanten zijn op zoek naar beeldsensoren die volledig aan hun eisen voldoen, en vaak ook de limieten van de technologie opzoeken. We vergelijken het vaak met het ontwerpen van een formule 1-auto. Daar telt elk detail om de wedstrijd te kunnen winnen, en het laatste wat je wilt, is dat je concurrent met dezelfde auto kan rijden.”

Zware eisen

De vergelijking met racebolides betekent niet dat Caeleste focust op de snelste beeldsensoren. Het probeert de meest uiteenlopende aspecten te optimaliseren. “Beeldsensoren kunnen het hele spectrum aan elektromagnetische straling capteren, niet alleen licht”, zegt Geert De Peuter. “Maar daarvoor moet je het ontwerp aanpassen. Zo heb je voor het nemen van digitale röntgenfoto’s een beeldsensor van pakweg 20 op 20 centimeter nodig. Dat is vijfhonderd keer groter dan 99 procent van alle halfgeleiders die nu geproduceerd worden. Het vergt een heel speciaal ontwerp om die chip zo groot te krijgen. In de ruimtevaart werken we voor zowat alle grote spelers, en ook daar gelden zware eisen. De chips moeten bestand zijn tegen enorm veel straling en enorme temperatuurschommelingen. Onze klanten dwingen ons voortdurend de platgetreden paden te verlaten en de limieten van de technologie op te zoeken.”

“We leveren bijvoorbeeld een chip aan Paradromics”, gaat De Peuter verder. “Dat werkt aan een implantaat dat kleine naalden in hersenen steekt om neurale signalen te detecteren. Dat is een concurrent voor Neuralink van Elon Musk. We hebben absoluut niet het gevoel dat we gevangen zitten in te kleine niches omdat we in de regel slechts één keer een ontwerp verkopen. Overal ter wereld zijn bedrijven op zoek naar een partner zoals wij, om hun een technologische voorsprong te geven. Dat zijn bovendien altijd langetermijnrelaties. We werken voor de meest uiteenlopende sectoren, maar we werken niet mee aan projecten voor militaire toepassingen. Dat is een belangrijk ethisch principe.”

Sinds zijn oprichting (zie Opgericht bij een maansverduistering) mikt Caeleste op internationale klanten. “We hebben één Belgische klant”, zegt Dierickx.

Geen fabriek

Caeleste produceert zelf geen halfgeleiders, maar dat is geen probleem, verzekert De Peuter. “Onze ontwerpen sturen we naar gespecialiseerde foundry’s. Het duurt gemiddeld vijf maanden om de wafers (een blad met halfgeleiders, nvdr) te maken. Dan kunnen we hier beginnen met testen en bijsturen. Het gaat hoe dan ook om heel kleine volumes, die de producenten er gemakkelijk bij kunnen nemen. De eigenlijke productie voor de eindklant is meestal evenmin een probleem. We hebben een goede relatie met onze productiepartners. Onze bestellingen zijn misschien klein, maar we nemen een pioniersrol in. We zijn voor hen nuttig om zaken uit te testen die later in het standaardaanbod van de halfgeleiderproducenten komen. We gebruiken wel mature technologie. Op het gebied van miniaturisatie zitten we enkele generaties achter op de meest geavanceerde halfgeleiders, die vooral ontworpen worden voor geheugenchips en processoren voor computers of smartphones.”

Caeleste hoeft niet zwaar te investeren in productiefaciliteiten, maar wel in mensen en in onderzoek en ontwikkeling, terwijl het een relatief beperkte omzet heeft. “Snel groeien is niet het doel, wel een gezond en ambitieus ingenieursbedrijf zijn”, zeggen Dierickx en De Peuter. “Het bedrijf wordt ook nog altijd gecontroleerd door de oprichters en enkele sterkhouders, en we hebben een gezonde rendabiliteit. Vanaf het begin hielden we vast aan onze onafhankelijkheid. We hebben geen durfkapitaalfonds gezocht om het bedrijf te ondersteunen, net omdat we ons op dat maatwerk wilden richten. Een durfkapitaalfonds had ons direct naar beeldsensoren voor smartphones geduwd, maar dat is een rode oceaan met extreem veel concurrentie en flinterdunne marges. Bovendien leidt de instap van zo’n investeerder vaak tot een snelle verkoop. Ze houden meer van geld dan van de technologie.

“Het gevolg van die keuze is natuurlijk dat wij tevreden moeten zijn met een groei van 10 à 20 procent. Maar zo lopen we onszelf niet voorbij. Het is een bewuste keuze om een stabiele langetermijnpartner te zijn voor onze klanten. Onze groei hangt wel af van het vinden van voldoende topingenieurs. We hebben permanent vacatures openstaan.”