Het zal tot 2020-2025 duren voordat de brandstofcel op waterstof massaal wordt gebruikt in personenwagens. Maar de opslag van waterstof biedt wel een pak economische mogelijkheden.
Dat bleek op een werkvergadering van Fuel Cell Europe, de Europese belangenorganisatie van de brandstofcelindustrie. Omdat het elektriciteitsnet steeds in evenwicht moet zijn, is het zeer belangrijk de productie zeer goed af te stemmen op het verbruik.
Dat is niet makkelijk, omdat bijvoorbeeld ‘s winters tot vijf keer meer stroom wordt gebruikt dan op een zomerdag. Maar zelfs in de loop van een dag kan het verbruik of de productie enorm fluctueren. Precies daar kan waterstof op inspelen, door bijvoorbeeld windenergie op te slaan als waterstof, en wanneer nodig opnieuw om te zetten in elektriciteit. Het Franse bedrijf McPhy gebruikt magnesium en grafiet om een composietmateriaal te maken van waterstof, waardoor het energieverlies bij die omzettingen wordt beperkt, en de opslag van waterstof veiliger gebeurt en aanzienlijk kan worden uitgebreid. “Daardoor kunnen bijvoorbeeld ook kmo’s hun opgewekte hernieuwbare energie opslaan. Voor mobiele oplossingen is het nog iets te vroeg, omdat daarvoor de waterstofcilinders een pak lichter moeten worden”, meent Adamo Screnci, vice president business development van McPhy.
De bestaande alternatieven – waterbekkens voor stroomproductie, geperste lucht of op termijn de batterijen van elektrische voertuigen – verbruiken veel meer plaats en hebben bovendien een beperkte capaciteit. Waterstof daarentegen zou in grote tanks in zoutlagen in vooral Noord-Duitsland en Noord-Polen kunnen worden opgeborgen, al meent Screnci dat dit met hun technologie eigenlijk overbodig is, omdat die flexibeler is en overal kan gebeuren. “CCS (het opvangen en opslaan van CO2) is in elk geval geen concurrentiële technologie”, meent Hubert Landinger, projectmanager van het studiebureau Ludwig-Bölkow-Systemtechnik. Bij CCS is er een eenmalige opslag van CO2, waarna de gebruikte ruimte – uitgeputte mijn- of gasvelden – eigenlijk verder onbruikbaar is. Dat is volgens andere experts onvoldoende voor een niet-gesubsidieerde businesscase. Het opslaan en opnieuw vrijgeven van waterstof en elektriciteit daarentegen kan dat wel zijn.
LUH
