‘Bpost kampt met identiteitscrisis’

Het pleidooi om de dagelijkse postbedeling op te offeren is niet eens zo’n uitzonderlijk voorstel. Dat zegt Trends-redacteur Roeland Byl.

Tot begin dit jaar leek het alsof bpost de omschakeling van postbedrijf naar pakjesbedrijf goed verteerde. Dat gaf het aandeel een gouden aura van betrouwbaarheid mee. Maar die tijd is voorbij.

Twee basisfactoren hebben de efficiëntieslag die het postbedrijf het voorbije decennium voerde mee ondersteund: de ineenstorting van de brievenpost verliep in ons land trager dan elders, terwijl de vakbonden en de directie – met dank aan de leeftijdspiramide- de sociale vrede wisten te bewaren.

Die twee fundamenten van het succes staan op de helling. In vijf jaar is het postvolume teruggelopen met nagenoeg 20 procent. Nu dat tempo versnelt, volstaan de leeftijdscurve en de automatisering niet langer om investeerders een gunstig perspectief te bieden. En bijgevolg staat ook het pact tussen de vakbonden en de directie stilaan op losse schroeven.

Het is daarom logisch dat bpost aan zijn formule wil sleutelen. En het zou ook logisch zijn dat de Belgische overheid – de belangrijkste aandeelhouder van bpost, de marktregulator én de subsidiegever – die wijzigende marktomstandigheden meeneemt in de nieuwe beheersovereenkomst met het postbedrijf.

Het pleidooi van CEO Koen Van Gerven om de dagelijkse postbedeling op te offeren is niet eens zo’n uitzonderlijk voorstel. Ook buitenlandse postbedrijven overwegen het, of hebben het al ingevoerd als antwoord op de dalende postvolumes.

Je kunt kritisch zijn over de overheidsdotatie die bpost krijgt om overal te lande de dagelijkse postbedeling te verzekeren, maar de zakelijke logica om de bedelingsfrequentie te versoepelen is zonneklaar.

Paradoxaal genoeg gaat dat gepaard met een toenemende competitie in de pakjesdivisie om binnen de 24 uur een pakket af te leveren. Met dank aan e-commerce groeit die pakjesmarkt snel. Helaas zijn de marges er lager en is de concurrentie er groot.