Belgische technologie van Bloomlife monitort zwangere Amerikanen

De Belgische start-up Bloomlife krijgt toelating om ­partnerships aan te gaan met Amerikaanse ziekenhuizen om hoogrisicozwangerschappen op afstand te monitoren. Het betekent een ambitieuze ommezwaai van een consumentenbedrijf naar een medische specialist.

Weinig Belgische ondernemers kunnen er prat op gaan investeerders te hebben zoals Richard Branson, de oprichter van Virgin, of Marc Benioff, de oprichter van Salesforce. Weinig Belgen hebben daar bovenop de toelating gekregen van de FDA, de Amerikaanse gezondheidsautoriteit, om een product op de markt te brengen in de Verenigde Staten. Julien Penders, de oprichter van Bloomlife, en zijn partner Eric Dy behoren tot dat selectje clubje Belgen, ook al liep het niet van een leien dakje voor ze zover waren.

In 2015 ontwikkelde Julien Penders een tool om zwangere vrouwen vanop afstand te monitoren. Zijn oplossing meet en bewaakt een reeks zwangerschapsparameters. Volgens de ondernemer is de markt alleen al in de Verenigde Staten gigantisch: een kwart van de Amerikaanse zwangerschappen wordt als risicovol beschouwd door onder andere een hoge bloeddruk en chronische diabetes. Daarom vestigde hij zich daar, weliswaar met nog altijd één voet stevig in België. Van de 22 mensen die Bloomlife in dienst heeft, werken er 15, onder andere het team voor onderzoek en ontwikkeling, in Luik en Genk. Een van de eerste investeerders van de start-up was trouwens het Luikse investeringsfonds Noshaq.

Aanvankelijk werd de weeënmonitor, Belli genaamd, op de markt gebracht op huurbasis: vrouwen konden het toestel voor enkele tientallen euro’s per maand huren tijdens de laatste weken van hun zwangerschap, buiten elke medische of ziekenhuisinfrastructuur om, gewoon voor hun gemoedsrust. Maar in die tijd hield het apparaat geen rekening met parameters zoals bijvoorbeeld de hartslag. In de loop der jaren werd het systeem verder ontwikkeld, maar het bleef een niet-medisch product, gericht op relatief welgestelde vrouwen die zich het konden veroorloven. Alles werkte goed voor Bloomlife, dat verschillende prijzen won voor zijn oplossing en elke week ongeveer duizend nieuwe klanten kreeg. Vorig jaar claimde het bedrijf een jaaromzet van ongeveer een miljoen dollar, lang niet slecht.

Totaal nieuw model

Maar Julien Penders en zijn teams hadden vanaf het begin een grotere ambitie: “Het doel is altijd geweest om een standaard te worden in de prenataliteit”, benadrukt hij. “We wilden een product ontwikkelen dat in de medische wereld gebruikt kon worden om zwangerschappen thuis te monitoren. Maar dat was in eerste instantie niet mogelijk. Niet omdat het systeem het niet toeliet, maar omdat er aan veel criteria moet worden voldaan, die voor een kleine start-up moeilijk te realiseren zijn. Om nog maar te zwijgen over de budgetten die ermee gemoeid zijn.”

Door eerst de consumentenmarkt aan te spreken, kon Bloomlife zijn systeem testen en een aantal parameters valideren, ook al konden de gegevens niet worden doorgegeven aan artsen.

In 2020 besloot het opstartteam, ongetwijfeld gestimuleerd door de hernieuwde belangstelling voor afstandsmonitoring op het hoogtepunt van de covid-periode, om het project een stap verder te brengen en een medisch bedrijf te worden. Het behaalde een ISO-certificering en introduceerde een aantal interessante nieuwe functies voor ziekenhuizen. Bloomlife kan bijvoorbeeld andere meetapparatuur, zoals bloeddruk- en glucosemonitoren, toevoegen aan zijn ecosysteem. Het doel is onnodige ziekenhuisbezoeken voor aanstaande moeders te verminderen en de monitoring van zwangerschapsparameters te verbeteren. Maar door zijn nieuwe positionering zou het systeem ook voorgeschreven kunnen worden door artsen, en zou een terugbetaling door de verzekering mogelijk worden. De recente goedkeuring van de FDA maakt het mogelijk die stap te doen, maar dat zal niet van vandaag op morgen gebeuren.

Het apparaat blijft hetzelfde, maar het bedrijfsmodel verandert radicaal. Bloomlife moet de ziekenhuizen overtuigen en zijn systeem moet geïntegreerd worden in de medische dossiers van patiënten. Wanneer een arts besluit dat een zwangerschap gecontroleerd moet worden, kan hij of zij het Bloomlife MFM-Pro-apparaat voorschrijven. Het wordt bij de aanstaande moeder thuis afgeleverd en daar geconfigureerd. Alles informatie-uitwisseling vindt dan plaats tussen haar en de arts. Het ziekenhuis factureert en is verantwoordelijk voor de terugbetaling.

Dat is een heel ander model dan huren voor ongeveer 30 dollar per maand. En omdat het nu om een medisch apparaat gaat, veranderen de prijzen aanzienlijk… en is de winstgevendheid van Bloomlife in theorie veel hoger. Julien Penders geeft dat ook toe: “De terugbetaling voor zwangerschapskosten in de Verenigde Staten varieert tussen 4.000 en 6.000 dollar. Wij vragen ongeveer de helft daarvan. Maar daarvoor krijgen de vrouwen ook veel meer waarde dan vroeger. Er is een integratie in de processen van de arts en het ziekenhuis, veel meer functionaliteiten, enzovoort.”

Andere uitdagingen

Door een business-to-businessbedrijf te worden en zich niet langer op de consumenten te richten, heeft de start-up een groot probleem aangepakt: het gebrek aan terugkerende klanten. Na een zwangerschap stopten vrouwen die het apparaat niet meer nodig hadden met huren tot een eventuele volgende zwangerschap. De strijd om patiënten te vinden was dus groot. In de ziekenhuizen zou het anders moeten zijn: de patiëntenstroom is regelmatig en blijvend. De naam van de patiënt verandert, maar het aantal gebruikte apparaten is vrij constant.

Feit blijft dat niet alles van een leien dakje is gegaan. Hoewel de overgang van b2c naar b2b op papier heel wat voordelen biedt, brengt het ook grote aanpassingen met zich. Ten eerste besloot Bloomlife af te stappen van de directe benadering van consumenten en de bijbehorende inkomsten. Ten tweede is er een impact op de marketingteams: in plaats van te adverteren op Facebook, sociale netwerken en b2c, moeten ze kijken naar andere kanalen, zoals medische conferenties en bijeenkomsten van professionals. Maar als we Julien Penders mogen geloven, gaat alles goed: Bloomlife heeft al de eerste ziekenhuizen gecontracteerd en verwacht, ondanks de stopzetting van zijn consumentenactiviteiten, een hogere omzet in 2024 dan in 2023. Zodra het bedrijf goed ingeburgerd is op de Amerikaanse markt, is het van plan uit te breiden naar Europa.