‘Ondernemers vergeten hun persoonlijke financiën te regelen’: interview met Ann Vandingenen (The Money Mom) en Axelle Moortgat (NOX Energy)

Twintiger Axelle Moortgat heeft met haar bedrijf NOX Energy nog maar net 1 miljoen dollar opgehaald, maar ze is in haar hoofd al bezig met de volgende kapitaalrondes. Haar moeder, Ann Vandingenen, helpt ondernemers – inclusief haar eigen dochter – goede financiële beslissingen te nemen in hun privéleven. “Maar ik heb ook geleerd van hoe mijn dochter in het leven staat.”

“‘Maak eens een spreadsheet’, zei mijn mama toen ik een vastgoedinvestering wilde doen”, vertelt Axelle Moortgat. “Ja, natuurlijk”, reageert Ann Vandingenen meteen. “Je moet toch weten wat je eigen inbreng is, hoeveel de renovatie gaat kosten, hoeveel van je lening je elke maand kunt terugbetalen aan de bank en hoeveel die investering kan opbrengen? Daar komt zoveel bij kijken dat je die oefening niet gewoon in je hoofd kunt maken, want dan vergeet je gegarandeerd dingen. We hebben even gepuzzeld met die spreadsheet en dat maakte het beslissingsproces veel gemakkelijker.”

We zitten aan tafel in de gezellige woonkamer van een hoekhuis in het centrum van Antwerpen, met een prachtige houten vloer. Het huis staat nog in de stellingen en de werklui zijn volop bezig aan de buitenkant. Het is de woonplaats van Axelle Moortgat, maar ook de hoofdzetel van haar onderneming, NOX Energy, die oplossingen in huis heeft om ons elektriciteitsnet in balans te houden. “2024 was echt een zot jaar voor mij, waarin heel veel is gebeurd. Zot, maar superleuk. Ik weet niet of ik daar ooit nog overga”, stelt Axelle Moortgat.

Jullie hebben als Belgische start-up meteen mogen deelnemen aan het programma Entrepreneurs Roundtable Accelerator (ERA) in New York. Hoe hebben jullie dat geklaard?

AXELLE MOORTGAT. “Ik ben als student-ondernemer naar New York geweest op een trip georganiseerd door Academics for Companies (AFC), een organisatie die de academische en de bedrijfswereld dichter bij elkaar wil brengen. We hebben die accelerator bezocht en ik heb een Belg gesproken die in dat programma heeft gezeten. Ik wilde dat gewoon supergraag doen. Toen ik tijdens mijn zoektocht naar medeoprichters voor NOX Energy mensen interviewde, vroeg ik telkens of ze het erg zouden vinden om naar New York te verhuizen. Louis (Clermont, de COO van NOX Energy, nvdr) antwoordde meteen: ‘Nee, dat is ook mijn droom.’ We hebben toen gezegd: laat ons samenwerken en we hebben alles gegeven om die droom waar te maken. En het is ons gelukt.”

De allereerste pitch in New York liep niet vlot.

MOORTGAT. “Een van de managing partners van ERA had een boontje voor ons, omdat we de jongsten waren. We waren nog niet eens alle drie afgestudeerd, want Martin is tussendoor nog naar huis gevlogen om zijn thesis te verdedigen. Die managing partner pushte ons hard. We waren nog maar één week in New York en hij kwam binnen tijdens een teammeeting: ‘Binnen de drie uur gaan jullie pitchen voor investeerders.’ Die presentatie is niet goed gegaan, maar aan het einde van het programma ging dat pitchen gelukkig al veel beter. Je moet heel veel voor een publiek staan om je verhaal te vertellen, zodat het de normaalste zaak van de wereld wordt. Dan overwin je automatisch je angst of je stress.”

Heeft u tips voor een goede pitch gekregen in New York?

MOORTGAT. “Je krijgt wel handvatten. Je eerste zin moet alles omvatten, maar mag niet te lang zijn. Aan het einde moet je een teaser meegeven, over waar je naartoe wilt. Maar je moet vooral heel veel pitches geven. Wij hebben 500 à 550 VC’s gecontacteerd (venture capitalists of durfkapitalisten zijn de eerste externe investeerders in een bedrijf, nvdr). Met ongeveer 250 van hen heb ik een ontmoeting gehad via een videocall. Na verloop van tijd weet je wel welke vragen ze gaan stellen en voel je aan welke antwoorden goed landen en welke niet.”

U heeft NOX Energy samen met twee andere mensen opgericht. Hoe hebt u elkaar gevonden?

MOORTGAT. “Ik heb Louis Clermont, de COO, leren kennen via het Y Combinator Co-Founder Matching Platform. Dat is een soort Tinder voor ondernemers. Hij is een Brusselaar, maar studeerde toen in Londen aan Bayes Business School. Wij zijn eerst beginnen te praten en daarna beginnen samen te werken. Op een bepaald moment heb ik tegen Louis gezegd: ‘We hebben nog een CTO nodig, want dat technische aspect wil ik er niet bijnemen.’ We hebben mensen geïnterviewd voor die rol en via LinkedIn zijn we uitgekomen bij Martin Michaux, die toen computerwetenschappen, met een specialisatie in kunstmatige intelligentie, studeerde aan TU Delft. Martin is ook een Belg, afkomstig van Luik.”

Grappig dat een burgerlijk ingenieur computerwetenschappen zoals u het technische liever uitbesteedt.

MOORTGAT. “Sorry, maar ik ben veel liever bezig met de financiën en de business. Misschien had handelsingenieur me meer gelegen, maar ik ben wel blij dat ik computerwetenschappen heb gestudeerd. Daardoor heb ik de achtergrond om dit allemaal te doen. Ik snap waarover Martin het heeft als hij praat.”

ANN VANDINGENEN. “Het is een belangrijke troef die je hebt. Je begrijpt wat onder de motorkap van NOX Energy gebeurt. Ik vind absoluut dat je de juiste studiekeuze hebt gemaakt.”

Hoe hebben moeder en dochter hun studiekeuzes gemaakt?

VANDINGENEN. “Door eliminatie. Handelsingenieur was een studie die heel breed ging en waarmee alle poorten openbleven. Ik ben wel tevreden met mijn keuze. Toen mijn kinderen hun keuze moesten maken en ik hun opties zag, dacht ik weer: ik zou opnieuw handelsingenieur studeren als ik nu zou moeten kiezen.”

MOORTGAT. “Ik wilde van kindsbeen af uitvinder of astronaut worden. De beste voorbereiding voor een astronaut is de combinatie van een opleiding burgerlijk ingenieur-polytechniek en een opleiding tot F-16-piloot aan de Koninklijke Militaire School (KMS). Ik was gebuisd op het onderdeel Nederlands en mocht niet aan de opleiding beginnen. Dan heb ik maar beslist burgerlijk ingenieur aan de KU Leuven te doen. Dan kon ik later altijd nog F-16-piloot bijstuderen. Ik ben in de ondernemerswereld terechtgekomen. En nu denk ik: misschien zal ik nog wel eens in de ruimte raken, maar dan niet meer via het leger. Ik kan altijd nog een ruimtevaartondernemer worden, hè” (lacht).

Even het Belgische SpaceX oprichten.

MOORTGAT. “Voilà.”

Aan ambitie geen gebrek. In de krant De Tijd zei u: “Ik wil de eerste unicorn met een vrouwelijke CEO worden.” Een unicorn is 1 miljard dollar waard. NOX Energy heeft nog maar net 1 miljoen dollar opgehaald. Wat zijn de volgende stappen?

MOORTGAT. “Een contract afsluiten met een grote producent van warmtepompen is de eerstvolgende stap. Als jij dan een warmtepomp van dat merk laat installeren, zal er in de app om die warmtepomp te bedienen een knop staan met de vraag: ‘Wil je extra inkomen?’ En dan kom je bij onze dienstverlening uit. Ik kan nog geen namen noemen, maar we zitten er dicht bij. Eenmaal we een contract hebben, kunnen we een nieuwe kapitaalronde doen.”

Er zijn nog andere spelers op die markt. Zij zetten vooral thuisbatterijen in om het net te balanceren. Vanwaar die focus op warmtepompen?

MOORTGAT. “Omdat daar nog niemand mee bezig was. Wij krijgen een signaal van Elia of een energieleverancier als er te veel elektriciteit op het net is. De vraag is dan alstublieft zoveel megawatt meer elektriciteit te consumeren. Wij pikken dat signaal op en splitsen het op door die warmtepomp zoveel extra kilowatt te laten verbruiken en een andere 1 kilowatt. Wij krijgen daar dan een vergoeding voor, die we grotendeels doorgeven naar de particulieren met een warmtepomp. Iedereen met een warmtepomp die verbonden is met het internet, kan lid worden van ons netwerk en zijn elektriciteitsfactuur een beetje drukken.

“Om black-outs te vermijden houden de netbeheerders veilingen. Spelers met een licentie kunnen tijdens zo’n veiling bieden om bepaalde volumes stroom te kopen of te verkopen. Op termijn willen we zelf zo’n licentie halen, maar momenteel werken we via derde partijen met een licentie. We willen ook uitbreiden naar andere activa, zoals elektrische wagens en thuisbatterijen, en onze eerste proefprojecten met zonnepanelen zijn al gaande.”

Heeft het u geholpen als ondernemer dat uw ouders ondernemers zijn?

MOORTGAT. “Ja, het was gemakkelijker om de stap te zetten. Ik heb niet anders gezien thuis. Ik heb vrienden die zeggen: ‘Wat je verdient met je bedrijf, is van jou.’ Ik weet wel beter. Dat geld zit in het bedrijf en je moet het dan nog van je bedrijf naar jou krijgen via de uitkering van een loon of dividenden. Hoe dat allemaal werkt, heb ik als kind al meegekregen. Een eigen bedrijf starten na mijn studie was veel gemakkelijker omdat ik weet hoe die boekhouding werkt. Ik was al tijdens mijn studie ondernemer en werkte twee dagen per week als freelancer voor start-ups en scale-ups.”

VANDINGENEN. “Wij hadden al een boekhouder. Dat soort contacten zijn sneller gelegd, omdat wij al een netwerk als ondernemers hebben. We weten welke vragen je moet stellen. De drempel om te beginnen ondernemen, was voor Axelle lager dan voor kinderen van wie de ouders geen ondernemer zijn.”

U bent vrij onlangs met The Money Mom gestart.

VANDINGENEN. “Ongeveer tweeënhalf jaar geleden verkochten mijn echtgenoot, Tomas Moortgat, en ik ons bedrijf Avento aan de IT-reus Cegeka. Wat nu? dacht ik toen. Ik ben beginnen te zoeken naar wat ik nog wilde doen. Ik wilde een legacy, iets met een impact nalaten. Dat niet iedereen van thuis uit dezelfde basis van financiële geletterdheid meekrijgt, triggerde mijn onrechtvaardigheidsgevoel.

“Wij hebben altijd heel open met onze kinderen over geld gepraat. Mijn ouders, ook ondernemers, hebben mij ook zo opgevoed. Omdat je het zelf zo gekend hebt, denk je dat het overal zo is. Ouders zeggen wel vaker: dat is niks voor kinderen. Hoe komt dat? Geld is in onze samenleving een symbool van status en succes. Er speelt de angst dat de kinderen onbedoeld details over de financiële situatie met de buitenwereld zullen delen. Maar het is bijvoorbeeld ook moeilijk binnen het gezin toe te geven als het financieel wat minder goed gaat, want ouders willen hun kinderen beschermen tegen zorgen. Geld blijft voor velen een privézaak, iets waar ze liever niet openlijk over spreken.

“Het is mij beginnen te dagen door gesprekken met andere vrouwen en door erover te lezen dat het niet zo vanzelfsprekend is dat geldzaken zo openlijk besproken worden tussen ouders en kinderen. In september 2024 heb ik The Money Mom opgezet om daar iets aan te doen. Ik wil dit jaar tweeduizend mensen bereiken. Ik wil hun leven in zekere zin veranderen door ze een goede financiële basis mee te geven. Enerzijds bied ik via bedrijven workshops, financiële uitdagingen en lunches aan en anderzijds bied ik ook een-op-een begeleiding aan voor ondernemende vrouwen. Via een traject van tien weken probeer ik die vrouwen op het juiste spoor te zetten. Heel vaak zijn ze wel veel bezig met de financiën van hun bedrijf, maar vinden ze niet meer de tijd om hun persoonlijke financiën goed te regelen. Budgetteren of geld beheren kun je leren. Als je een goed systeem hebt, wordt alles gemakkelijk en helder. Die boodschap wil ik in de wereld zetten.”

U bent ook met financiële psychologie bezig?

VANDINGENEN. “Ja. Het is heel belangrijk dat de mindset juist zit. We krijgen in onze opvoeding bepaalde overtuigingen mee, die ons soms verhinderen om op een gezonde manier met geld om te gaan. Ik heb er mezelf ook op betrapt. Na de exit uit ons bedrijf kwamen meer middelen vrij om te genieten van het leven. Het was voor mij heel moeilijk om te zeggen: nu pakken we een stukje van dat geld en gaan we ons meer luxe permitteren. Mijn ouders waren zelfstandigen, net als wij. Het ging altijd om werken, werken, werken, en sparen voor later. Nooit aan je spaargeld raken, want dat is voor later. In de Verenigde Staten heb ik een studie over money mindset gevolgd en dat probeer ik nu in mijn eigen leven mee te nemen en door te geven.”

Gedragspatronen worden wel vaker van ouders naar kinderen doorgegeven. Heeft u dezelfde zuinigheid aan uw kinderen doorgegeven?

VANDINGENEN. “Ik denk dat ik op dat gebied meer van mijn dochter heb geleerd dan zij van mij. Zij heeft er gemakkelijker vertrouwen in dat het wel goed komt. Zij doet die investering, wetend dat haar rekening dichter naar nul gaat, maar ze doet dat gewoon en heeft er vertrouwen in dat het goed komt. Zo ben ik niet opgevoed. Ik heb altijd geleerd dat er een grote buffer op je rekening moet blijven staan.”

MOORTGAT. “Mama heeft ons wel altijd leren vergelijken. Is het de moeite waard zoveel geld te geven aan iets wat je wilt kopen? Of kun je evengoed een goedkoper merk kopen, bijvoorbeeld? Dat labeltje van die merkkledij voegt geen waarde toe. Denk goed na waar die euro naartoe gaat. Dat wel.”

VANDINGENEN. “Ik denk dat onze kinderen in de lagere school bij de eersten van hun klas met een bankkaart waren. Zodra het kon. Ze kregen zakgeld en dat mochten ze zelf beheren. Wij hebben ze vrij snel verantwoordelijkheid gegeven. We hebben ook elk jaar een verre reis van drie weken gemaakt met de kinderen. We hebben die reizen altijd zelf gepland en samengesteld. Zo hebben onze kinderen geleerd hoe je heel goedkoop en basic kunt reizen en logeren. Je kunt een kant-en-klaar pakket kopen, maar dat kost handenvol geld. Het kostte ons veel tijd en energie om al die reizen uit te stippelen, maar het was de enige manier om elk jaar zo’n reis te kunnen doen.”

Op 18 februari verschijnt bij uitgeverij Lannoo het boek Vrouwen willen meer dan een roze creditcard. Het wil vrouwen bewuster maken van de financiële gevolgen van hun keuzes op het gebied van studie, carrière, relaties, sparen en beleggen.​

Lees ook: