Neen, de crisis op de Europese financiële markten is nog (lang) niet achter de rug. De barrières voor de euro ten aanzien van de andere munten – op de eerste plaats de (Amerikaanse) dollar – sneuvelen één na één. Het positieve effect van het met veel poeha aangekondigde noodplan van 750 miljard euro om de Europese eenheidsmunt te redden, was immers snel voorbij. We zijn er nochtans van overtuigd dat de Europese beleidsverantwoordelijken dachten dat ze na vorig weekend de speculanten buitenspel hadden gezet. Maar het herstel van de euro was dus een fenomeen van één dag, eigenlijk zelfs maar van een aantal uren. Want vorige week maandag (op 10 mei) al verloor de euro meer dan de helft van de winst tegenover de Amerikaanse munt (aanvankelijk 4 cent, tot 1,31 dollar voor 1 euro). Op dag twee was zelfs al zowat alle winst in rook opgegaan. En eind vorige week dook de euro dan onder de psychologische grens van 1,25 dollar voor 1 euro. Dat volstond om de crisissfeer helemaal terug te brengen.
Hoe is het mogelijk dat een allesomvattend plan, dat gespijsd zal worden met een bom geld, toch niet voor de nodige rust op de financiële markten zorgt? Om te beginnen door de fouten die vooraf werden gemaakt. Het zoeken naar een oplossing voor de problemen rond Griekenland heeft veel te lang geduurd. Door een gebrek aan het nodige instrumentarium, maar ook door een gebrek aan eensgezindheid, aan een eenheid van visie op hoe een dergelijke situatie moet worden aangepakt. In de week na de aankondiging van het plan bleek nog maar eens op welk vlak het vooral schort: op dat van de communicatie. Hoe kan je speculatie tegengaan of ontmoedigen als je voortdurend zelf de speculanten aanmoedigt door te zeggen dat je twijfelt over de slaagkansen van het plan, als je zelf met de regelmaat van een klok aangeeft hoe moeilijk de toestand wel is? Dan wordt het gezegde ‘wie wind zaait, zal storm oogsten’ echt wel van toepassing.
Twijfel, wantrouwen, onzekerheid… zijn allemaal begrippen die de financiële markten kunnen missen als kiespijn. En dan hebben we het zowel over de valuta-, obligatie- als aandelenmarkten. Want ook die laatste volgen nu de perikelen rond de euro op de voet. En dus was er op maandag 10 mei één fantastische beursdag, met de grootste dagklim van het afgelopen jaar. Maar één zwaluw maakt de lente niet, ook niet op de beursvloer. De stijging kwam meteen tot stilstand en eind vorige week hernamen de beurzen de dalende tendens die ze al sinds eind april volgden. Dat was op het moment dat de euro onder 1,25 dollar dook en er opnieuw twijfels over het noodplan werden geuit.
We denken niet dat het nu zo gemakkelijk zal zijn om het wantrouwen en de ongerustheid weg te werken. In ieder geval is het feit dat we moeten besparen en eerder dan verwacht de buikriem aanhalen geen goed nieuws voor het economische herstel in Europa. De begrotingstekorten zijn te groot om ze pijnloos en zonder impact op de groei af te bouwen. Vandaag vraagt men zich af of een aantal (Zuid-)Europese landen hun schulden wel zal kunnen terugbetalen. Morgen kan er ongerustheid zijn over het verzanden van het Europese economische herstel, misschien zelfs de vrees voor een double dip. De Europese beleidsverantwoordelijken zullen dus moeten zoeken naar een manier om sneller de begrotingstekorten af te bouwen zonder het prille economische herstel te fnuiken. We moeten toegeven dat dit dansen op een slap koord wordt.
We verwachten dan ook niet dat de (tussentijdse) correctie op de aandelenmarkten snel voorbij zal zijn. Onze vorige bijdrage droeg de titel De correctie is ingezet. Deze week kunnen we bevestigen dat de correctie zich doorzet. Hopelijk heeft u onze aanbeveling om een stuk van uw aandelenportefeuille te verkopen, opgevolgd. De financiële aandelen hebben het bijzonder moeilijk, maar ook de cyclische waarden staan sterk onder druk.
De voorbije maanden en jaren hebben we tot vervelens toe aangeraden om een stuk van uw (roerende) vermogen in goud te beleggen, om het te beschermen tegen mogelijke risico’s die ons sinds het uitbreken van de economische en financiële crisis kunnen treffen. Een val van de euro was misschien niet het meest verwachte risico, maar de goudprijs in euro bereikt dag na dag wel een nieuw record en het gele metaal biedt op die manier wel degelijk bescherming tegen turbulente tijden op de financiële markten. Goudposities zouden we stevig vasthouden. Ze zullen de volgende jaren nog van pas komen!
DE AUTEUR IS DIRECTEUR STRATEGIE.
Danny Reweghs
Hoe kan je nu speculatie tegengaan of ontmoedigen als je voortdurend zelf de speculanten aanmoedigt door te zeggen dat je twijfelt?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier