Wie moderniseert eindelijk eens de belastingen?

Fiscaal Europa staat in rep en roer. Verliezen van dochterbedrijven in andere lidstaten mag je fiscaal aftrekken van de winsten van het moederbedrijf. Dat besluit de advocaat-generaal van het Europees Hof van Justitie in zijn advies over het dossier-Marks & Spencer. Hij maakt slechts één voorbehoud om dubbele compensatie te vermijden: de binnenlandse verrekening is alleen toegestaan als in het buitenland geen evenredig belastingvoordeel kan worden verkregen.

Op het eerste gezicht dreigt ons land aan deze maatregel te ontsnappen. België kent namelijk geen fiscale consolidatie. Samen met Griekenland zijn wij de enige lidstaat die nog krampachtig vasthoudt aan de resultatenrekening van elke vennootschap afzonderlijk om de bijdrage van het bedrijf aan de schatkist te berekenen. Maar die praktijk past niet langer in de huidige globalisering. Bedrijven leven en werken wereldwijd in groepen of samenwerkingsverbanden. Dit economische ‘Spel zonder Grenzen’ kan je niet nationaal regelen zonder in een Albanees isolement te vervallen. Wil de paarse coalitie een verdere vaandelvlucht van ondernemingen vermijden, dan moet ze dringend haar oude belofte uit de kast halen: de interne verrekening van winsten en verliezen. Terwijl de andere lidstaten de internationale dimensie nu moeten invoeren, kan de Belgische wetgever de hele klus in één keer klaren.

Zes jaar geleden durfde minister van Begroting Johan Vande Lanotte (SP.A) de maatregel niet te nemen vanwege onzekerheid over de budgettaire gevolgen. Nu de ondernemingen weer winst maken, zal de kostprijs wel meevallen. Bovendien verdient de fiscus op termijn terug wat hij in het begin moet inleveren. Vandaag rest ons geen andere keuze dan het oude dossier uit de kast te halen. Anders lopen we een Europese veroordeling op, of – erger nog – dreigen we definitief in het economische moeras te zinken.

De tijd dringt voor een modernisering van het belastingstelsel. Bovendien beschikt de overheid eindelijk nog eens over een spaarpotje om de nodige maatregelen te financieren. De eenmalige bevrijdende aangifte (EBA) leverde een half miljard euro op, terwijl minister van Financiën Didier Reynders (MR) de fiscale meeropbrengsten van 2004 op minstens 1 miljard euro raamt. Met dat geld kan de regering een belastingaftrek op eigen vermogen (de zogenaamde notionele interest) toekennen, de fiscale consolidatie invoeren én de sociale lasten verder verlagen.

Het is vijf voor twaalf. Uit de jongste studie van de denktank VKW Metena blijkt dat de effectieve belastingdruk voor bedrijven in ons land nog altijd rond de 30 % schommelt. Hiermee bekleden we ná Italië de slechtste plaats in de Europese Unie. Volgens economieprofessor Hylke Vandenbussche (KU Leuven) levert een tariefverlaging naar het Europese gemiddelde van 26,9 % ons land minstens 2,7 miljard euro extra investeringen op. Zelfs de Duitse kanselier Gerhard Schröder (SPD) – van oudsher de grote voorstander van een fiscale harmonisering op Europees vlak – kondigde vorige maand een vlaktaks van 19 % aan om de hoge werkloosheid in zijn land terug te dringen.

Wanneer lanceert premier Guy Verhofstadt (VLD), na zijn burgermanifesten uit de jaren negentig, nu eens een echt ondernemersmanifest?

Eric Pompen