“We hebben niet veel klanten, maar wel goede betalers”

Terwijl de Belgische textielsector kreunt en steunt, toont Bru Textiles zich een ware groeikampioen. De succesformule? Streven naar perfectie.

De verbinding is wat stroef, maar om de gebroeders Neiman te treffen, moet je al veel geluk hebben. Ze zijn voortdurend op de baan en ook nu moet het maar via de telefoon, want – alweer – op weg naar de luchthaven.

Jason (31) en Gary (36) Neiman richtten Bru Textiles in 1995 op. Op piepjonge leeftijd dus, maar dat kon geen bezwaar zijn. Het enthousiasme was dat ook. Bru is Zuid-Afrikaans voor broers, wat meteen hun afkomst verklaart. “Maar Bru kan ook voor Brussel staan, weet je,” lacht Gary aan de andere kant van de lijn. België was hun thuisbasis en is dat sindsdien gebleven. De familie Neiman heeft textiel in de aderen: terwijl Gary in de textielbranche zijn productkennis uitdiepte, studeerde Jason Textieltechnologie & Management aan de universiteit van Leeds. Na diens studie startten ze Bru Textiles op, samen met hun neef Sean Smilkstein. De broers tekenen voor 70 procent van de verkoop. “Op die manier houden we voeling met onze klanten, en met de markt,” luidt het.

“We hebben van meet af aan gekozen voor een up-to-date aanpak. We zijn sterk technologisch georiënteerd, en streven naar – eisen is eigenlijk het juiste woord – perfectie. Met kwaliteit alleen red je het vandaag niet meer, want iedereen levert kwaliteit,” meent Gary Neiman. Design-interieurtextiel is hun ding en daar gaan ze ver in. “We leveren nagenoeg alles op het vlak van gordijn- en meubelstoffen. Satijn, zijde, katoen… Noem het en we hebben het.”

Dat is alleen mogelijk omdat Bru Textiles niet zelf produceert. “Wij ontwikkelen en begeleiden van de ruwe grondstof tot het afgewerkte product. Maar wij zijn niet afhankelijk van of gebonden aan een machinepark; dat geeft ons de absolute vrijheid.” Exporteren gebeurt naar zowat zeventig landen, waar vooral distributeurs uit het hogere segment hun klanten vormen. “Wij werken niet onder een eigen merknaam; per land krijgt een klant exclusiviteit voor onze producten. Op die manier kunnen zij onder een eigen label verkopen.”

Die strategie legde het bedrijf geen windeieren: de omzet verviervoudigde tussen 1998 en 2002, tot 24,7 miljoen euro. “Vorig jaar zetten we andermaal een groei neer van 40 procent,” aldus Gary Neiman. En dat terwijl de textielsector kreunt onder de krimpende marges en de kopiedrift van de Aziaten? “We hebben niet veel klanten, ik schat een vierhonderdtal, maar wel grote en goede betalers. En van kopie hebben we geen last, want we pogen steeds de trends voor te zijn. Iets wat nog niet bestaat, kan je niet kopiëren.”

Lieven Desmet