Voet aan de grond

Christophe Fonteyne en Hans Borgers hebben de exclusieve distributierechten gekregen voor Flex Court. Ze plaatsen ondergrond voor tennisvelden, maar ook andere balsporten. Op termijn willen ze zelfs een eigen fabriek in Vlaanderen.

Wat een koeienveld. Drie op de vijf ballen botsten verkeerd”, fulmineerde Xavier Malisse na zijn verloren halve finale op het tennistoernooi van Rosmalen. Malisse heeft de reputatie van een echte zeurkous. Toch was zijn kritiek gegrond, want een slecht veld is een nachtmerrie voor elke tennisspeler. Misschien moeten Christophe Fonteyne en Hans Borgers van Q Access Flooring een telefoontje plegen met de Nederlandse organisatoren…

Sinds vorig jaar verdelen de dertigers de sportvloeren van het Amerikaanse Flex Court. “We hebben de exclusieve distributierechten voor 28 landen en daarmee dekken we het grootste gedeelte van Europa”, zegt algemeen directeur Christophe Fonteyne. Voor de internationale expansie gaat hij voor het principe van de olievlek waarbij Q Access Flooring zelf de Belgische markt bewerkt terwijl er in de andere landen lokale distributeurs aan het werk gaan.

De sportvloeren zijn allesbehalve een recente innovatie, want Flex Court uit Kewanee in Illinois lanceerde die al in 1987. In de States zijn ze onder andere te vinden in heel wat baskettempels. In Europa mikken Fonteyne en Borgers eerder op de tenniswereld, al zien ze op termijn ook wel mogelijkheden in het basket-, hand- en volleybal.

“Een eerste stap bestaat erin om credibiliteit te verwerven en dat doen we door op zoek te gaan naar ambassadeurs. Voor België zijn dat bijvoorbeeld Els Callens en Laurence Courtois, in Nederland kunnen we rekenen op de steun van Paul Haarhuis”, doet Borgers het marketingplan uit de doeken. Op die manier hoopt Q Access Flooring sportclubs, scholen en de federaties te overtuigen.

België boven Oost-Europa

De sportvloer is eigenlijk een modulair systeem van tegels uit polypropyleen (25 x 25 centimeter) die op een eenvoudige manier in elkaar klikken. Dat is een van de grote voordelen, want het duurt nauwelijks drie uur om een tennisveld aan te leggen. Gelijk welke verharde ondergrond is geschikt en het kan zowel binnen als buiten.

“Niet onbelangrijk is dat de vloer ontwikkeld werd door orthopedisten. De tegels hebben een zekere veerkracht waardoor ze schokken absorberen en de gewrichten ontlasten. Ook de prijs speelt in ons voordeel, want wij zijn ongeveer een kwart goedkoper dan het goedkoopste alternatief. De aanleg van een klassiek tennisterrein kost zowat 25 tot 30.000 euro. Voor gravel of kunstgras loopt het prijskaartje al snel op tot het drievoudige”, zegt Borgers. Toch blijft de aanleg van een tennisveld een vrij belangrijke investering voor een sportclub. Daarom biedt het bedrijf samen met KBC een leaseformule aan met een looptijd van vier jaar. Aan toekomstplannen is er geen gebrek bij Q Access Flooring uit Deinze. Zo dromen de initiatiefnemers ervan om over twee jaar een productievestiging uit de grond te stampen. Onder licentie kunnen ze hier dan zelf de tegels produceren.

“Momenteel verkopen we een viertal velden per maand, maar voor we die grote stap doen, hebben we nog meer volume nodig”, zegt Fonteyne. “Het is ook de bedoeling om de fabriek hier in de regio in te planten. Mathematisch is Oost-Europa misschien goedkoper, maar we hebben toch een duidelijke voorkeur voor België, want dat zal het ons gemakkelijker maken om te managen. De nadelen zijn niet zo groot omdat de productie sterk geautomatiseerd is. Bovendien heeft België enkele voordelen zoals de centrale ligging en expertise in de kunststoffensector.”

DIRK VAN THUYNE