Voor Urbain Vandeurzen en VOKA loopt de structurele hervorming van onze economie samen met meer bevoegdheden voor Vlaanderen. “We moeten veel meer de randvoorwaarden kunnen beïnvloeden,” argumenteert hij. “Het arbeidsmarktbeleid bijvoorbeeld. Het activeren van werklozen is een Vlaamse bevoegdheid en dat kost geld, maar de financiële boni liggen op federaal niveau. Dat kan je dus beter bij elkaar brengen.”
Is de regionalisering van de fiscale bevoegdheden een prioriteit?
URBAIN VANDEURZEN (VOKA). “Absoluut. Als we in Vlaanderen verantwoordelijk zouden zijn voor vennootschapsfiscaliteit, zouden we snel een verlaging van het nominale tarief doorvoeren. Berekeningen van de Leuvense econoom Joep Konings tonen aan dat als je het tarief verlaagt naar 25 % er 50.000 jobs worden gecreëerd. “We zitten in een permanente economische oorlogssituatie, maar Vlaanderen moet de strijd aangaan met de handen op de rug gebonden, omdat we te weinig bevoegdheden hebben. Het besef groeit dat bij de volgende staatshervorming het vooral gaat over meer bevoegdheden zonder dat er proportioneel evenveel extra geld tegenover staat. Vlaanderen heeft een goed budgettair beleid gevoerd en is dus goed gewapend om dat debat aan te gaan.”
Ligt de nadruk niet te veel op meer bevoegdheden, zonder de vraag te stellen of we het ook béter doen op regionaal niveau?
VANDEURZEN. “Een efficiënter beleid moet de doelstelling zijn. De Vlaamse overheid bijvoorbeeld zwelt inderdaad te veel aan.”
Wat kunt u verwachten van de staatshervorming? De Waalse broeders vinden het best zoals het nu is.
VANDEURZEN. “Dat denk ik niet. Wallonië doet een slechte zaak als het zijn huis niet in orde brengt. De werkloosheid is dubbel zo hoog als in Vlaanderen. Het aantal werknemers in overheidsdienst bedraagt bijna 30 %. Wallonië beseft heel goed dat de Vlaamse solidariteit in vraag zal worden gesteld als het niets doet.”
Hoeveel geduld heeft de Vlaamse bedrijfswereld nog? VANDEURZEN. “Ik heb net gezegd dat we in een economische oorlogssituatie verkeren. Het is voor ons prioritair dat Vlaanderen extra bevoegdheden krijgt. Er moeten ook afspraken worden gemaakt over de transfers. Het gaat niet om het doorbreken van de persoonlijke solidariteit, maar we kennen vandaag een aantal perverse systemen. Er is te weinig transparantie en de solidariteit werkt niet activerend aan de kant van Wallonië. Met transfers op basis van objectieve criteria hebben we geen probleem, op voorwaarde dat die tot verantwoordelijkheidszin leiden en niet verlammend werken. Want ook Wallonië moet dringend zijn economie vernieuwen, meer nog dan Vlaanderen.
“Hoever mag de solidariteit gaan en hoe lang moet de overgangsperiode zijn? Die twee discussies moeten worden gevoerd. We zullen zeker niet accepteren dat Wallonië neen zegt tegen extra bevoegdheden en meer tijd vraagt op het vlak van de solidariteit. Dat is onbespreekbaar.”
Maar stel dat de staatshervorming volgend jaar vastloopt. Wat dan?
VANDEURZEN. “Wij vinden dat de Vlaamse partijen niet in een federale regering mogen stappen als er op dat vlak geen oplossingen komen. Als dat betekent dat de regeringsvorming heel lang zal duren, dan moet dat maar.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier