De regering-Michel komt op kruissnelheid
De federale ploeg van Louis Michel laat de moeilijke start achter zich. Het keerpunt wordt de begrotingscontrole van maart, die zich als aartsmoeilijk aandient omdat 1 à 1,5 miljard euro extra moet worden gevonden om de begroting van 2015 op de rails te houden. De begrotingscontrole wordt niet het Waterloo van Michel, maar wel de doorstart van de centrumrechtse regering, met als nieuwe wapenfeit een taxshift van zo’n 3 miljard euro. De werkgeversbijdragen en de personenbelasting gaan omlaag, en die operatie wordt gefinancierd met een hogere btw, extra belastingen op milieu en extra lasten op vermogensinkomsten, wellicht in de vorm van een speculatiebelasting. Wie aandelen binnen het jaar weer verkoopt, wordt het kind van de rekening. Vooral die laatste extra vermogensbelasting zal de wind uit de zeilen van het vakbondsprotest nemen en maakt een breed gedragen compromis over de hervormingen mogelijk.
De Belgische economie verrast aangenaam
De Belgische economie begint 2015 onder een gunstig gesternte. De forse daling van de olieprijzen injecteert een hoop koopkracht in de portemonnee van de gezinnen, de rentevoeten blijven laag en de euro verzwakt verder. De korting op de oliefactuur alleen al zorgt voor 0,3 procent extra groei. Als onze economie met die rugwind niet meer vooruitraakt, zal ze nooit meer groeien. De aangekondigde hervormingen wegen aanvankelijk nog op het consumentenvertrouwen, maar het cadeautje via de verhoogde aftrek van de beroepskosten en vooral de iets aantrekkende arbeidsmarkt trekken de consument over de streep. De bouw zal het moeilijker hebben omdat veel gezinnen hun investeringen nog snel-snel in 2014 hebben gedaan om nog aanspraak te kunnen maken op het oude regime van de woonbonus. De bedrijfsinvesteringen nemen de fakkel over, nu almaar meer bedrijven eindelijk opnieuw de beschikbare capaciteit benutten, zodat ook wat uitbreidingsinvesteringen op het programma komen. De binnenlandse dynamiek tilt de groei volgend jaar naar 1,5 procent, zonder dat de exportprestaties roet in het eten gooien. Dankzij de volgehouden loonmatiging winnen we een snuifje concurrentiekracht, waardoor de export het groeitempo van de afzetmarkten kan volgen.
Duitsland trekt opnieuw de kar
Ook op deze afzetmarkten zet het goede nieuws van de voorbije weken de toon in de eerste helft van 2015. Dat goede nieuws komt uit Duitsland, waar de conjunctuur opnieuw aantrekt na enkele moeilijke kwartalen. De economische motor van Europa schakelt een versnelling hoger, wat meer dan een slok op de borrel scheelt voor de sfeer in Europa. De financiële markten houden de situatie in Griekenland nauwlettend in de gaten, maar dankzij de iets betere conjunctuur en een waakzame Europese Centrale Bank (ECB) blijven we in 2015 gespaard van een nieuwe eurocrisis. Een definitieve streep onder de eurocrisis wordt ook volgend jaar niet getrokken. Daarvoor gaan de hervormingen in grote landen als Frankrijk en Italië nog niet ver genoeg, en blijft op institutioneel niveau de grote doorbraak uit. Of de ECB in die context overgaat tot de aankoop van overheidsobligaties? Tja, hier zetten we onze joker in.
Het jaar van de dollar
Buiten Europa blijven de Verenigde Staten het mooie weer maken. Het herstel begint aan jaargang zeven, maar is nog lang niet buiten adem. Dankzij de aantrekkende werkgelegenheid en bedrijfsinvesteringen is het herstel zelfvoedend geworden, waardoor de Amerikaanse consument net als voor de grote crisis van 2008 opnieuw dé spilfiguur van de wereldeconomie wordt, al zijn de excessen van toen nog veraf. Het doorzettende herstel laat de Amerikaanse centrale bank weinig andere keus dan in mei een eerste keer de beleidsrente te verhogen. De combinatie van een iets krapper Amerikaans geldbeleid en een soepeler beleid van de ECB zorgt ervoor dat 2015 het jaar van de dollar wordt. De sterke dollar zal tot zenuwachtigheid leiden in Washington, zeker omdat de rest van de wereld doorgaat met een stille wisselkoersoorlog, waarbij iedereen van iedereen banen en bestellingen probeert af te snoepen via een lagere wisselkoers.
Groeilanden worden risicolanden
Geen jaar gaat voorbij zonder dat ergens een wiel van de wagen loopt. Houd in 2015 vooral de groeilanden in de gaten als bron van instabiliteit. De stijgende rentevoeten in de Verenigde Staten lokken daar kapitaal weg, wat de financiële markten kan destabiliseren. De sterke dollar kan bedrijven uit de groeilanden in problemen brengen, omdat ze de voorbije jaren iets te gretig in dollar geleend hebben. De lagere olie- en grondstoffenprijzen zullen vooral de landen die leven van de export, flink pijn doen, met Rusland als exponent. Nog meer autoritaire regimes komen in nauwe schoentjes terecht. Hun onvoorspelbare gedrag zal ook van 2015 geen wandeling in het park maken.
DAAN KILLEMAES
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier