Verkoper van zoete broodjes

Dirk Van Thuyne Freelance journalist

Freelance journalist 22-06-2006, 00:00 Bijgewerkt op: 20-07-2022, 07:51

Wall & Waltz, zo heet de managementvennootschap van Eddy Walraevens, de topman van bakkerijgroep Belpan. En dat is geen toeval. Niet alleen allitereert Wall & Waltz lekker op zijn familienaam, die naam vat bovendien de strategie samen van de man die intussen al twee geslaagde turnarounds op zijn conto heeft. “Het eerste wat je aantreft bij een bedrijf in moeilijkheden is een enorme muur. Aanvankelijk bieden de medewerkers namelijk weerstand tegen een veranderingsproces en die muur moet je steen voor steen afbreken. Eens dat gelukt, is het de taak van de crisismanager om de mensen in harmonie te laten walsen,” vertelt Eddy Walraevens het verhaal achter de naamkeuze.

De man weet waarover hij spreekt. Toen hij vier jaar geleden bij Belpan binnenkwam, stond het bedrijf op de rand van het faillissement. Na een herstructurering bloost de bakkerijgroep nu van gezondheid. Een ambitieus investeringsprogramma – Belpan investeerde in 2005 bijna 10 miljoen euro in een productielijn voor croissants en in een onderzoekscentrum – bewijst de geslaagde turnaround. In de drie productievestigingen (Ganshoren, Londerzeel en Moeskroen) werken 291 mensen, die samen zorgen voor 80 miljoen euro omzet.

Internationalisering was de volgende fase op het programma, maar de referentieaandeelhouders Mercator Verzekeringen (35 %), Lessius (32 %) en Société Régionale d’Investissements de Wallonie (SRIW, 28 %) gaven er de voorkeur aan om daarvoor een partner te zoeken. De verkoopprocedure die eerder dit jaar werd gestart, leverde een rist geïnteresseerden op. Uiteindelijk trok het Scandinavische Unibake (300 miljoen euro omzet, 1500 werknemers) aan het langste eind. Dat bedrijf is een onderdeel van de veel grotere Lantmännengroep, een coöperatieve in handen van bijna 50.000 Zweedse boeren.

“Het perfecte huwelijk,” zo triomfeerde de Deense topman Bent Pultz Larsen van Lantmännen Unibake op de persconferentie. En daar valt wel iets voor te zeggen. Met de overname vullen de Scandinaven een leemte in hun assortiment, want zij produceren bijvoorbeeld geen stokbrood of croissants. “Wij kunnen dan weer gebruikmaken van hun internationale distributiekanalen. Het had ons ten minste drie tot vier jaar gekost om die zelf te ontwikkelen,” aldus Walraevens. Volgens hem zijn er geen plannen om delen van de productie naar bijvoorbeeld Polen te verhuizen.

Over zijn eigen toekomst is Eddy Walraevens veel minder duidelijk. “Het is duidelijk dat mijn rol als turnaroundmanager bij Belpan afgelopen is. Het is nu de beurt aan een ander type manager. Maar bij Lantmännen Unibake liggen er mooie internationale uitdagingen te wachten en daar praten we nu over. Er is echter een verschil tussen willen en kunnen,” spreekt de 52-jarige inwoner van de Vlaamse Ardennen voorlopig in raadsels.

De komst van Walraevens bij Belpan ging niet onopgemerkt voorbij. Zijn eerste taak bestond erin om opnieuw een focus te brengen in het sterk gedifferentieerde bedrijf. Voor de versafdeling in Ganshoren was er daarom geen plaats meer. Walraevens maakte van innovatie een van de belangrijkste pijlers van de groep en zijn ambitie strekte daarin wel heel erg ver. “Het is de bedoeling dat 10 % van de omzet komt van producten die de laatste twee jaar werden gelanceerd. Die doelstelling hebben we sinds kort bereikt,” klinkt Walraevens trots. Zijn drang naar innovatie reikt ook verder dan de bedrijfsmuren, want hij is ook een van de initiatiefnemers achter Flanders’ Food, de competentiepool van de Vlaamse Voedingsindustrie. Flanders’ Food is een initiatief van Fevia Vlaanderen, IWT en de Vlaamse overheid.

Zijn vader had hem graag ingenieur zien worden, maar Eddy Walraevens verkoos naar de Universiteit Gent te trekken om er af te studeren als licentiaat Scheikunde. Hij was de droge theorie zo beu, dat hij onmiddellijk na zijn studies aan de slag ging in de reclamewereld. Eerst bij regiebureau Publicarto en later bij reclamebureau Accent. Daar beheerde hij onder andere het budget van Vamix. Blijkbaar waren ze daar zeer tevreden over zijn prestaties, want korte tijd later trok Walraevens naar het dochterbedrijf van de Vandemoortelegroep, de universiteit van het bakkerswereldje.

Omdat hij een algemene functie ambieerde, verkaste hij na elf jaar naar de Belgische vestiging van de Nederlandse vleeswaren- en kaasgroep De Vleeschmeesters (nu Dumeco) dat in supermarkten de slagerijafdeling uitbaat. Op die manier schreef de vriend van Unizovoorzitter Rik Jaeken zeven jaar retailervaring bij op zijn cv.

In het verleden was Eddy Walraevens een gepassioneerde hondenliefhebber, maar een drukke agenda heeft daar een einde aan gemaakt. Regelmatig maakt hij wel tijd vrij om de loopschoenen aan te trekken. De conditie is zelfs zo goed, dat een halve marathon hem niet echt afschrikt. Hij is verknocht aan zijn geboortestreek, waar hij van nabij de plaatselijke wielerclub Onder Ons Parike volgt. Hij is ook lid van een lokale kookclub voor mannen. Met succes, want twee jaar geleden werd hij kampioen van België barbecue. Zijn duo van kwartel en kreeft met Leffe Radieuse werd zelfs bekroond met de trofee Julien Vermeersch, maar die erkenning roept bij Walraevens gemengde gevoelens op: “Iedereen verlangt nu dat ik dat gerecht telkens weer klaarmaak.”