Veni, vidi, non vici. Er komen nieuwe verkiezingen.

Alweer niets. We hadden het kunnen weten dat koninklijk verduidelijker Bart De Wever zou falen. Waarom? Omdat Elio Di Rupo hem geen succes zou gunnen. Omdat Joëlle Milquet zei: “Er valt niets te verduidelijken. Alles ligt op tafel.”

Het kan niet anders dan een goede verduidelijkingsnota zijn, wanneer ook sp.a en Groen! positief reageren op De Wevers werkstuk. Caroline Gennez en Wouter Van Besien zijn de tegenpolen van de Vlaamse nationalist. Gennez noemde de negatieve flitsreactie van de Franstaligen dom. Wie zal haar tegenspreken?

Het lijkt er sterk op dat ze onder de taalgrens mentaal al langer op verkiezingen zijn ingesteld en dat de strijd voor de titel ‘beste Franstalige’ is heropgeflakkerd. Tien dagen geleden was er volgens de Franstalige regeringsonderhandelaars een oplossing voor BHV. Nu zeggen ze opnieuw dat de rechten van de Franstaligen in de Rand rond Brussel met de voeten worden getreden. Begrijpe wie kan.

Het is kenschetsend voor het koninkrijk dat het zuiden spreekt over een provocatie en het noorden vindt dat De Wever een evenwichtige tekst heeft geschreven. Opmerkelijk toch, hoe de lectuur van de regeringsonderhandelingen aan beide zijden van de taalgrens telkens opnieuw zo verschilt. Dat is geen kwestie van taal, maar van visie op de toekomst van België.

Verkiezingen? Allicht is dat de slechtste oplossing, uitgezonderd al de andere. Dat was al het geval voor de stembusgang van juni. Hij loste niets op en de volgende allicht ook niet. Wel veranderde hij de krachtsverhoudingen ten voordele van de N-VA en de PS. De kiezer gaf de politici een duidelijke boodschap.

Alleen gaven de Vlamingen een heel andere boodschap dan de Franstaligen. Nieuwe verkiezingen kunnen die tegenstelling nog verscherpen, wat paradoxaal genoeg misschien de kiem van een oplossing in zich draagt. Zal een oppermachtige PS het dan aandurven om het Belgische roer resoluut om te gooien? Veel hangt af van haar score in Brussel en het er al dan niet onttronen van de MR als grootste partij. En laten we maar die kleine cdH niet vergeten.

Een nog grotere N-VA zal de communautaire toon blijven geven. De Franstaligen doen er best aan niet te speculeren op een keuze van CD&V en Open Vld om te regeren zonder de Vlaamse nationalisten. Tenzij zou blijken dat de grote verkiezingsoverwinning van de N-VA een eenmalige voltreffer was. Van gokken gesproken.

Dramatisch. Dat is het enige woord dat past bij het sinds 2007 ter plaatse trappelen van België. We kenden dat al eind de jaren zeventig van de vorige eeuw en er volgden decennia van saneringsbeleid. Het wordt niet anders deze keer. Om moedeloos van te worden.

De vergrijzing van de bevolking zal steeds meer geld kosten en daar is geen spaarpot voor aangelegd. En onze buurlanden doen wel wat moet om de welvaart van de mensen te vrijwaren. Het is goed daar telkens opnieuw aan te herinneren.

Verkiezingen in januari. Dat valt te horen bij mensen die het kunnen weten.

Boudewijn Vanpeteghem