Van spookobjecten tot droomobjecten

Vroeger hield hij de wereld voor de gek met zijn digitale grapjes. Vandaag ontwerpt Ora-Ito – échte – producten voor fabrikanten als Adidas en Cappellini. Verhaal van een succesvolle metamorfose.

Wat doe je als je een ambi- tieuze designer van twintig bent, de nieuwe technologieën meesterlijk beheerst en slim kunt onderhandelen? Je ontwikkelt beetje bij beetje een fantasierijke en ultratrendy communicatie.

Voor de jonge Ito begint alles op het einde van de jaren negentig met een naamsverandering. Zijn vader, Pascal Morabito, heeft bij de Parijse incrowd naam gemaakt als beeldhouwer en juwelier. Zijn moeder, Jacqueline Morabito, is evenmin een onbekende: ze verkoopt haar designcreaties in een winkel vlakbij de Champs Elysées.

Zoonlief kiest een nieuwe naam, Ora-Ito. Een staaltje van knip- en plakwerk dat dankzij de Japanse klanken goed overkomt bij de redacties van de modebladen. Het is zijn eerste travestiedaad. Ito kruipt in de huid van zijn Japanse manga-pseudoniem en begint virtuele afbeeldingen te maken van producten die net echt lijken.

8000 bestellingen voor onbestaand horloge

In 1999 maakt hij voor het eerst ophef in de media. In samenwerking met het magazine Crash presenteert hij een horloge met prachtige organische lijnen, dat hij For You doopt. Onderaan de nepadvertentie worden de lezers naar de website van de ontwerper verwezen. Alles doet vermoeden dat het horloge werkelijk bestaat, ondanks de ironische tonen van de reclametekst, die enthousiast doet over ‘een ja-object van de niet-tijd’, een knipoogje naar de theorieën van de Franse designgoeroe Philippe Starck. Niet minder dan 8000 mensen bestellen een For You op het internet, zonder te snappen dat het horloge niet in de handel wordt gebracht en niet eens als prototype bestaat maar een zuiver virtueel leven leidt. Het had een studentikoze grap voor computerfans kunnen blijven, maar het werd een handelsmerk.

Ora-Ito’s digitale catalogus wordt snel aangevuld met Odorata-Ito, een denkbeeldig parfum in een druppelvormig flesje dat griezelig sterk lijkt op de flesjes mineraalwater die in de aanloop naar het jaar 2000 met miljoenen over de toonbank gaan. Die jongen heeft blijkbaar toch wat in zijn mars!

In afwachting van de erkenning begint Ito spelletjes te spelen met wereldberoemde merken. Hij verzint bijvoorbeeld de Back-up, een rugzakje van Vuitton met een revolutionair profiel dat vloekt met het klassieke imago van het Franse label.

Andere hersenspinsels: een aansteker van Bic die door een mysterieuze atoomenergie wordt gevoed, een Apple-portable met een roosterprofiel die je als kogelvrij vest kunt gebruiken, een glamourvilla in de vorm van de letter G van Gucci.

Al die ideeën worden schitterend tot leven gebracht in 3D-afbeeldingen. Maar niet iedereen is er gelukkig mee. Door bestaande namen zoals Nike en McDonald’s te enteren – met een humor die soms aan de spot grenst – stelt de jonge ontwerper zich bloot aan de wrevel van heel machtige merken. Zo laat de groep LVMH weten dat haar grote baas, Bernard Arnault, niet echt kan lachen met de grapjes van Morabito.

De spelbreker betert zijn leven

Stap na stap groeit uit de pixels een netwerk van fans. Ora-Ito, die nu een grafische studio met een tiental medewerkers heeft, bouwt rustig verder aan zijn rebelse reputatie en zet met succes de stap van een schitterende marketingcampagne naar een winstgevend bedrijf. Slim!

Sommige merken, zoals Levi’s en Yves Saint Laurent, zien Ora-Ito’s concept en zijn succes bij het trendy publiek van twintig- en dertigjarigen best zitten en bestellen designs voor hun evenementen.

De stijl van de ontwerper, die duidelijk is beïnvloed door de vloeiende, sensuele lijnen van de sixties (zijn lievelingsfilm is ‘2001, a Space Odyssey’, met zijn popdecors en -meubilair) past perfect in de revival van het plastic en de fluokleuren. Net als Christophe Pillet en Patrick Norguet kiest hij voor rondingen en soepelheid, terwijl hij met zijn typische ‘techno electro’-aanpak zijn rivalen een stap voor is. Cappellini, de Italiaanse fabrikant die altijd oog heeft voor nieuw talent, neemt zijn Petal in productie, een ligstoel van glasvezel en leer. De gebogen bladschijf, gereduceerd tot haar eenvoudigste, zuiver grafische vorm, doet nadenken over de overgang naar de echte materie, die onvermijdelijk onvolmaakter en ruwer is dan de gladde, volmaakte computervormen. Ito en zijn team proberen de realiteit nu even vloeiend te maken als het virtuele.

Wanneer ze voor Heineken een bierflesje voor verzamelaars ontwerpen, kiezen ze geborsteld aluminium en een vereenvoudigd silhouet dat uit een strip van Hergé zou kunnen komen. Voor Ogo, een Duitse fabrikant van frisdrank, ontwerpen ze een tube voor mineraalwater, met een stop die één geheel vormt met het lichaam.

Ora-Ito heeft een hekel aan overgangen en droomt van naadloze producten, zoals ook blijkt uit zijn Swatch-horloge, zijn flesje voor het parfum Adidas 3 en zijn sobere meubilair voor Cinderella, dat intussen in productie is. Voor Le Cab, een bar in het Parijse eerste arrondissement die enkele maanden geleden de deuren opende, ontwikkelde hij een futuristische ruimte die in blauw en rood neon baadt. Het licht is verdeeld in brede, symmetrische vlakken die op concentrische banken, zogenaamde ‘donuts’, worden geprojecteerd.

Er volgen nog meer interieurprojecten: een televisiestudio voor Pink, de toekomstige Europese televisieketen voor holebi’s, plannen voor een restaurant aan de haven van Marbella, een nachtclub in Saint-Tropez en, nog gekker, een indoor karting van 12.000 vierkante meter in Washington.

Voor Ito, naar eigen zeggen een fan van Pinocchio, is de tijd van de virtuele fantasietjes op het computerscherm voorbij.

Antoine Moreno

De jonge Franse designer bedacht voor zichzelf een nieuwe naam, Ora-Ito. Een staaltje van knip- en plakwerk dat dankzij de Japanse klanken goed overkomt bij de redacties van de modebladen.